43 χρόνια πριν: Ο Messner και ο Habeler στην κορυφή του Everest χωρίς φιάλες οξυγόνου

Ήταν μια πραγματική πρωτοποριακή πράξη. Στις 8 Μαΐου 1978, πριν από 43 χρόνια, ο Νοτιοτυρολέζος Reinhold Messner και ο Βορειοτυρολέζος Peter Habeler έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που έφτασαν στην κορυφή του Everest χωρίς φιάλες οξυγόνου.

Απέδειξαν ότι ήταν δυνατόν. Ωστόσο, το παράδειγμά τους δεν το ακολούθησαν πολλοί. Σύμφωνα με την ορειβατική βάση δεδομένων Himalayan Database, το υψηλότερο βουνό στον κόσμο έχει “κατακτηθεί” 9.044 φορές μέχρι τώρα, αλλά μόνο 202 φορές χωρίς οξυγόνο. Αυτό αντιστοιχεί σε ποσοστό 2,2%, το οποίο δε φαίνεται να αυξάνεται ούτε φέτος.

“Υπήρξαν πολλοί επικριτές και σκεπτικιστές όταν δημοσιοποιήσαμε την πρόθεσή μας ν’ ανεβούμε στο Everest χωρίς οξυγόνο”, είπε κάποτε ο Reinhold Messner σε μια συνέντευξη.

Αυτό τον πείσμωσε. “Βασικά, ήθελα μόνο να το δοκιμάσω. Δεν ήξερα πόσο μακριά θα φτάσω”.

Ακόμη και κατά την τελική τους ανάβαση στις 8 Μαΐου 1978, ο Habeler εξακολουθούσε να αμφιβάλλει για το αν θα τη βγάλει καθαρή χωρίς να υποστεί κάποια βλάβη.

Ο Messner έλεγε ότι “Σε κάθε διάλειμμα, κοιτούσαμε ο ένας τον άλλο: Σκεφτόμαστε ακόμα καθαρά;“.

Με μείον 40 βαθμούς Κελσίου, ανεβαίνοντας εν μέσω ισχυρής θύελλας, έδωσαν σκληρή μάχη για να κρατηθούν όρθιοι.

“Στα τελευταία φτάσαμε στην κορυφή περισσότερο μπουσουλώντας παρά περπατώντας, μόνο και μόνο για να μη μας παρασύρει ο θυελλώδης άνεμος”, ανέφερε ο Messner.

Για τον Peter Habeler, ήταν “μια πολύ συναισθηματική στιγμή” όταν βρέθηκε να στέκεται τελικά στη στέγη του κόσμου. Ωστόσο, δεν μπορούσε να το απολαύσει. «Θυμάμαι που φοβόμουν», είπε ο Habeler.

“Ήμουν πολύ ανήσυχος γιατί ήθελα να κατέβω γρήγορα. Σκέφτηκα: Ωχ, πώς θα μπορέσω να κατέβω το Hillary Step χωρίς ασφάλιση; Είχαμε παρατηρήσει στην ανάβαση ότι εκεί το χιόνι ήταν σε κακή κατάσταση. Φοβόμουν ότι ένα λάθος βήμα αρκούσε να με οδηγήσει στο χάος. Αλλά κατά κάποιο μαγικό τρόπο όλα κύλησαν ομαλά. Μετά την επιστροφή στο σπίτι, μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη το τεράστιο ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης”.

Ακόμα και σήμερα, υπάρχει ακόμη έντονο ενδιαφέρον από τα μέσα ενημέρωσης για το Everest, μόνο που σπάνια έχει να κάνει με τις αναβάσεις χωρίς οξυγόνο, αλλά μάλλον με τη μεγάλη μάζα των ορειβατών που συνωστίζονται κάθε χρόνο στο ψηλότερο από όλα τα βουνά του κόσμου.

“Όταν υπάρχουν χίλιοι άνθρωποι στην κατασκήνωση βάσης και 540 από αυτούς θέλουν να ξεκινήσουν την ανάβαση κατά τη διάρκεια ενός μικρού παραθύρου καλών καιρικών συνθηκών, αυτό με κάνει να αισθάνομαι άβολα”, δήλωσε ο Habeler.

Reinhold Messner (αριστερά) και Peter Habeler (δεξιά)

“Αυτός ο τρόπος αναρρίχησης στα βουνά δεν μου ταιριάζει”. Οι δύο πρωτοπόροι ορειβάτες συμφωνούν σε αυτό το σημείο.

“Σήμερα, σίγουρα δεν θα ανέβαινα στο Everest χωρίς φιάλη οξυγόνου”, λέει ο Reinhold Messner. “Στην ηλικία μου δεν θέλω να πεθάνω στα βουνά, όταν εργαζόμουν για 65 χρόνια κάνοντας ό, τι μπορούσα για να μην πεθάνω εκεί”.

“Το ν’ ανέβεις στο Everest με δύο φιάλες οξυγόνου και δύο Sherpas, ένας μπροστά και ένας πίσω, είναι κάτι που δεν με εκφράζει και δεν έχει σχέση με αυτό που έχω εγώ στο μυαλό μου για την ορειβασία”.

Διαβάστε ακόμη: Η πρώτη ανάβαση στο Everest χωρίς τη χρήση οξυγόνου [κάντε κλικ στην εικόνα]

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...