Κατηγορία: Στερεά Ελλάδα

Την επόμενη ημέρα ξεκινάμε την ανάβαση στον Κόρακα. Ακολουθούμε τον χωματόδρομο που ανεβάζει προς το δεύτερο καταφύγιο, του Π.Ο.Α.

Έντονο και σκληρό ανάγλυφο, άγριες, δύσβατες και απότομες κορυφές που κεντρίζουν το ορειβατικό ενδιαφέρον, κάθετες ορθοπλαγιές, εντυπωσιακές αναρριχητικές διαδρομές, γνωστές για την ομορφιά τους και τη δυσκολία τους, εκτεταμένα αλπικά οροπέδια.

Ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Παρνασσού μας προτείνει να περπατήσουμε σε δυο υπέροχα μονοπάτια του ιερού βουνού του Απόλλωνα. Ας τα γνωρίσουμε:

Το ομολογώ! “Αμάρτησα”! Βούτηξα στο βούρκο της ακολασίας! Υπέκυψα στα θέλγητρα ενός εκ των πλέον πολυσύχναστων τοποθεσιών της ορεινής Ελλάδας.

Υπάρχουν ακόμα κάποια κομμάτια της παρνασσικής γης που αντιστέκονται στην επέλαση της τουριστικής ανάπτυξης και διατηρούνται ανέγγιχτα από την αισθητική παραμόρφωση της εμπορευματοποίησης και του εκσυγχρονισμού.

Δυτικός Παρνασσός; Τι είναι αυτό; Βάργιανη; Γερολέκας; Κινέζικα μιλάς μωρέ;

Στη ζωή υπάρχουν πολλά ωραία πράγματα. Το ωραίο, βέβαια, είναι μια έννοια άκρως υποκειμενική.

Μετά τη διανυκτέρευση στο καταφύγιο “Γρηγόρης Περδίκης” (1.850 μ.) του Π.Ο.Α. στη θέση “Λάκκα Καρβούνη”, ακολουθεί η κατάβαση στη Βίνιανη.