Είναι στιγμές που οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας κάποιες ανάγκες ανικανοποίητες. Ζούμε στιγμές δύσκολες στην καθημερινότητά μας κι αυτό είναι αβάστακτο, όταν στοιβάζονται τόσα γύρω μας. Έχουμε ανάγκη να τα ξεπεράσουμε όπως μπορούμε. Έχουμε ανάγκη να βρούμε μια ισορροπία, μια...
Μέρες καραντίνας, παράξενες μέρες. Μέρες περισυλλογής και αναστοχασμού. Σκέψεις πνιγμένες στην οργή και την αβεβαιότητα.
Το όρος Άσκιο ή Σινιάτσικο είναι βουνό του νομού Κοζάνης στην Δυτική Μακεδονία, με βασικό χαρακτηριστικό την εντυπωσιακή απουσία ψηλής βλάστησης. Σε αυτό το λόγο πιθανό οφείλει και την ονομασία του.
Αφού περάσαμε από το χαρακτηριστικό στενό διάσελο “Πόρτες”, χάσαμε το μονοπάτι (κάτι η απροσεξία, κάτι η ελλειπής σήμανση), με συνέπεια να μην περάσουμε από την Αετοπηγή κάτω από την Καρτάλκα που κατά περιόδους μόνο, έχει νερό.
Το Φαλακρό είναι ένα μοναδικό σε ομορφιά και βιοποικιλότητα βουνό που ορθώνεται περήφανο με τα ατέλειωτα οροπέδια, τις απότομες πλαγιές και τα πυκνά δάση του, ορίζοντας το τοπίο και την άγρια φύση στα ανατολικά της Μακεδονίας.
Το ταξίδι μέχρι τις Πρέσπες αποτελεί από μόνο του ένα αξέχαστο γεγονός, καθώς το βαθύ πράσινο των κωνοφόρων που στολίζουν τους τριγύρω ορεινούς όγκους σε συνδυασμό με τις μυρωδιές του ρετσινιού, δίνουν τη θέση τους στο απέραντο γαλάζιο των λιμνών.
Η περιοχή των Πρεσπών, σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πατρίδας μας, καθώς βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα της και είναι το φυσικό όριό μας με τις δυο γειτονικές μας χώρες, την Αλβανία και την ΠΓΔΜ.
Η γνωριμία μας με τα μονοπάτια του Βορείου Ολύμπου ξεκίνησε με την επιβλητική κόψη Μπαρμπαλά, που κατά τη γνώμη μου είναι και η πιο δημοφιλής πεζοπορική διαδρομή της περιοχής. Μια άλλη διαδρομή διαφορετικής φυσιογνωμίας, αλλά εξίσου εντυπωσιακή, είναι αυτή που...
