Manaslu 1974 – Η πρώτη ανάβαση γυναίκας σε οκτάρα κορυφή
Στις αρχές του 1974, καμία γυναίκα δεν είχε ανέβει σε κορυφή άνω των 8.000 μέτρων. Λίγους μήνες αργότερα, οι Ιάπωνες γράφουν ιστορία στα Ιμαλάια. Μια αναδρομή στην αποστολή «Manaslu 1974».
Η Ιαπωνική γυναικεία αποστολή στο Manaslu, με επικεφαλής την Kyoko Sato, έφυγε από την Κατμαντού τον Φεβρουάριο του 1974, φορτωμένη με περίπου 11 τόνους τροφίμων και εξοπλισμού. Η αποστολή περιλάμβανε συνολικά 450 αχθοφόρους, Σέρπας και ορειβάτες.
Ήταν η εποχή των γιγαντιαίων στρατιωτικού τύπου αποστολών που ισοπέδωναν στο διάβα τους τα μονοπάτια του Νεπάλ.
Τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου έφτασαν στην κατασκήνωση βάσης. Από τις πρώτες μέρες στο βουνό, η θηλυκή διάσταση της αποστολής αποκτά το πλήρες νόημά της.
Οι Γιαπωνέζες ορειβάτισσες, κουβαλώντας νοοτροπίες και κατάλοιπα μιας άλλης εποχής, μη θέλοντας να επικριθούν γιατί άφησαν τους Σέρπας να ανοίγουν τη διαδρομή ψηλά στο βουνό, παίρνουν το προβάδισμα.
Λίγες μέρες είναι αρκετές για να φτάσουν στο Camp 1 και στη συνέχεια, χάρη στη βελτίωση του καιρού, το Camp 2 εγκαθίσταται στο δεύτερο δεκαήμερο του Μαρτίου. Η προώθηση, όμως, είναι πολύ αργή στην ανατολική κορυφογραμμή.
Αλλαγή διαδρομής κατά τη διάρκεια της αποστολής
Στα τέλη Μαρτίου, οι Γιαπωνέζες αλλάζουν σχέδια και μεταφέρουν την κατασκήνωση βάσης για να «επιτεθούν» σε μια άλλη διαδρομή που ελπίζουν ότι είναι λιγότερο δύσκολη.
Επιλέγουν τη βορειοανατολική όψη. Η ιδέα τους αποδεικνύεται καλή καθώς η αποστολή αναπληρώνει τον χαμένο χρόνο.
Μέσα σε λίγες εβδομάδες, ξεπεράσαν τα 7.000 μέτρα και το Camp 5 στήθηκε σε υψόμετρο 7.650 μέτρων την 1η Μαΐου.
Αυτή η κατασκήνωση θα χρησιμεύσει ως ο τελευταίος σταθμός πριν τη μέρα κορυφής, η οποία είχε προγραμματιστεί για τις 4 Μαΐου.
Έτσι στις 4 Μαΐου 1974, τέσσερα άτομα αφήνουν τις σκηνές τους νωρίς το πρωί απολαμβάνοντας τις τέτοιες καιρικές συνθήκες, με τον άνεμο να έχει σταματήσει.
4 Μαΐου 1974: Η πρώτη γυναίκα στην κορυφή του Manaslu
Στις 5.30 μ.μ., τρεις Γιαπωνέζες ορειβάτισσες και ένας Σέρπα βρίσκονται στην κορυφή του Manaslu, στα 8.163 μέτρα: οι Naoko Nakaseko, Masako Uchida, Mieko Mori και Jambu Sherpa.
Αυτή είναι η πρώτη γυναικεία ανάβαση σε κορυφή άνω των 8.000 μέτρων. Εκμεταλλευόμενοι τη στιγμή, δεν αφήνουν το υψηλότερο σημείο πριν τις 7 μ.μ. για να επιστρέψουν τελικά στη σκηνή τους το βράδυ, γύρω στις 10 μ.μ.
Την επόμενη ημέρα κατά την κατάβαση, συναντούν την Sadako Suzuki, μέλος της δεύτερης ομάδας που είχε ξεκινήσει για την κορυφή.
Αυτή η ομάδα, αποτελούμενη από δύο Γιαπωνέζες και δύο Σέρπας, αντιμετωπίζει σκληρότερες συνθήκες.
Ο ισχυρός άνεμος και οι χιονοπτώσεις μετριάζουν τον ενθουσιασμό και το πάθος της ομάδας.
Ωστόσο, η Suzuki θέλει να φτάσει στο Camp 5 για να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες της για την κορυφή.
Μετά το θρίαμβο, το δράμα
Το πιολέ και το τζάκετ της Sadako Suzuki θα βρεθούν την επόμενη ημέρα από τους δύο Σέρπας. Το σώμα της δε βρέθηκε ποτέ.
Η υπόθεση της απώλειας ισορροπίας και της θανατηφόρας πτώσης κατά τη διαδικασία αλλαγής του τζάκετ της είναι η πιο αληθοφανής.
Στις 30 Μαΐου, πριν φύγουν από την περιοχή, τα μέλη της Ιαπωνικής ομάδας έστησαν ένα μικρό μνημείο προς τιμήν της αγνοούμενης συμπατριώτισσάς τους.
Η αποστολή πέτυχε την πρώτη στην ιστορία γυναικεία ανάβαση σε κορυφή άνω των 8.000 μέτρων.
Η επιτυχία τους αυτή επισκιάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το θάνατο μιας από τις συμμετέχουσες ορειβάτισσες.
Για την ιστορία, να αναφέρουμε όλα τα μέλη της γυναικείας Ιαπωνικής αποστολής στο Manaslu το 1974:
Kyoko Sato (Αρχηγός της αποστολής), Tsune Kuroishi, Naoko Nakaseko, Michiko Sekita, Masako Uchida, Mieko Mori, Masako Itakura, Mutsumi Nakajima, Sadako Suzuki (χάθηκε μεταξύ Camp 4 και Camp 5), Tomoko lto, Shizu Harada και Naoko Kuribayashi.
