Το Γεφύρι της Κόνιτσας, χτίστηκε το 1869 (με επιδιορθώσεις λόγω μερικής κατάρρευσης το 1870-1871) από συνεργείο 50 μαστόρων με πιθανολογούμενο επικεφαλής τον Πυρσογιαννίτη πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο, έναν αγράμματο λαϊκό τεχνίτη.
Το πέτρινο γεφύρι του Κοντοδήμου ή Λαζαρίδη βρίσκεται κάτω από το χωριό Κήποι στο Ζαγόρι, στο στένεμα που κάνει ο ποταμός που διατρέχει το φαράγγι Βικάκι, λίγο πριν συναντηθεί με το Μπαγιώτικο ρέμα.
Το Καλογερικό ή γεφύρι του Πλακίδα βρίσκεται στο Ζαγόρι, κοντά στο χωριό Κήποι (Μπάγια). Γεφυρώνει το Βικάκι, αμέσως μετά την σμίξη του με το Μπαγιώτικο ρέμα.
Στα ριζά της Πίνδου στην είσοδο ενός μεγαλόπρεπου φαραγγιού, το οποίο χωρίζει ο Πορταϊκός ποταμός, ανάμεσα στα βουνά Ίταμος και Κόζιακας, δεσπόζει η πανέμορφη Πύλη των τεσσάρων γεφυριών, του πολιτισμού και της παράδοσης και ιδιαίτερη πατρίδα του Αγίου Βησσαρίωνα.
Ολόκληρη η Ήπειρος είναι φημισμένη για τα πέτρινα γεφύρια της που στέκουν αγέρωχα στους αιώνες και θυμίζουν την τέχνη των μαστόρων της εποχής.
Το Θεογέφυρο του Καλαμά δεν υπάρχει πια, κατέρρευσε το πρωί της Πέμπτης 8 Φλεβάρη 2018.
