Η πρώτη επανάληψη της Metanoia στη βόρεια πλευρά του Eiger είναι γεγονός

30 Δεκεμβρίου 2016. Τρεις παθιασμένοι αναρριχητές, οι Ελβετοί Roger Schaeli και Stephan Siegrist, μαζί με τον Γερμανό Thomas Huber, κατάφεραν να ολοκληρώσουν την “αδιανόητη διαδρομή” Metanoia στη βόρεια πλευρά του Eiger, το αριστούργημα του θρυλικού Αμερικανού αλπινιστή Jeff Lowe, βαθμού δυσκολίας VII/5.10/M6/A4.

Ο Jeff Lowe, ένας από τους πιο ταλαντούχους και πρωτοπόρους ορειβάτες, αποφάσισε τον χειμώνα του 1991 να σκαρφαλώσει τα 1.800 μέτρα υψομετρικής της διαδρομής Metanoia στην βόρεια πλευρά του Eiger στις Ελβετικές Άλπεις, μόνος του (!!!), χωρίς τη χρήση φιξαρισμένων σχοινιών και ασφαλειών!!!

Εκείνη την εποχή, η ζωή του Lowe δεν ήταν και τόσο ρόδινη. Μια αποτυχημένη επιχειρηματική προσπάθεια και μια περίπλοκη οικογενειακή κατάσταση, τον “έπεισαν” να δοκιμάσει την τύχη του στο βόρειο τείχος του Eiger.

Μέσα σε εννέα ημέρες, έχοντας επιβιώσει από χιονοθύελλες και έχοντας αφήσει πίσω του το σακίδιο και τον εξοπλισμό του προκειμένου να φτάσει ζωντανός στην κορυφή, έγραψε μια λαμπρή σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας της αναρρίχησης. Η επιστροφή στη βάση έγινε με ελικόπτερο, καθώς μια ακόμη καταιγίδα πλησίαζε στο βουνό.

Αχάραγο ξεκίνημα από το χαμηλότερο τμήμα της βόρειας πλευράς του Eiger

Πολλοί, τότε, είπαν ότι ήταν μια καθαρή τρέλα. Όμως, οι περισσότεροι είπαν ότι ήταν πρωτοπορειακή. Ο Jeff ονόμασε τη διαδρομή “Metanoia”, δηλαδή χρησιμοποίησε την ελληνική λέξη “Μετάνοια”, που -κατά μιαν ευρεία έννοια- σημαίνει “μια ριζική αλλαγή του τρόπου σκέψης, μια νέα θεώρηση του κόσμου”.

Εμπνευσμένοι από την ιστορία του Jeff Lowe, 25 χρόνια μετά, η σχοινοσυντροφιά των Siegrist, Schaeli και Huber ξεκίνησε να βαδίσει ή καλύτερα να σκαρφαλώσει στις δύσκολες σχοινιές της διαδρομής του Lowe.

Στην πρώτη τους προσπάθεια, με σύμμαχο τον σχεδόν τέλειο καιρό και την άπνοια, σημείωσαν ταχύτερη πρόοδο απ’ ότι περίμεναν. μετά από ένα σύντομο bivouac, συνέχισαν ν’ ανεβαίνουν σε κακό βράχο, με απαιτητικά περάσματα, μέχρι που τους έπιασε η νύχτα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου bivouac, η χιονόπτωση και οι ισχυροί άνεμοι υποχρέωσαν την ομάδα να υποχωρήσει.

Στις 27 Δεκεμβρίου, οι τρεις αναρριχητές επέστρεψαν στη διαδρομή με την στρατηγική του ενός bivouac στο τείχος. Και πάλι όμως οι καιρικές συνθήκες τους ανάγκασαν να επιστρέψουν στο Stollenjoch.

Στις 29 Δεκεμβρίου, οι καιρικές συνθήκες έδωσαν το πράσινο φως, κι έτσι η ομάδα ξεκίνησε άμεσα από το Stollenjoch. Οι τρεις αναρριχητές έφτασαν στην κορυφή της διαδρομής στις 30 Δεκεμβρίου, κάνοντας ένα bivouac κοντά στο Central Ledge.

Ο Thomas Huber αναρριχάται σε ένα κάθετο βράχο στο βόρειο τείχος του Eiger

Ο Stephan Siegrist στην τρίτη σχοινιά πάνω από το Central Ledge

Ο Thomas Huber σε μια από τις πιο δύσκολες σχοινιές της Metanoia

Σούρουπο στη βόρεια πλευρά του Eiger. Θέα προς τη λίμνη Thun.

Ο Stephan Siegrist προσπαθεί να βολευτεί στο “Eagle’s Bivvy”, όπως βάπτισε αυτό το bivouac η ομάδα

Ο Roger Schäli έτοιμος να ξεκινήσει την τελική προσπάθεια, μετά από μια “παγωμένη” διανυκτέρευση στο “Eagle’s Bivvy”

Από αριστερά προς τα δεξιά: Huber, Schaeli και Siegrist χαμογελούν στη selfie, εμφανώς ικανοποιημένοι και χαρούμενοι, έχοντας ολοκληρώσει την πρώτη επανάληψη της Metanoia μετά από 25 χρόνια

Πηγές
rockandice.com
alpinist.com