Περιήγηση στην Ανταρκτική

Τι θα λέγατε να πάρουμε μερικές ανάσες δροσιάς κάνοντας μια εικονική περιήγηση στην μακρινή και άγνωστη στους περισσότερους παγωμένης Ανταρκτικής;

Η Ανταρκτική είναι η νοτιότερη ήπειρος του πλανήτη και περιβρέχεται από τον Νότιο Ωκεανό.

Έχει έκταση πάνω από 14.000.000 τ.χλμ., όντας έτσι η πέμπτη μεγαλύτερη ήπειρος, περίπου 1,3 φορές μεγαλύτερη από την Ευρώπη.

Η ακτογραμμή της έχει μήκος 17.968 χλμ. και χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από σχηματισμούς πάγου.

Περίπου 98% της Ανταρκτικής καλύπτεται από το Ανταρκτικό παγοκάλυμμα, ένα παγοκάλυμμα με μέσο πάχος τουλάχιστον 1,5 χλμ.

Η ήπειρος έχει περίπου το 90% του πάγου του πλανήτη (και συνεπώς το 70% του πόσιμου νερού του κόσμου).

Η Δυτική Ανταρκτική καλύπτεται από το Παγοκάλυμμα της Δυτικής Ανταρκτικής. Το παγοκάλυμμα έχει προκαλέσει πρόσφατα το ενδιαφέρον λόγω της ρεαλιστικής, αν και μικρής, πιθανότητας κατάρρευσής του.

Αν καταρρεύσει, η στάθμη των ωκεανών θα ανέβαινε κατά μερικά μέτρα σε σχετικά γεωλογικώς μικρή περίοδο χρόνου, πιθανώς σε μερικούς αιώνες.

Αρκετές ροές πάγου, που αποτελούν το 10% του στρώματος πάγου, ρέουν προς μία από τις πολλές παγοκρηπίδες.

Η Ανατολική Ανταρκτική βρίσκεται από την μεριά του Ινδικού Ωκεανού και αποτελείται από την Coats Land, την Queen Maud Land, την Enderby Land, την Mac. Robertson Land, την Wilkes Land και την Victoria Land.

Όλη η περιοχή εκτός από ένα μικρό τμήμα βρίσκεται στο ανατολικό ημισφαίριο. Η Ανατολική Ανταρκτική καλύπτεται κατά κύριο λόγο από το Ανατολικό Ανταρκτικό Παγοκάλυμμα.

Το Vinson Massif είναι η υψηλότερη κορυφή της Ανταρκτικής με υψόμετρο 4.892 μ., βρίσκεται στα Όρη Ellsworth.

Η Ανταρκτική έχει πολλά άλλα βουνά, και στην ήπειρο και στα γύρω νησιά. Στο Ross Island, το Όρος Erebus είναι το νοτιότερο ενεργό ηφαίστειο του πλανήτη.

Ένα άλλο πολύ γνωστό ηφαίστειο βρίσκεται στo Deception Island, το οποίο είναι γνωστό για τη γιγάντια έκρηξή του, το 1970.

Τα τελευταία χρόνια έχουν παρατηρηθεί ελάσσονες εκρήξεις και συχνή ροή λάβας. Υπάρχουν και άλλα εν δυνάμει ενεργά ηφαίστεια.

Στην Ανταρκτική έχουν καταγραφεί πάνω από 70 λίμνες στη βάση του ηπειρωτικού παγοκαλύμματος.

Η Λίμνη Vostok, η οποία ανακαλύφθηκε κάτω από τον ρωσικό Σταθμό Vostok το 1996, είναι η μεγαλύτερη από τις υποπαγετώνιες λίμνες.

Παλαιότερα πιστεύονταν ότι η λίμνη ήταν στεγανή για 500.000 έως 1 εκ. χρόνια, όμως πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι αρκετά συχνά υπάρχουν μεγάλες ροές νερού από την μία λίμνη στην άλλη.

Η Ανταρκτική είναι η γη των άκρων: είναι η ψυχρότερη και η ξηρότερη ήπειρος στη γη και έχει το υψηλότερο μέσο υψόμετρο.

Ως η πέμπτη μεγαλύτερη ήπειρος του κόσμου, η Ανταρκτική καλύπτει τον Νότιο Πόλο.

Ένας τόπος που σπάνια αγγίζεται από τον άνθρωπο τούτη η παγωμένη γη έχει πανέμορφα τοπία, που διακόπτονται μόνο από μια χούφτα επιστημονικές βάσεις και έναν «μόνιμο» πληθυσμό μερικών χιλιάδων επιστημόνων.

Οι επισκέπτες στην Ανταρκτική γενικά πρέπει να περάσουν αγριεμένες θάλασσες πάνω σε παγοθραυστικά, αλλά όσοι το κάνουν, ανταμείβονται με ένα παραμυθένιο σκηνικό και σημαντική πανίδα άγριας ζωής, με γνωστότερους τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους.

Μολονότι πολλές χώρες έχουν θέσει αξιώσεις για διάφορα τμήματα της Ανταρκτικής, κυβερνάται από την Ανταρκτική Συνθήκη του 1958, που καθιερώνει την ήπειρο ως ειρηνική ζώνη διεθνούς συνεργασίας και έρευνας.

Δεν υπάρχουν πόλεις με την κυριολεκτική σημασία του όρου, αλλά ερευνητικοί σταθμοί με συνολικό πληθυσμό που κυμαίνεται από 1.000-4.000 άτομα, ανάλογα με την εποχή του χρόνου.

Οι σταθμοί διατηρούνται για επιστημονικούς σκοπούς μόνο και δεν παρέχουν επίσημη υποστήριξη για τον τουρισμό.

Οι νόμοι του έθνους που διατηρεί σε λειτουργία κάθε ερευνητικό σταθμό εφαρμόζονται μόνο στα όρια του σταθμού.

Τα ιδιωτικά ταξίδια στην Ανταρκτική γενικά παίρνουν μία από τρεις μορφές:

  1. εμπορικά θαλάσσια ταξίδια με επισκέψεις στην ξηρά (μακράν η δημοφιλέστερη μορφή τουριστικής δραστηριότητας)
  2. ειδικά εξοπλισμένες χερσαίες αποστολές
  3. αξιοθέατα από αέρος

Η Ανταρκτική είναι αξιοσημείωτη ως η μοναδική ήπειρος που δε διαθέτει σημαντική πανίδα και κανένα ιθαγενές θηλαστικό, ερπετό, ή αμφίβιο. (Δεν υπάρχουν εδώ πολικές αρκούδες, που ζουν μόνο στον Βόρειο Πόλο).

Ωστόσο, στις ακτογραμμές της φτιάχνουν φωλιές πολλά είδη αποδημητικών πτηνών και πιγκουίνοι.

Ο Νότιος Ωκεανός που την περιβάλλει, φιλοξενεί πολλά ψάρια και θαλάσσια θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των φαλαινών.

Η Ανταρκτική είναι η ψυχρότερη ήπειρος της Γης. Η χαμηλότερη φυσική θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ στην Γη ήταν -89,2°C στον ρωσικό Σταθμό Vostok στις 21 Ιουλίου 1983.

Για σύγκριση, αυτή η θερμοκρασία είναι κατά 11 °C ψυχρότερη από την θερμοκρασία εξάχνωσης του ξηρού πάγου.

Η Ανταρκτική είναι παγωμένη έρημος με λίγες βροχοπτώσεις, στον δε Νότιο Πόλο το ύψος βροχοπτώσεων είναι χαμηλότερο από 10 cm τον χρόνο, κατά μέσο όρο.

Οι θερμοκρασίες φτάνουν ένα ελάχιστο μεταξύ -80 °C και -90 °C στο εσωτερικό τον χειμώνα και μέγιστο μεταξύ 5 °C και 15 °C κοντά στις ακτές το καλοκαίρι.

Ο κίνδυνος ηλιακών εγκαυμάτων είναι σημαντικός. καθώς η επιφάνεια του χιονιού αντανακλά σχεδόν όλη την υπεριώδη ακτινοβολία που πέφτει πάνω της.

Η Ανατολική Ανταρκτική είναι ψυχρότερη από την δυτική εξαιτίας του μεγαλύτερου υψομέτρου της.

Τα καιρικά μέτωπα σπανίως διεισδύουν βαθιά μέσα στην ήπειρο, αφήνοντας το κέντρο ψυχρό και ξηρό.

Παρά την έλλειψη βροχοπτώσεων πάνω από το κεντρικό τμήμα της ηπείρου, ο πάγος εκεί διατηρείται για εκτεταμένες χρονικές περιόδους.

Στο παράκτιο τμήμα, οι έντονες χιονοπτώσεις δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, όπου έχουν καταγραφεί χιονοπτώσεις έως και 1,22 μ. σε 48 ώρες.

Στις άκρες της ηπείρου, ισχυροί άνεμοι κοντά στο πολικό υψίπεδο πνέουν συχνά με θυελλώδη ένταση. Στο εσωτερικό, ωστόσο, οι ταχύτητες του ανέμου είναι συνήθως μέτριες.

Κατά το καλοκαίρι, κατά τις καθαρές ημέρες στον Νότιο Πόλο, φτάνει στην επιφάνεια περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία από ό,τι στον Ισημερινό εξαιτίας της εικοσιτετράωρης ηλιοφάνειας κάθε μέρα στον Πόλο.

Εξαιτίας του ιδιόμορφου κλιματος και των χαμηλών θερμοκρασιών η Ανταρκτική είναι επισκέψιμη για τουριστικούς σκοπούς στην θερινή αυστραλιανή περίοδο Νοέμβριος-Μάρτιος.

Αεροσκάφη και πιλότοι θα πρέπει να μπορούν να προσγειώνονται σε πάγο, χιόνι ή χαλίκι, καθώς δεν υπάρχουν στρωμμένοι διάδρομοι προσγείωσης. Υπάρχουν 28 εγκαταστάσεις προσγείωσης και αερολιμενικών υπηρεσιών στην Ανταρκτική.

Επίσης, και οι 37 σταθμοί στην Ανταρκτική διαθέτουν ελικοδρόμια. Οι προσ/απογειώσεις περιορίζονται γενικά στη θερινή περίοδο (καλοκαιρινοί μήνες από Οκτώβριο έως Μάρτιο).

Σημείωση: Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την μαγική και απόκοσμη αυτή ήπειρο, μπορείτε να επισκεφτείτε το αντίστοιχο λήμμα της Wikipedia, πατώντας εδώ

Πηγή
wikivoyage.org

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...