Κατηγορία: Διαδρομές

Από το Παρθένο Δάσος του Φρακτού παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής προς Θερμιά και Παρανέστι.

Το ανήσυχο ορειβατικό μου πνεύμα, που εδώ και χρόνια έχει φωλιάσει βαθιά στην ψυχή και το μυαλό μου, με έβαλε σε νέες περιπέτειες το φετινό καλοκαίρι.

Το όρος Πίνοβο είναι ένα σχετικά άγνωστο βουνό. Ο ορεινός του όγκος απλώνεται στα βορειοδυτικά του νομού Πέλλας, ανάμεσα στα όρη Βόρας (Καϊμακτσαλάν) και Τζένα.

Ο Χελμός, που στα σλάβικα σημαίνει “χιονισμένο βουνό”, είναι μια οροσειρά της βόρειας Πελοποννήσου που βρίσκεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της στο νομό Αχαΐας και λιγότερο στο νομό Κορινθίας, στα βόρεια της επαρχίας Καλαβρύτων.

Ο Κιθαιρώνας είναι ένας μακρύς, πευκόφυτος και ασβεστολιθικός ορεινός όγκος μεταξύ του όρους Πατέρας, των Γερανείων και της Πάρνηθας, με την οποία συνδέεται μέσω της Πάστρας.

Αναζητώντας την αλήθεια των θρύλων που “στοιχειώνουν” το μυθικό βουνό, ο άνθρωπος προσπάθησε από πολύ παλιά να κατακτήσει την ψηλότερη κορυφή του, τον Μύτικα.

Όλυμπος. Μυθικός. Επιβλητικός. Άγριος και πανέμορφος μαζί. Η κορυφή του κόσμου. Το μπαλκόνι των θεών. Τόπος λατρείας των Μακεδόνων.

Δεν το κρύβω. Η ορεινή Κορινθία είναι από τα αγαπημένα μου μέρη. Έχω επισκεφτεί αρκετές φορές την περιοχή, σε διαφορετικές εποχές του χρόνου, και κάθε φορά είναι σαν να είναι η πρώτη.