Everest 2016: Ανασκόπηση της σεζόν

Μετά από τρία καταστροφικά χρόνια, η παλιά “καλή” κουλτούρα των εμπορικών αποστολών επέστρεψε δριμύτερη στο ψηλότερο βουνό του κόσμου.

Επιστροφή στην “Ομαλότητα”
Άκρως επιτυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί η φετινή χρονιά στο Everest, και στις δύο πλευρές του βουνού, καθώς 563 ορειβάτες κατάφεραν να πατήσουν στην κορυφή του, ενώ υπήρξαν “μόλις” 7 θάνατοι (στην πλειοψηφία τους εξαιτίας της νόσου του υψομέτρου). Αυτό μεταφράζεται σε ποσοστό θνησιμότητας 1,25%, που είναι το χαμηλότερο στην ορειβατική ιστορία του βουνού.

Το 2015, ένας τεράστιος σεισμός μεγέθους 7,9 R έπληξε το Νεπάλ και προκάλεσε μια χιονοστιβάδα στο όρος Pumori που σάρωσε την Κατασκήνωση Βάσης του Everest, αφήνοντας πίσω της 22 νεκρούς. Ήταν η πρώτη χρονιά μετά το 1974 που δεν πραγματοποιήθηκε καμία ανάβαση στην κορυφή του και από τις δύο πλευρές. Το 2014, το βουνό έκλεισε για ορειβασία, καθώς 16 Sherpas πέθαναν από χιονοστιβάδα ενώ διέσχιζαν τον παγετώνα Khumbu στο ξεκίνημα της σεζόν. Το 2013, ένας απίστευτος καυγάς μεταξύ τριών διάσημων επαγγελματιών ορειβατών από τη μια, και μιας ομάδας Sherpas από την άλλη δημιούργησε αρνητικό αντίκτυπο παγκοσμίως.

Φέτος, εκδόθηκαν 289 άδειες σε 32 διαφορετικές αποστολές, και η πρώτη ανάβαση στην κορυφή του Everest μετά από δυο χρόνια έγινε από μια εννεαμελή ομάδα Sherpas στις 11 Μαΐου, που άνοιξε την διαδρομή από τη νότια πλευρά του βουνού, φιξάροντας σχοινιά μέχρι την κορυφή. Στη συνέχεια, ακολούθησε ένα τσουνάμι από τους ορειβάτες των εμπορικών αποστολών.

Οι πρώτοι ξένοι ορειβάτες που ανέβηκαν στο Everest (στις 12 Μαΐου) ήταν οι Βρετανοί Kenton Cool και Robert Richard Lucas, καθώς και ο Μεξικανός David Liano. Αυτή ήταν η 12η επιτυχημένη ανάβαση στο Everest για τον Kenton Cool, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ για τη Μεγάλη Βρετανία.

Το παράθυρο καιρού ήταν περιορισμένο, με συνέπεια οι περισσότεροι ορειβάτες όλων των αποστολών να συνωστιστούν σε διάφορα σημεία της νότιας διαδρομής, σχηματίζοντας τεράστιες ουρές.

Στα αξιοσημείωτα της φετινής χρονιάς, ο μεγάλος αριθμός διασώσεων με ελικόπτερα, τα οποία περισυνέλεξαν πάνω από 35 άτομα από τη νότια πλευρά του βουνού -ένας ασυνήθιστα υψηλός αριθμός- που υπέφεραν από διάφορες ασθένειες, όπως συμπτώματα της νόσου του υψομέτρου, κρυοπαγήματα, διάρροιες κ.α. (Η Κίνα δεν επιτρέπει διασώσεις με ελικόπτερο στη βόρεια πλευρά του Everest). Οι διασώσεις με ελικόπτερο στα μεγάλα υψόμετρα είναι ιδιαίτερα δαπανηρές και επικίνδυνες. Δεν έχει ακόμη διασαφηνιστεί αν όλες αυτές οι διασώσεις αφορούσαν πραγματικά τη μεταφορά ορειβατών που η ζωή τους διέτρεχε σοβαρό κίνδυνο, ή αν απλά κάποιοι εύποροι ορειβάτες έψαχναν έναν πιο γρήγορο τρόπο κατάβασης.

Αρκετοί Sherpas επιφορτίστηκαν με τη μεταφορά και παροχή βοήθειας σε τουλάχιστον δυο ορειβάτες από τα 8.000 μέχρι τα 6.400 μέτρα. Η Siv Harstad, μια 45χρονη ορειβάτισσα από τη Νορβηγία, χρειάστηκε βοήθεια για να κατέβει από την κορυφή εξαιτίας τύφλωσης από το χιόνι. Επίσης, η Seema Goshwami από την Ινδία, ακινητοποιήθηκε εξαιτίας κρυοπαγημάτων στα χέρια της, και επίσης χρειάστηκε τη συνδρομή των Sherpas στην κατάβαση.

Ο παγετώνας Khumbu είχε φέτος μόλις 7 σκάλες, από τις 20 που έχει συνήθως. Τέλος, δεν υπήρξε κάποια ανάβαση στην κορυφή από άλλη διαδρομή εκτός από τις κλασικές της νότιας και βόρειας πλευράς.

Η Melissa Arnot στην έκτη της ανάβαση στο Everest, έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που ανέβηκε στην κορυφή του χωρίς τη χρήση οξυγόνου (Photo © David Morton)

Επιτεύγματα
Η ανάβαση στην κορυφή του Everest αποτελεί το όνειρο ζωής για πολλούς ορειβάτες που είναι έτοιμοι να κάνουν κάθε θυσία για να το πραγματώσουν. Πολλοί απ’ αυτούς πηγαίνουν κι ένα βήμα παραπέρα. Δεν αρκούνται σε μια “απλή” ανάβαση στην κορυφή, που από μόνη της είναι εξαιρετικά δύσκολη και επικίνδυνη. Φτάνουν στο σημείο να δοκιμάσουν τα όρια αντοχής του οργανισμού τους, επιχειρώντας π.χ. μια ανάβαση χωρίς την χρήση. Κι όλα αυτά για να δημιουργήσουν νέα ατομικά, εθνικά ή και παγκόσμια ρεκόρ.

Σύμφωνα με τον Gyanendra Shrestha, έναν υπάλληλο στο Υπουργείο Τουρισμού του Νεπάλ, δύο Sherpas, ο Mingma Chhiri Sherpa και ο Pasang Tenzi Sherpa, είχαν υποβάλλει αίτηση για ν’ ανέβουν στο Everest τρεις φορές στην ίδια σεζόν. Ο Mingma έχει ανέβει στο Everest 19 φορές και επιχείρησε να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ για τις περισσότερες φορές που κατέχουν οι Apa Sherpa και Phurba Tashi Sherpa (21 αναβάσεις). Ο Mingma ήταν ένας από τους εννέα Sherpas που έφτασαν πρώτοι στην κορυφή στις 11 Μαΐου.

Αίσθηση προκάλεσε φέτος η προσπάθεια των Αμερικανών ορειβατών Adrian Ballinger και Cory Richards, οι οποίοι επιχείρησαν ν’ ανέβουν στο Everest χωρίς τη χρήση οξυγόνου, κάνοντας -για πρώτη φορά- εκτεταμένη χρήση των social media. Συγκεκριμένα, με το hashtag #EverestNoFilter ανέβαζαν μικρά video στο Snapchat, δίνοντας στους followers τους μια μικρή γεύση από τις εμπειρίες τους στο ψηλότερο βουνό του κόσμου. Εν τέλει, ο Cory Richards κατάφερε να ανέβει στην κορυφή από τη βόρεια πλευρά του βουνού χωρίς τη χρήση οξυγόνου, ενώ ο Adrian Ballinger αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την προσπάθεια κοντά στα 8.400 μέτρα, για να μη θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του.

Άλλοι ορειβάτες που ανέβηκαν στο Everest χωρίς τη χρήση οξυγόνου ήταν η Melissa Arnot στην έκτη της ανάβαση στο βουνό (η πρώτη Αμερικανίδα που το πέτυχε και επέστρεψε υγιής στην Κατασκήνωση Βάσης και η έκτη γυναίκα παγκοσμίως), ο Γερμανός Thomas Lammle, ο Ιρανός Azim Gheychisaz από τη νότια πλευρά,  ο Αμερικανός David Roeske και η Carla Pérez από το Εκουαδόρ από την βόρεια πλευρά.

Η Carla Pérez έγινε η έβδομη γυναίκα που ανέβηκε στο Everest χωρίς οξυγόνο. Μέχρι πέρσι, 193 ορειβάτες είχαν καταφέρει να πατήσουν στην κορυφή του Everest χωρίς συμπληρωματική χρήση οξυγόνου.

Η μοναδική γυναίκα εργάτρια μεγάλου υψομέτρου, η Maya Sherpa (36 ετών), ανέβηκε στο Everest στις 21 Μαΐου, ενώ μια άλλη Νεπαλέζα ορειβάτισσα, η Lhakpa Sherpa, ανέβηκε για έβδομη φορά στο βουνό  από την βόρεια πλευρά στις 20 Μαΐου, σπάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ με τις περισσότερες αναβάσεις από γυναίκα. Η 42χρονη Lhakpa Sherpa, που σήμερα ζει στο Connecticut των ΗΠΑ, σχεδιάζει του χρόνου να κάνει την υπερδιάσχιση του Everest, δηλαδή να ανέβει από τη βόρεια πλευρά και να κατέβει από τη νότια.

Για πρώτη φορά, μια ορειβατική αποστολή που αποτελούνταν από οκτώ μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ), αναρριχήθηκε στην στέγη της γης. Μεταξύ αυτών και ο πρίγκηπας των ΗΑΕ Σεΐχης Theyab Bin Khalifa Bin Hamdan.

Στις 21 Μαΐου, η 19χρονη Αυστραλέζα Alyssa Azar, και στις 23 Μαΐου, η 19χρονη Γιαπωνέζα Marin Minamiya, έγιναν οι νεότεροι ορειβάτες των χωρών τους που ανέβηκαν στην κορυφή του Everest.

Επίσης, η  Irena Kharazova από την Αρμενία και η Iryna Galay από την Ουκρανία, έγιναν οι πρώτες γυναίκες των χωρών τους που ανέβηκαν στην κορυφή του Everest.

Τέλος, ο πρώην Αμερικανός πεζοναύτης, ο 30χρονος λοχίας Charlie Linville, που έχασε το πόδι του στο Αφγανιστάν, έγινε ο πρώτος Αμερικανός ανάπηρος πολέμου που αναρριχήθηκε στην κορυφή του βουνού.

Διασχίζοντας τον παγετώνα Khumbu με προορισμό το Camp I (Photo © Alpine Ascents Collection)

Προβλήματα
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Νεπαλέζικου Τύπου, ο ανταγωνισμός μεταξύ των εταιρειών χαμηλού κόστους έχει υπονομεύσει τα επίπεδα ασφαλείας στο βουνό. Μερικές εταιρείες που χρεώνουν γύρω στα 30.000 δολάρια Αμερικής για μια ανάβαση στην κορυφή του ψηλότερου βουνού της γης, τα μισά σχεδόν σε σχέση με τις χρεώσεις των μεγάλων διεθνών εταιρειών, έχει διαπιστωθεί ότι έχουν στείλει σχετικά άπειρους ορειβάτες πάνω στο βουνό χωρίς οδηγούς με ιατρική εκπαίδευση.

“Υπάρχει μια εκθετική αύξηση των εταιρειών που οργανώνουν ορειβατικές αποστολές στο Everest, και εξαιτίας του γεγονότος ότι οι διεθνώς εξειδικευμένοι οδηγοί βουνού στο Νεπάλ είναι λίγοι, αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες αυτές απασχολούν όλο και λιγότερο εξειδικευμένο εργατικό προσωπικό”, δηλώνει ο βετεράνος ορειβάτης Andrew Lock, ο πρώτος Αυστραλός που ηγήθηκε μιας εμπορικής αποστολής στο Everest.

Το μικρής διάρκειας παράθυρο καιρού, δημιούργησε μεγάλες ουρές ψηλά στο βουνό, με συνέπεια πολλές ζωές να κινδυνέψουν εξαιτίας της παρατεταμένης έκθεσης στο μεγάλο υψόμετρο. Οι ορειβάτες που κατέβαιναν έπρεπε να περιμένουν πάνω από μια ώρα στην άκρη της ουράς για να περάσουν πρώτα αυτοί που ανέβαιναν προς την κορυφή.

Μια νεαρή ορειβάτισσα από την Ινδία, η Kuntal Joisher, μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία που έζησε στο Everest: “Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν από το Camp III μέχρι την κορυφή, καθώς έκανα μόνο 3 ώρες στάση στο Camp IV. Φέτος, το Camp III ήταν χαμηλότερα απ’ ότι συνήθως. Το πέρασμα κάτω από την κορυφή είναι πολύ στενό, κι έπρεπε ν’ αφήσω τα μέλη άλλων αποστολών να περάσουν πρώτα καθώς ανέβαιναν, ενώ εγώ χρειάστηκε να περιμένω πάνω από 1,5 ώρα. Εκείνη την ημέρα ανέβηκαν μαζί μου στην κορυφή άλλοι 202 ορειβάτες”.

Ατέλειωτα λευκά στρώματα χιονιού (Photo © Kuntal Joisher)

Απώλειες
Εφτά ορειβάτες χάθηκαν φέτος στις παγωμένες πλαγιές του Everest. Μεταξύ αυτών, ο 35χρονος Ολλανδός τριαθλητής Eric Ary Arnold και η 34χρονη Αυστραλέζα ακαδημαϊκός χορτοφάγος ορειβάτισσα Dr. Maria Strydom. Και οι δυο χτυπήθηκαν από τη νόσο του υψομέτρου κατά την κατάβαση.

Δυο Ινδοί, οι Paresh Nath και Goutam Ghosh, που αγνοούνταν από τις 21 Μαΐου, βρέθηκαν νεκροί στη θέση “Μπαλκόνι”, ένα μικρό πλάτωμα στα 8.400 μέτρα υψόμετρο.

Ένας ακόμη Ινδός, ο Subash Pal, υπέκυψε στην ασθένεια του υψομέτρου στις 23 Μαΐου, ενώ κατέβαινε από την κορυφή. Ένας Sherpa, o Ang Furba Sherpa, γλίστρησε στο Lhotse Face ενώ φιξάριξε σχοινιά στη διαδρομή, για λογαριασμό 78 ορειβατών που περίμεναν ν’ ανέβουν στην κορυφή του Lhotse (8.516 μέτρα). Τέλος, ένας ακόμη ορειβάτης χάθηκε στην βόρεια πλευρά του βουνού.

Ο Ινδός ορειβάτης Kuntal Joisher ανηφορίζοντας στις παγωμένες πλαγιές του Everest (Photo © Mingma Tenji Sherpa)

Στατιστικά
Μέχρι πέρσι, το κοντέρ είχε σταματήσει στις 7.001 επιτυχημένες αναβάσεις στην κορυφή του Everest, από όλες τις διαδρομές, από 4.093 διαφορετικούς ανθρώπους. 953 άνθρωποι, κυρίως Sherpas, έχουν πολλαπλές αναβάσεις που φτάνουν συνολικά στις 3.861 (περιλαμβάνονται στις 7.001). Η νότια διαδρομή από την πλευρά του Νεπάλ είναι πιο δημοφιλής με 4.421 αναβάσεις, ενώ η βόρεια διαδρομή από την πλευρά του Θιβέτ μετράει 2.580 αναβάσεις. 14 ορειβάτες έχουν κάνει την υπερδιάσχιση του Everest, να ανέβουν δηλαδή από τη μια πλευρά και να κατέβουν από την άλλη. 282 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στο Everest από το 1924 μέχρι και το 2015. Από το 1924 έως το 1999, 170 άνθρωποι χάθηκαν στο βουνό, ενώ οι επιτυχημένες αναβάσεις έφτασαν τις 1.169. Το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 14,5%. Αλλά οι θάνατοι μειώθηκαν δραστικά την περίοδο 2000-2015, με 5.832 επιτυχημένες αναβάσεις και 112 απώλειες ή ποσοστό 1,9%.

Λίγο πριν την κορυφή (Photo © Adrian Ballinger/Alpenglow Expeditions)

Η επόμενη μέρα
Φέτος συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από την καταστροφική σεζόν του 1996, όταν οκτώ ορειβάτες σκοτώθηκαν καθώς χτυπήθηκαν από μια φοβερή χιονοθύελλα καθώς κατέβαιναν από την κορυφή. Στο best seller βιβλίο του με τίτλο “Into Thin Air”, ο Jon Krakauer σκιαγραφεί μια εικόνα ενός βουνού, του οποίου οι τεράστιες φυσικές προκλήσεις και δυσκολίες μειώθηκαν από τα εμπορικά συμφέροντα, που είχαν ως στόχο να καταστήσουν όσο το δυνατόν ευκολότερη την ανάβαση στην κορυφή του για κάποιον πελάτη με αρκετά λεφτά.

Ο Krakauer έγραψε προφητικά: “Καθώς ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων επιχειρεί αυτήν την επικίνδυνη ανάβαση -με την βοήθεια κάθε είδους τεχνολογικών ανακαλύψεων- όλο και περισσότερες νέες εταιρείες εμφανίζονται για να επωφεληθούν από αυτήν την διευρυμένη πλούσια πελατειακή βάση. Η εξέλιξη αυτή, όμως, είναι καλή; Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα”.

Είναι ένα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο μέχρι σήμερα.

Πηγή
outdoorjournal.us

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...