Πεζοπορικές διακοπές στη νότια Κρήτη: Από την Αγία Ρουμέλη στα Σφακιά (Μέρος Γ)

Το Λουτρό, ένα “κυκλαδονήσι” στη νότια Κρήτη

Από το Λουτρό στη Χώρα Σφακίων

Η περιγραφή της διαδρομής είναι δανεισμένη από το εξαιρετικό travel portal Destination Crete

Το Λουτρό θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει το επόμενο σημείο διανυκτέρευσης, όμως ο αρχικός σχεδιασμός περιλάμβανε διανυκτέρευση στην παραλία των Γλυκών Νερών. Έτσι, αρκεστήκαμε σε μια ολιγόωρη στάση για μια γρήγορη βουτιά στα γαλαζοπράσινα νερά του γραφικού αυτού όρμου. Φαγητό, ξεκούραση, αρμάτωμα των σακιδίων και συνέχεια του περπατήματος για τον τελικό προορισμό της ημέρας.

Αφήσαμε πίσω μας το Λουτρό (1) ανηφορίζοντας μέχρι το παλιό εγκαταλειμμένο σπίτι πάνω από την ανατολική πλευρά του οικισμού.

Το ευκρινέστατο μονοπάτι περνάει δίπλα από εικονοστάσι και ακολουθεί την πλαγιά έχοντας τη θάλασσα κάτω χαμηλά. Στο σημείο με το εικονοστάσι ξεκινάει και το μονοπάτι που ανηφορίζει για την Ανώπολη.

Στο βάθος διακρίνεται η Χώρα Σφακίων

 

Το γραφικό εκκλησάκι του Τίμιου Σταυρού στο ακρωτήριο Πούντα

Αφού περπατήσουμε στην πλαγιά για περίπου 2 χιλιόμετρα συναντάμε μικρό όρμο (2), κατεβαίνουμε στην παραλία και αμέσως μετά ανηφορίζουμε προς τη ράχη του μικρού ακρωτηρίου Πούντα (3), όπου βρίσκεται γραφικό ξωκλήσι.

Η παραλία των Γλυκών Νερών

Μετά τη ράχη της Πούντας κατεβαίνουμε στην παραλία Γλυκά Νερά (4), όνομα που έχει πάρει από τις υπόγειες πηγές γλυκού νερού που υπάρχουν δίπλα στη θάλασσα.

Το τοπίο είναι απόλυτα επιβλητικό, με απότομους βράχους να υψώνονται ως και 400 μέτρα πάνω από την ακτή (μην πηγαίνετε και πολύ από κάτω τους γιατί μπορεί να πέσει καμιά πέτρα, όπως φέτος τον Μάιο που ένας βράχος έπεσε πάνω σε μια άτυχη τουρίστρια και την σκότωσε).

Ένα κατσίκι μάς κάνει επίδειξη των αναρριχητικών του ικανοτήτων στα απόκρημνα βράχια που ορθώνονται πάνω από την παραλία των Γλυκών Νερών

Στην παραλία υπάρχει βότσαλο και τα νερά είναι διάφανα και πεντακάθαρα, αν και αρκετά κρύα λόγω των πηγών που εκβάλλουν στη θάλασσα. Εκτός από άφθονο πόσιμο νερό, υπάρχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες, λίγα αρμυρίκια τα οποία προσφέρουν τη σκιά τους, καθώς και ένα… θαλάσσιο (όχι παραθαλάσσιο) ταβερνάκι, μιας κι είναι χτισμένο επάνω σε έναν βράχο μέσα στη θάλασσα.

Είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τους κατασκηνωτές, ενώ το ανατολικό τμήμα της παραλίας καταλαμβάνεται κυρίως από γυμνιστές.

Αναμφίβολα πρόκειται για έναν ιδανικό προορισμό για διανυκτέρευση, δικαιώνοντας πανηγυρικά τον αρχικό μας σχεδιασμό.

Μετά τον απολαυστικό πρωινό καφέ στο θαλάσσιο ταβερνάκι, κινήσαμε για τον τελευταίο σταθμό των πεζοπορικών μας διακοπών στα νότια του νομού Χανίων, τη Χώρα Σφακίων.

Διασχίζοντας την παραλία των Γλυκών Νερών

 

Πορεία προς τη Χώρα Σφακίων

 

Ένα βραχώδες πέρασμα ακατάλληλο για όσους πάσχουν από υψοφοβία

Διασχίζουμε όλη την παραλία των Γλυκών Νερών και στη συνέχεια για τα επόμενα 600 μέτρα ακολουθούμε την βραχώδη ακτή, έως το σημείο που ανηφορίζουμε σε χαλασιά και δύσκολο βραχώδες πέρασμα στην απότομη πλαγιά. Αμέσως μετά διασχίζουμε την ξερή κοίτη ενός μικρού χειμάρρου και ανηφορίζοντας για 250 μέτρα βρίσκουμε τον ασφαλτόδρομο (5) τον οποίο και ακολουθούμε ανατολικά. Μετά από 2 χιλιόμετρα πορείας στον ασφαλτόδρομο φτάνουμε στη Χώρα Σφακίων (6).

Ανεβαίνοντας στο τελευταίο κομμάτι του μονοπατιού, λίγο πριν βγούμε στον ασφαλτόδρομο που οδηγεί στη Χώρα Σφακίων. Στο βάθος η παραλία των Γλυκών Νερών.

 

Το σημείο εισόδου-εξόδου του μονοπατιού πάνω στον ασφαλτόδρομο

Η Χώρα Σφακίων βρίσκεται 74 χιλιόμετρα νότια των Χανίων, κοντά στο τέλος του φαραγγιού της Ίμβρου. Παρά την απομονωμένη θέση τους ανάμεσα στα απόκρημνα παράλια της νότιας Κρήτης, τα Σφακιά αποτελούν μία από τις δημοφιλέστερες περιοχές του νησιού.

Τα Σφακιά, ένας τόπος άγριος γεμάτος φαράγγια, χαράδρες, άγριες βουνοκορφές και δύσκολα περάσματα. Άλλωστε το όνομα Σφακιά προέρχεται από την λέξη “σφαξ” που σημαίνει χάσμα της γης, φαράγγι.

Πορεία στον ασφαλτόδρομο με προορισμό τη Χώρα Σφακίων

Η παραλία Βρύση

Η περιοχή των Σφακίων αναφέρεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των Αραβικών επιδρομών στην Κρήτη τον 9ο αιώνα. Τότε οι Σφακιανοί, γνήσιοι απόγοινοι των Δωριέων, αρνήθηκαν να δηλώσουν υποταγή και λειτούργησαν ως αυτόνομη κοινότητα με δική τους εξουσία. Η αυτονομία των Σφακίων διατηρήθηκε κι αργότερα με την επικράτηση των Βυζαντινών. Το Σφίκιον, όπως ονομαζόταν μέχρι τότε, πέρασε τον 13ο αιώνα στα χέρια των Ενετών, οι οποίοι χώρισαν την περιοχή σε τρεις “βαρονίες”. Αυτές ήταν η Ανώπολη, ο Άγιος Νικήτας και ο Σφακιάς, όπως παραφράστηκε η περιοχή στη συνέχεια. Η Ανώπολη καταστράφηκε από τους Ενετούς το 1367, το ομώνυμο οροπέδιο κηρύχθηκε απαγορευμένη περιοχή και όλες οι βαρονίες ενώθηκαν σε μία με έδρα τη Χώρα Σφακίων. Σαν ένδειξη ομόνοιας όλες οι τότε επιφανείς οικογένειες της περιοχής συμφώνησαν να χτίσουν από μία εκκλησία γύρω από τη Χώρα. Εξ ου και τα Σφακιά διαθέτουν περί τα 100 γραφικά εκκλησάκια, άλλα ερειπωμένα και άλλα σε λειτουργία, τα οποία είναι διάσπαρτα σε οικισμούς, μέσα σε σπηλιές ή γαντζωμένα σε απότομους βράχους σε κάθε γωνιά της επαρχίας.

Πλησιάζοντας στη Χώρα Σφακίων με το καραβάκι από την Αγία Ρουμέλη

Από το 1669 που και η Κρήτη πέρασε σε Οθωμανικό έλεγχο, από τα Σφακιά ξεκίνησαν πάμπολλες εξεγέρσεις και στην περιοχή θα συναντήσετε πολλά μνημεία και σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος που σχετίζονται με αυτές.

Οι κάτοικοι παλιότερα ζούσαν μόνο από την κτηνοτροφία και την αλιεία, ενώ στα χρόνια μας έχει προστεθεί και ο τουρισμός. Η Χώρα Σφακίων σήμερα αριθμεί 300 κατοίκους και είναι έδρα του Δήμου Σφακίων, που είναι ο πιο αραιοκατοικημένος δήμος στην Ελλάδα (5,3 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο).

Επιπλέον πληροφορίες
Μήκος: 6,5 χιλιόμετρα
Διάρκεια: 2 ώρες
Δυσκολία: Ελάχιστη
Σήμανση: Μεταλλικοί στύλοι και σημάδια στα βράχια στα χρώματα του Ε4 (κίτρινο-μαύρο)

Σαν νερό κύλισαν οι μέρες! Η κούραση από το πολύωρο περπάτημα κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό κρητικό ήλιο μεγάλη, αλλά όταν έχεις την τύχη να απολαμβάνεις αυτό το τοπίο και αυτή τη φύση δεν ξέρω αν επιτρέπεται να αισθάνεσαι κουρασμένος. Παρέα με τις αναμνήσεις και με μια γλυκιά αίσθηση ικανοποίησης μπήκαμε στο λεωφορείο της επιστροφής στα Χανιά.

Κι όταν, από το κατάστρωμα του πλοίου με ρότα το λιμάνι του Πειραιά, έβλεπα την ακτογραμμή της Κρήτης να χάνεται στον ορίζοντα, είχα την βεβαιότητα ότι κάποια στιγμή στο μέλλον οι δρόμοι μας θα ανταμώσουν και πάλι. Και τώρα που το σκέφτομαι, μου ‘χει λείψει μια βουτιά στα τιρκουάζ νερά του Ελαφονησίου

Υ.Γ.

Αν δεν το έχετε, ήδη, πληροφορηθεί μάθετε ότι η κυρία Google το ‘χει κάνει το θαύμα της. Έχει χαρτογραφήσει μεγάλο τμήμα του φαραγγιού της Σαμαριάς, το μονοπάτι από την Αγία Ρουμέλη στον Άγιο Παύλο, καθώς και το μονοπάτι που ανηφορίζει από τον Άγιο Παύλο στον Άγιο Ιωάννη. Το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό και αξίζει τον κόπο να το απολαύσετε:

Αν θέλετε να μάθετε λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο η Google χαρτογραφεί τα μονοπάτια, διαβάστε την ανάρτηση Backpack to the future

Χάρτης της διαδρομής

Πηγές
destinationcrete.gr
chania-crete-greece.com
elizabethestateagency.com

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...