Ανάβαση στο Μπέλλες, το βουνό των παιδικών μου ονείρων
Και να ‘μαι πάλι σε μέρη γνώριμα και οικεία, μα διαφορετικά κάθε φόρα που τα επισκέπτομαι.
Και να ‘μαι πάλι σε μέρη γνώριμα και οικεία, μα διαφορετικά κάθε φόρα που τα επισκέπτομαι.
Πεζοπορούμε σε ένα παλιό μονοπάτι στις βόρειες πλαγιές του Παρνασσού που ενώνει δύο από τα ομορφότερα χωριά του.
Πάρνηθα. Το ωραιότερο βουνό της Αττικής. Ένας Εθνικός Δρυμός δυο βήματα από την πόρτα τους σπιτιού μας. Ευλογία και κατάρα μαζί.
Μπορεί μια ημερήσια ορειβατική εξόρμηση να εξελιχθεί σ’ ένα χρονοταξίδι στο Κέντρο της Γης; Σ’ ένα άλμα στην αιωνιότητα των βουνών; Χωρίς ρομαντισμό και φαντασιοπληξία σας λέω ξεκάθαρα, ναι μπορεί.
Το Άγιο Όρος αποτελεί έναν ενιαίο φυσικό, πολιτιστικό και ιστορικό χώρο. Τα παρθένα και αρχέγονα τοπία του, η βιολογική του ποικιλότητα, συνιστούν σε συνδυασμό με το ιστορικό-θρησκευτικό του πρόσωπο, ένα σημαντικό οικοσύστημα και ένα υψηλής στάθμης φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον.
Με πυξίδα τις αναμνήσεις, την πίστη, την ανθρωπιά, τη σχέση μας με τους άλλους και με τον ίδιο μας τον εαυτό, συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας στα μονοπάτια του Αγίου Όρους, εκεί που ανταμώνει ο ουρανός και η θάλασσα.
Όποιος αναζητά την εσωτερική γαλήνη σε έναν τόπο όπου τα ανθρώπινα μέτρα καταργούνται.
Πόσες φορές δεν έχεις αισθανθεί την καθημερινότητα να σε πνίγει; Δεν θες να δεις και ν’ ακούσεις άνθρωπο.