Το καταφύγιο του Κόζιακα

Το καταφύγιο του Κόζιακα βρίσκεται σε υψόμετρο 1.750 μέτρων στην τοποθεσία Μπακόλα, στους πρόποδες της ψηλότερης κορυφής του Αστραπή ή Χαζηπέτρος, από το οποίο διέρχεται το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4.

Η θέση που βρίσκεται το καταφύγιο παραχωρήθηκε την δεκαετία του 1950 με βασιλικό διάταγμα στον Ε.Μ.Ο.Τ. (Εκδρομικός και Μορφωτικός Όμιλος Τρικάλων), κατόπιν ενεργειών του αείμνηστου Αχιλλέα Καρανάσιου.

Το καταφύγιο εγκαινιάστηκε το 1959. Έκτοτε το διαχειρίστηκαν και το συντήρησαν τοπικοί σύλλογοι και φορείς, με μελανό σημείο την καταστροφή του από πυρκαγιά που προήλθε από εμπρησμό ή από αμέλεια ορειβάτη.

Το καταφύγιο από την κορυφή Αστραπή

Στη συνέχεια επισκευάστηκε και παραχωρήθηκε στο Δήμο Αιθήκων, όπου με τη σειρά του το ενέταξε στο πρόγραμμα LEADER, μέσω του οποίου έγινε μερική ανακαίνιση στο εσωτερικό του κτιρίου, κατασκευάστηκαν υδροδεξαμενή, μια βρύση, μια πέργολα, ενώ τοποθετήθηκαν μία γεννήτρια κι ένα ενεργειακό τζάκι.

Τον Αύγουστο του 2013, έπειτα από δημοπρασία του Δήμου Πύλης Τρικάλων, το καταφύγιο μισθώθηκε στον κ. Περικλή Μητρονάτσιο, ο οποίος προχώρησε σε γενική ανακαίνιση του εσωτερικού και περιβάλλοντα χώρου.

Το καταφύγιο αποτελείται από τους εξής χώρους:

Ισόγειο
  • Χώρος υποδοχής
  • Τραπεζαρία, Bar, Τζάκι
  • Κουζίνα
  • Τουαλέτες, Ντουζιέρες
  • Αποθήκη
  • Barbeque
  • Χώρος έκτακτης ανάγκης
Όροφος
  • Κοιτώνας 35 κλινών

Περισσότερες πληροφορίες για το καταφύγιο θα βρείτε στην ιστοσελίδα koziakasrefuge.gr

Θέση στο χάρτη

Ο Κόζιακας είναι βουνό του νομού Τρικάλων με υψόμετρο 1.901 μ. Αποτελεί, ουσιαστικά, τμήμα της νότιας Πίνδου με την οποία συνδέεται στα δυτικά. Ανατολικά καταλήγει στον Θεσσαλικό κάμπο.

Στην αρχαιότητα ήταν γνωστός ως Κερκέτιον Όρος. Μοιάζει με θεϊκό τείχος έτσι όπως απλώνεται και σύμφωνα με τους ερευνητές δημιουργήθηκε από ιζήματα πριν από 160 εκατομμύρια χρόνια.

Μυτερές σα ξίφη κορυφές, βουνοπλαγιές γεμάτες σπήλαια, φαράγγια, λεκανοπέδια και ρέματα, που προκαλούν τους πολύ τολμηρούς και αυτούς που αγαπούν το ανεξερεύνητο να τα πλησιάσουν.

Ο συγγραφέας Αλέκος Χατζηγάκης δίνει ακριβώς την εικόνα του Κόζιακα με την εξής περιγραφή:

«Κι όταν το βουνό λούζεται στο δειλινό απ’ του ήλιου τις χρυσές ακτίνες ο θεατής έκπληκτος αντικρίζει ένα πλατύ χρυσαφί σε σιρίτι ελαφρά επαργυρωμένο –χρυσοασημένιος χείμαρρος- να ξεκινά από την πιο ψηλή ράχη, την και να φτάνει ως την τελευταία ακρόρραχη, την Κίσσα, απ’ την κορυφή της οποίας τινάζονται σε σχήμα αναποδογυρισμένου χωνιού οι τελευταίες αχτίνες του ήλιου, δίνοντας μεγαλόπρεπη όψη ηφαιστείου σε δράση. Και πέρα στο βάθος των βουνών του Ζυγού ο ουράνιος θόλος παρουσιάζει την ονειρεμένη πολιτεία στην οποία θα ποθούσε να ζήσει ο κάθε ονειροπόλος».

Ο Κόζιακας είναι πυκνά δασωμένος κατά το μεγαλύτερο τμήμα του., ενώ υπάρχουν 11 είδη της χλωρίδας που είναι ενδημικά ή προστατεύονται από την Ευρωπαϊκή και την Ελληνική νομοθεσία.

Η βλάστηση της περιοχής περιλαμβάνει φρύγανα, ξηρά ασβεστολιθικά λιβάδια, ξηρά πυριτικά λιβάδια και αυτόχθονα δάση κωνοφόρων.

Είναι χαρακτηριστική και ενδιαφέρουσα η βλάστηση και η χλωρίδα των βραχωδών βιοτόπων όπως οι λιθώνες, οι εκτεθειμένες βραχώδεις επιφάνειες και οι απότομοι γκρεμοί.

Στις ανατολικές και δυτικές πλευρές του υπάρχουν πυκνά δάση με φυλλοβόλα. Πιο ψηλά τα έλατα επικρατούν παντού.

Η περιοχή είναι εξίσου σημαντική και για τα είδη άγριας πανίδας που φιλοξενεί. Είναι ένας από τους σπάνιους βιότοπους για την αρκούδα, το λύκο και το αγριόγιδο.

Το βουνό φιλοξενεί σημαντικούς πληθυσμούς μεγάλων αρπακτικών, κυρίως γυπών, και έχει χαρακτηριστεί ως “Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά”. Χαρακτηριστικά είδη είναι: το όρνιο, ο χρυσαετός, ο ασπροπάρης και ένα πλήθος πουλιών που κατακλύζουν τα ανοίγματα του δάσους.

Η οικολογική ποιότητα και η ισορροπία της περιοχής όπως διαμορφώνεται από την διαχείριση της, είναι εύθραυστες και για αυτό απαιτούνται συνεχείς χειρισμοί από την δασική υπηρεσία.

Ο Σύλλογος Ορειβασίας Χιονοδρομίας Τρικάλων (Σ.Ο.Χ.Τ.) μάς προτείνει τις παρακάτω διαδρομές για την πρόσβαση στο καταφύγιο του Κόζιακα:

1) Από το χιονοδρομικό κέντρο Περτουλίου (1.150 μ.) περνάμε απέναντι από το ξύλινο γεφυράκι με Α κατεύθυνση ανεβαίνοντας από το κλασικό μονοπάτι που δυστυχώς συναντάται με το νέο δασικό δρόμο που φτάνει κάτω από το καταφύγιο και που έγινε για την εξυπηρέτηση των κτηνοτρόφων.

2) Το νέο μονοπάτι που χάραξε πρόσφατα ο Σ.Ο.Χ.Τ. ξεκινάει από το ίδιο σημείο μέχρι την πρώτη βρύση που συναντάμε μετά από 45′ πορεία συνεχίζουμε με ΝΑ πορεία αφήνοντας αριστερά μας το κλασικό μονοπάτι και μετά από 1 ώρα περίπου φτάνουμε στην σκάλα του Αρβανίτη με την ομώνυμη βρύση. Εκεί είναι η διασταύρωση των μονοπατιών όπου δεξιά πηγαίνει για την Ελάτη ενώ εμείς συνεχίζουμε προς αριστερά με Β κατεύθυνση όπου σε λίγη ώρα συναντάμε τις στάνες και στη συνέχεια το καταφύγιο. Με μέτριο περπάτημα για την νέα διαδρομή απαιτούνται 2:30 ώρες περπάτημα από το χιονοδρομικό κέντρο Περτουλίου μέχρι το καταφύγιο σε μια πολύ όμορφη διαδρομή.

3) Από την Ελάτη παίρνουμε τον δασικό δρόμο που πηγαίνει στην τοποθεσία Καλογερομάντρι. Στα όρια Ελάτης – Πανεπιστημιακού δάσους Περτουλίου όπου είναι χαρακτηριστική η σήτα διαχωρισμού, συνεχίζουμε με το μονοπάτι που πηγαίνει προς την βρύση του Αρβανίτη όπου συναντάμε το νέο μονοπάτι που ανεβαίνει από το Χιονoδρομικό Κέντρο Περτουλίου.

4) Από τον οικισμό Κόρη (830 μ.) ανεβαίνουμε από το λούκι του Τρύπιου Λιθαριού (1. 630 μ.) και παρακάμπτοντας την κορυφή του Κόζιακα σε 3:30 ώρες είμαστε στο καταφύγιο από μια διαδρομή όπου στην αρχή μέχρι το Τρύπιο Λιθάρι έχει μεγάλη κλίση και προτείνεται για έμπειρους πεζοπόρους.

5) Από το δημoτικό διαμέρισμα Κοτρωνίου, όπου υπάρχει προσημασμένο μονοπάτι που οδηγεί στην τοποθεσία Κρανιά – Μπέη – Κανάλες – Τρύπιο Λιθάρι – καταφύγιο. Πρόκειται για μεγάλη διαδρομή, όπου απαιτείται 10 – 12 ώρες πεζοπορία και έχει ένα μικρό δύσκολο κομμάτι από τη Δρακόσκαλα μέχρι το οροπέδιο της Κρανιάς.

6) Από το δημοτικό διαμέρισμα Πιαλείας, όπου σε σηματοδοτημένο μονοπάτι διασχίζουμε ένα μικτό δάσος από πλατάνια, οξυές, καστανιές, έλατα κ.λπ., σε πολλά σημεία του οποίου συναντάμε παραδοσιακές στάνες από πελεκητή ξυλεία και δύο μικρούς καταρράκτες. Έτσι φτάνουμε στην τοποθεσία Μαντρινιά όπου υπάρχει καλοκαιρινός οικισμός κτηνοτρόφων. Από εκεί συνεχίζουμε για την τοποθεσία Μπέη όπου υπάρχει μεγάλο κιόσκι για ολιγόωρη ξεκούραση, το ομώνυμο σπήλαιο και νερό. Στην τοποθεσία Μπέη είναι η διασταύρωση των μονοπατιών που έρχονται από το Κοτρώνι , όπως προαναφέραμε, την Πύλη, την Ιερά Μονή Δούσικου και την Φιλύρα αλλά δεν τα περιγράφουμε λόγω ανεπαρκούς σήμανσης και κλεισίματος των μονοπατιών. Από τη θέση Μπέη το μονοπάτι για το καταφύγιο συνεχίζει μέσα σ’ ένα πυκνό δάσος από έλατα, περνώντας από τις θέσεις Έλατο του Κώστα – Κανάλλες – Τρύπιο Λιθάρι – καταφύγιο. Οι ώρες ανάβασης από την Πιαλεία και τις άλλες περιοχές με μέτριο περπάτημα είναι 10 – 12 ώρες περίπου.

7) Από την πλευρά της Καλαμπάκας η πρόσβαση γίνεται από την Γλυκομηλιά μέσα από το υπέροχο δάσος της Χουτιάνας όπου υπάρχει σήμανση αλλά λόγω της πυκνότητας του δάσους και ορισμένων δύσκολων σημείων είναι προτιμότερο να αποφεύγεται χωρίς την συνοδεία έμπειρου συνοδού.

Η δικιά μας ανάβαση στο καταφύγιο του Κόζιακα (πριν την ανακαίνισή του) πραγματοποιήθηκε από την 1η διαδρομή με αφετηρία το εκκλησάκι του Αγ. Παύλου, ένα κρύο χειμωνιάτικο πρωινό του Γενάρη. Ακολουθούν φωτογραφίες από την επίπονη ανάβαση, μιας και το βουνό είχε μαζέψει πολύ σούπα χιόνι.

Επαρχιακή οδός Ελάτης-Περτουλίου
Η περιοχή γύρω από το χιονοδρομικό κέντρο Περτουλίου
Το εκκλησάκι του Αγ. Παύλου
Η αρχή του μονοπατιού
Στα Περτουλιώτικα Λιβάδια
Διασχίζοντας δασικό χωματόδρομο

Το χιονοδρομικό κέντρο Περτουλίου από ψηλά

Άφιξη στο καταφύγιο του Κόζιακα
Χάρτης της διαδρομής

Πηγές
koziakasrefuge.gr
dimospylis.gr
soxt.gr
dristela.gr
fatsimare.gr

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...