Το καταφύγιο του Ταΰγετου
Το καταφύγιο του Ταΰγετου χτίστηκε το 1962 στη θέση “Βαρβάρα” σε υψόμετρο 1.550 μέτρων, κάτω από την εμβληματική κορυφή του Προφήτη Ηλία, της ψηλότερης κορυφής του βουνού και της Πελοποννήσου.
Το καταφύγιο του Ταΰγετου χτίστηκε το 1962 στη θέση “Βαρβάρα” σε υψόμετρο 1.550 μέτρων, κάτω από την εμβληματική κορυφή του Προφήτη Ηλία, της ψηλότερης κορυφής του βουνού και της Πελοποννήσου.
Περιπλανιέμαι μέσα στον λαβύρινθο των αναμνήσεων χωρίς σταματημό. Ο δροσερός βουνίσιος αέρας λυσσομανάει στο μυαλό, μια ανάσα ζωής που ξυπνά από τον λήθαργο εικόνες θαυμαστές.
Από το “σκληρό ροκ” της κορυφογραμμής του Πενταδάκτυλου, στο “βαλσάκι” του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 από το καταφύγιο στην Αναβρυτή.
Η λαμπρότητα και η ηρεμία της εμβληματικής κορυφογραμμής δεν μπορεί να φωτογραφηθεί. Τα συναισθήματα που γεννά στην ψυχή του ορειβάτη δεν περιγράφονται με λόγια.
Ταΰγετος ή Πενταδάκτυλος. Το ιερό δισκοπότηρο των ορειβατών. Μια διάσχιση που αντανακλά τα όνειρα, τους φόβους και τις ενδόμυχες επιθυμίες τους.
Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας, που λέει και ο ποιητής. Ο κόσμος που δεν γνωρίζουμε κι ας έχουμε ανακαλύψει κάθε πόντο του.
Βράδυ φθινοπώρου. Χαζεύω στον υπολογιστή φωτογραφίες από χειμερινές εξορμήσεις. Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι. Ταξιδεύω. Σκέφτομαι μέσα μου πόσο με χαλαρώνει αυτή η διαδικασία. Λειτουργεί σαν καταπραϋντικό απέναντι στο άγχος και στην πίεση της καθημερινότητας.
«Ο Ταΰγετος είναι απερίγραπτος, αδύνατον να εκφραστεί χωρίς τη μουσική του Μπετόβεν. Τόσο πυκνή, τόσο κυριαρχική είναι η επιβολή του πάνω στην ψυχή του ανθρώπου.