Η μαγεία του Μαινάλου

Όρος Μαίναλον. Πηγή ζωής για όλη την Πελοπόννησο. Απλώνεται από το υψίπεδο της Τρίπολης μέχρι το φαράγγι του Λούσιου και από τη Μεγαλόπολη μέχρι τη Λίμνη του Λάδωνα.

Σε υψόμετρο 1.981 μ. ξεχωρίζει η κορυφή Οστρακίνα που αποτελεί πόλο έλξης για τους λάτρεις των χειμερινών σπόρ, καθώς εκεί βρίσκεται και το χιονοδρομικό κέντρο.

Το Μαίναλο θεωρείται από τα πιο πυκνά δασώδη βουνά της Ελλάδας με τα 400.000 από τα 700.000 στρέμματά του να καλύπτονται από δάσος.

Ο ορεινός όγκος του Μαινάλου κυριαρχείται από αμιγές δάσος κεφαλληνιακής ελάτης, ενώ κατά θέσει υπάρχουν αναδασωμένες αμιγείς συστάδες μαύρης πεύκης.

Η περιοχή του καταφυγίου και του χιονοδρομικού κέντρου

Θέα προς τα βόρεια. Διακρίνονται ο Χελμός αριστερά και οι Ζήρειες στα δεξιά.

Από το Μαίναλο πηγάζουν δύο παραπόταμοι του Αλφειού ποταμού. Ο ένας είναι ο Λούσιος, που πηγάζει από τα ΒΔ του βουνού, κοντά στο χωριό Καρκαλού και δημιουργεί ρέοντας ένα περίφημο φαράγγι.

Ο άλλος είναι ο Ελισσώνας, ο οποίος πηγάζει από το κεντρικό τμήμα του βουνού ανάμεσα στα χωριά Πιάνα και Αλωνίσταινα και συναντάει τον Αλφειό κοντά στη Μεγαλόπολη.

Οι συνεχείς εναλλαγές δεκάδων κορυφών και χαράδρων με εκατοντάδες ορεινούς λειμώνες και οροπέδια δίνουν ένα εντυπωσιακό ανάγλυφο.

Το γεγονός μάλιστα ότι τα περισσότερα από τα υψίπεδά του παρουσιάζουν αρνητική κλίση (δολίνες, γούπατα, λάκκες), καθιστά το Μαίναλο μοναδικό γεωμορφολογικό σχηματισμό σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Θέα προς τα νότια

Το Μαίναλο αποτελεί έναν ενιαίο φυσικό, πολιτιστικό και ιστορικό χώρο. Τα παρθένα και αρχέγονα τοπία του, η βιολογική του ποικιλότητα, η θέση του στη συμβολή των αξόνων επικοινωνίας της χλωρίδας και της πανίδας της Πελοποννήσου συνιστούν, σε συνδυασμό με το ιστορικό-οικιστικό του πρόσωπο, ένα σημαντικό οικοσύστημα και ένα υψηλής στάθμης φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον.

Το Λεβίδι από την κορυφή Οστρακίνα

Το καταφύγιο του Μαινάλου από την κορυφή Οστρακίνα

Το κολωνάκι της κορυφής με φόντο τον Χελμό και τις Ζήρειες

Χάρτης της περιοχής

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...