Η ταχύτερη χειμερινή ανάβαση στον Όλυμπο, από τη θάλασσα στον Μύτικα (2.918 μ.)
Γνωστό πλέον ότι η τρέλα πάει στα βουνά και τα συγκεκριμένα παιδιά έχουν μπόλικη από δαύτην. Ο λόγος για τρεις ανθρώπους οι οποίοι ξεκίνησαν με τα ποδήλατά τους από την θάλασσα (υψόμετρο 0) και έφτασαν μέχρι την κορυφή του Μύτικα (υψόμετρο 2918 μ.). Τα παιδιά ξεκίνησαν με ποδήλατα και συνέχισαν την προσπάθειά τους με ορειβατικά σκι.
Πόσο δύσκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος το πρωί από τη θάλασσα, να φτάσει με σκι στην ψηλότερη κορυφή της Ελλάδας και να επιστρέψει στο μηδέν χωρίς υποστήριξη από μηχανοκίνητα μέσα, πριν πέσει ο ήλιος; Την απάντηση στην παραπάνω ερώτηση προσπάθησε να δώσει μια ομάδα τριών Γερμανών αθλητών τους οποίους υποστηρίζει η Dynafit.
Το αρχικό πλάνο ήταν να πραγματοποιηθεί μια γρήγορη ανάβαση και κατάβαση του Ολύμπου ξεκινώντας από τη θάλασσα και καταλήγοντας πάλι στην ακτή! Το βουνό ωστόσο βάζει τους δικούς του κανόνες και ο σεβασμός αυτών των κανόνων προς όφελος της ασφάλειας επιβάλει συχνά να γίνονται τροποποιήσεις στα πλάνα, έτσι και έγινε.
Τα ξημερώματα της Παρασκευής ήταν όλα έτοιμα για το εγχείρημα ωστόσο ο καιρός φάνηκε να μην συμφωνεί, για αυτό και παρατάθηκε η εκκίνηση των αθλητών η οποία τελικά πραγματοποιήθηκε στις 11 το πρωί όταν ο καιρός φάνηκε να είναι καλός και να επιτρέπει την ανάβαση στην κορυφή.
Οι τρεις αθλητές ξεκίνησαν από την παραλία της Γρίτσας στο Λιτόχωρο με τα ποδήλατα, κουβαλώντας όλο τον εξοπλισμό που θα χρησιμοποιούσαν για την ανάβαση και κατάβαση του Ολύμπου. Σε λιγότερο από 2 ώρες έφτασαν σε υψόμετρο 1.100 μ. στη θέση “Πριόνια” όπου ήταν το τέλος της ποδηλατικής διαδρομής. Εκεί άφησαν τα ποδήλατα και συνέχισαν με τα πόδια για το Οροπέδιο των Μουσών από το Γομαροστάλι. Χρειάστηκαν περίπου 1 ώρα και 40 λεπτά για να φτάσουν στο καταφύγιο “Χρήστος Κάκαλος” σε υψόμετρο 2.650 μ., αλλά ο καιρός ήταν απαγορευτικός για τη συνέχιση της διαδρομής από εκεί και πάνω.
Το απαγορευτικό του καιρού δεν απέτρεψε ωστόσο την καλή παρέα στο καταφύγιο “Χρήστος Κάκαλος” όπου η ομάδα της Dynafit και η ομάδα υποστήριξης, είχαν ένα “ορειβατικό” βράδυ με πλούσια συζήτηση για τον Όλυμπο, το ορειβατικό σκι και πως μπορεί να αναπτυχθεί στη χώρα μας αλλά και λεπτομέρειες σχετικά με μια πολύ ιδιαίτερη δράση που ετοιμάζει η εταιρία για την ερχόμενη χρονιά στο βουνό των θεών.
Την επόμενη μέρα τα χρονόμετρα δεν είχαν πλέον σημασία και όλοι ήθελαν να απολαύσουν τη βόλτα στο βουνό. Οι τρεις αθλητές ανέβηκαν στον Μύτικα (2.918 μ.) και πραγματοποίησαν μια εκπληκτική κατάβαση από την κορυφή του Ολύμπου μέχρι και λίγο κάτω από το καταφύγιο “Σπήλιος Αγαπητός”. Από εκεί συνέχισαν με τα πόδια από το μονοπάτι μέχρι τη θέση “Πριόνια” όπου τους περίμεναν και πάλι τα ποδήλατά τους.
Η υπόθεση από εκεί και μετά ήταν σχετικά απλή αφού απλά κατηφόρισαν ποδηλατώντας. Πριν το μεσημέρι έφτασαν στο σημείο από που είχαν ξεκινήσεις, στην παραλία της Γρίτσας όπου δεν δίστασαν να βουτήξουν στη θάλασσα.
“Έχουμε πραγματοποιήσει γρήγορες αναβάσεις σε κορυφές πάνω από 8.000 μ., αλλά η ιδέα ότι στην Ελλάδα μπορούμε να ξεκινήσουμε από το μηδέν, από τη θάλασσα και να ανέβουμε ένα βουνό σαν τον Όλυμπο έκανε το όλο εγχείρημα μοναδικό”, δήλωσε ο Benedikt Bohm, ένας εκ των τριών αθλητών που έχει στο ενεργητικό του αξιοθαύμαστα επιτεύγματα και μια πολύ σημαντική διαδρομή στο ορειβατικό σκι.
Η προσπάθεια των τριών αθλητών έδειξε ότι είναι εφικτή η ανάβαση και κατάβαση του Ολύμπου σε μια μέρα και το κλειδί για την ταχύτητα είναι το ορειβατικό σκι! Όταν βέβαια το βουνό έχει άλλη άποψη, οφείλουμε να τη σεβόμαστε και… υπάρχει πάντα ένα καταφύγιο να διευκολύνει την υπόθεση.
Οι αθλητές ήταν οι Georg Nickeas, Benedikt Bohm και Patrick Jost.
Μπράβο παιδιά…
Πηγές
skim.gr
citypaper.gr
