Η πτώση του Alex Honnold στην Κάλυμνο

Ο Alex ήταν σε διακοπές στην Ελλάδα – αλλά ακόμα και σε διακοπές, συνεχίζει να σκαρφαλώνει. Ευτυχώς, σε αντίθεση με την ταινία Free Solo, εδώ χρησιμοποιεί σχοινί.

Του φωτογράφου Keith Ladzinski

Όταν κάνεις αναρρίχηση, ανά πάσα στιγμή μπορεί η χαρά της αναμέτρησης με τον βράχο να μετατραπεί σε ιδιαίτερα σοβαρή κατάσταση.

Η χειρότερη πτώση που μου έχει συμβεί ποτέ έλαβε χώρα στο Άσπεν του Κολοράντο το 2002.

Έσπασα τον λαιμό, το πυελικό οστό και τέσσερα πλευρά. Διέλυσα τον δεξί μου πνεύμονα κι έπαθα βλάβη στα νεφρά και το ήπαρ.

Την ώρα της πτώσης το μυαλό είχε αδειάσει. Δεν σκεφτόμουν τίποτα. Απλώς περίμενα να με κρατήσει ο εξοπλισμός μου, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε και βρέθηκα να σκάω στο έδαφος 11 μέτρα πιο κάτω.

Το μόνο που θυμάμαι μετά, ήταν που ξύπνησα αρκετά ζαλισμένος και αποπροσανατολισμένος και από πάνω μου στεκόντουσαν περίπου οκτώ κεφάλια που με κοίταζαν με γουρλωμένα μάτια. Τότε συνειδητοποίησα ότι είχα μια οδυνηρή πτώση.

Η πτώση αυτή με σόκαρε και ορκίστηκα ότι θα σταματούσα την αναρρίχηση. Αλλά ήμουν 22 ετών και η καριέρα μου ως φωτογράφος μόλις είχε ξεκινήσει.

Τρεις μήνες αργότερα, όταν ένα περιοδικό μου ζήτησε να πάω για φωτογράφιση σε ένα αναρριχητικό πεδίο, συμφώνησα κι από τότε σκαρφαλώνω αδιαλείπτως.

Είχα φίλους που σκοτώθηκαν κάνοντας base-jumping και παγοαναρρίχηση και έναν φίλο που έχασε τη ζωή του κάνοντας ελεύθερη αναρρίχηση (αναρρίχηση χωρίς σχοινιά ή άλλα μέσα προστασίας). Δυστυχώς, αυτή είναι η ελεύθερη αναρρίχηση. Ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορείτε να κάνετε γιατί δεν υπάρχει περιθώριο σφάλματος.

Την φωτογραφία αυτή την τράβηξα σε ένα μικρό ελληνικό νησί, την Κάλυμνο το 2011. Ο αναρριχητής είναι ο Alex Honnold, ένας φίλος από τα παλιά.

Είναι ο πρωταγωνιστής του Free Solo, του ντοκιμαντέρ για την ελεύθερη αναρρίχησή του στο El Capitan, έναν γρανιτένιο βράχο ύψους 1.000 μέτρων στο Γιοσέμιτι της Καλιφόρνια.

Παρόλο που ο Alex είναι παγκοσμίως γνωστός για τις αναρριχήσεις του χωρίς μέσα προστασίας, η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα σκαρφαλώματα που κάνει είναι με σχοινί.

Συνήθως, όταν η διαδρομή είναι δύσκολη και δεν την έχει κάνει αρκετές φορές ώστε να του γίνει οικεία, χρησιμοποιεί σχοινί. Κι αυτό είναι που καθιστά αυτή τη λήψη τόσο διασκεδαστική. Ο μεγάλος Alex Honnold την ώρα που πέφτει, ευτυχώς είναι στο σχοινί.

Ο Alex ήταν σε διακοπές, αλλά ακόμα και στις διακοπές του συνεχίζει το σκαρφάλωμα. Ένα περιοδικό με είχε στείλει εκεί για να τον φωτογραφίσω. Η Κάλυμνος είναι ένας δημοφιλής αναρριχητικός προορισμός, λόγω του πανέμορφου καιρού, το λαμπερό σκηνικό του Αιγαίου πελάγους και εντυπωσιακές διαδρομές σαν κι αυτή που βλέπετε στη φωτογραφία, η οποία ονομάζεται Grande Grotta.

Βρισκόμαστε κι οι δυο στα 30 μέτρα ύψος, εγώ σε μια γειτονική διαδρομή. Είναι λίγο δύσκολο να τραβάς φωτογραφίες κρεμασμένος από ένα σχοινί.

Μου αρέσει αυτό το πλάνο που τράβηξα. Ο Alex πέφτει στο κενό, το φως είναι ωραίο, το Αιγαίο φαίνεται εκπληκτικό και έτσι όπως είναι τα πόδια και τα χέρια του, μοιάζει να ένα παγώσει το χρόνο.

Ο Alex δεν χτύπησε στον βράχο. Η αρνητική κλίση ήταν τόσο μεγάλη κι απλώς έπεσε στο κενό. Αν δεν είχε το σχοινί, αν έκανε ελεύθερη αναρρίχηση, τώρα θα είχαμε μια διαφορετική συζήτηση.

Οι πτώσεις είναι συνηθισμένες στο υψηλό επίπεδο αναρρίχησης, όταν πιέζεις τον εαυτό σου στα όριά του. Το ποσοστό αποτυχίας φτάνει το 80%-90%. Πρέπει να επαναλαμβάνεις τις κινήσεις σου. Μια διαδρομή μεγάλου βαθμού δυσκολίας την μαθαίνεις τμηματικά: αν δεν βάλεις το χέρι σου εδώ, αν δεν βάλεις σωστά το πόδι, αν δεν λυγίσεις το γόνατο σ’ αυτό το κομμάτι, τότε το σώμα δεν θα έχει την σωστή θέση για να σε κρατήσει στο βράχο και θα πέσεις. Έτσι, απαιτείται μια καλή κατανόηση του σώματός σου και μια εξαιρετική απομνημόνευση των κινήσεων πάνω στο βράχο.

Πολλά έχουν αλλάξει από εκείνη την πτώση στο Άσπεν. Τώρα είμαι παντρεμένος και πρόσφατα έγινα πατέρας. Η ανάληψη του ρίσκου πλέον γίνεται υπό μια νέα προοπτική.

Πηγή
theguardian.com