Υπάρχουν ακόμα κάποια κομμάτια της παρνασσικής γης που αντιστέκονται στην επέλαση της τουριστικής ανάπτυξης και διατηρούνται ανέγγιχτα από την αισθητική παραμόρφωση της εμπορευματοποίησης και του εκσυγχρονισμού.
Δυτικός Παρνασσός; Τι είναι αυτό; Βάργιανη; Γερολέκας; Κινέζικα μιλάς μωρέ;
Στη ζωή υπάρχουν πολλά ωραία πράγματα. Το ωραίο, βέβαια, είναι μια έννοια άκρως υποκειμενική.
Μετά τη διανυκτέρευση στο καταφύγιο “Γρηγόρης Περδίκης” (1.850 μ.) του Π.Ο.Α. στη θέση “Λάκκα Καρβούνη”, ακολουθεί η κατάβαση στη Βίνιανη.
Μέσα στην καρδιά της Ρούμελης -στο νομό Φωκίδας- ανάμεσα στον πολύβουο Παρνασσό, στα απόκρημνα Βαρδούσια και την παιχνιδιάρα Οίτη στέκει αγέρωχα και σιωπηλά ο επιβλητικός και μεγαλοπρεπής ορεινός όγκος της Γκιώνας.
Ο Κιθαιρώνας είναι ένας μακρύς, πευκόφυτος και ασβεστολιθικός ορεινός όγκος μεταξύ του όρους Πατέρας, των Γερανείων και της Πάρνηθας, με την οποία συνδέεται μέσω της Πάστρας.
Το να παρουσιάσεις μια εξόρμηση στον Παρνασσό δεν είναι σίγουρα και τόσο πρωτότυπο. Είναι ένα από τα πιο όμορφα βουνά της Ελλάδας και ταυτόχρονα ένας από τους πιο “hot” χειμερινούς προορισμούς, μιας και στις πλαγιές του φιλοξενεί τρία πολυσύχναστα χιονοδρομικά...
Υπάρχει τελικά μια “καταραμένη” Ελλάδα, ελάχιστα γνωστή, ακόμα και σε μένα. Την αποκαλώ “καταραμένη” γιατί είναι σαν να την έχουν καταραστεί να βρίσκεται σε αφάνεια, κρυμμένη μέσα σε αγκαλιές βουνών και δασών, όπου το μόνο αγαθό που έχει σε αφθονία...
