Τα βουνά της Ελλάδας

Η Ελλάδα είναι κατ’ εξοχήν ορεινή χώρα με περισσότερα από 300 μεγαλύτερα ή μικρότερα βουνά στην επικράτειά της. Σημαντικότερος ελληνικός ορεινός άξονας είναι η oρoσειρά της Πίνδου, πoυ σχηματίζει τη «ραχοκοκαλιά» της ηπειρωτικής χώρας και έχει ως φυσική συνέχεια τα βουνά της Πελοποννήσου και της Κρήτης. Επιπλέον, τα περισσότερα νησιά είναι, στην πραγματικότητα, οι βουνοκορφές της καταποντισμένης Αιγηίδος, πoυ κάποτε συνέδεε την ηπειρωτική Ελλάδα με τη Μικρά Ασία.

Τo ψηλότερο βουνό της χώρας είναι o φημισμένος από την ελληνική μυθολογία Όλυμπος, στη Μακεδονία, πoυ φτάνει τα 2.918 μέτρα (κορυφή Μύτικας), ενώ περίπου 40 ορεινά συγκροτήματα, σ’ όλη τη χώρα, υπερβαίνουν σε υψόμετρο τα 2.000 μέτρα.

Τα ελληνικά βουνά χαρακτηρίζονται από την ποικιλομορφία τους, τα σπάνια τοπία και τα μοναδικά δάση τους, μερικά από τα οποία είναι από τα παλαιότερα φυσικά δάση της Ευρώπης. Λόγω του απαράμιλλου φυσικού τους πλούτου σε χλωρίδα και πανίδα, πολλά από αυτά προστατεύονται ως Εθνικοί Δρυμοί, ενώ παράλληλα, τις τελευταίες δεκαετίες, με τις υποδομές που δημιουργήθηκαν, αποτελούν ιδανικούς προορισμούς για όσους θέλουν να απολαύσουν δραστηριότητες χειμερινού και ορεινού τουρισμού.

Ακολουθεί ένας αναλυτικός κατάλογος των ελληνικών βουνών με υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων.