Πυραμιδοειδείς κορυφές

Η πυραμιδοειδής κορυφή, που σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις ονομάζεται «παγετωνικό κέρατο», είναι μια γωνιώδης, αιχμηρή κορυφή του βουνού, η οποία προκύπτει από μια γεωλογική διαδικασία που ονομάζεται κυκλική διάβρωση, και αναφέρεται στην απόκλιση πολλαπλών παγετώνων από ένα κεντρικό σημείο.

Οι παγετώνες, που συνήθως σχηματίζονται σε σημεία συγκέντρωσης των υδάτων στις πλαγιές ενός βουνού, με την πάροδο των χρόνων δημιουργούν λεκανοπέδια, τα οποία ονομάζονται «cirques» (μερικές φορές αποκαλούνται «corries» -από το σκωτσέζικο «coire», που σημαίνει «μπολ»- ή «cwms»).

Αυτού του είδους οι παγετώνες έχουν περιστροφική ολίσθηση, με αποτέλεσμα να «σκουπίζουν» το πάτωμα του λεκανοπεδίου περισσότερο από τα γύρω τοιχώματα, δημιουργώντας έτσι αυτή την κυρτότητα στο έδαφος.

Καθώς αυτοί οι παγετώνες δημιουργούνται σε αλπικό περιβάλλον με ακραίες καιρικές συνθήκες (θερμοκρασία, άνεμος κ.λπ.), τόσο το κυρίως έξαρμα (το «κέρατο»), δηλαδή την βραχώδη προεξοχή γύρω από το οποίο αναπτύσσονται, όσο και οι κορυφογραμμές μεταξύ παράλληλων παγετώνων (που ονομάζονται arêtes) γίνονται ακόμη πιο απότομες και αιχμηρές.

Αυτό συμβαίνει λόγω της διαδικασίας κατάψυξης / απόψυξης και της απώλειας μάζας κάτω από την επιφάνεια του πάγου.

Είναι κοινή παραδοχή ότι η κυριότερη αιτία που οδηγεί στην αύξηση της κλίσης μιας πλαγιάς ενός εξάρματος, είναι οι γνωστές κρεβάς, οι ρωγμές που εμφανίζονται μεταξύ του κινούμενου πάγου και του εξάρματος.

Όταν τρεις ή περισσότεροι από αυτούς τους παγετώνες συγκλίνουν σε ένα κεντρικό σημείο, δημιουργούν μια κορυφή σε σχήμα πυραμίδας με απότομες πλαγιές.

Ο αριθμός των απότομων πλαγιών της πυραμιδοειδούς κορυφής εξαρτάται από τον αριθμό των παγετώνων που εμπλέκονται στη γεωλογική διαδικασία: τρεις ή τέσσερις είναι ο πιο συνηθισμένος.

Μια κορυφή με τέσσερις συμμετρικές απότομες πλαγιές αποκαλείται «a Matterhorn» (από την ομώνυμη εμβληματική κορυφή των Άλπεων).

Συνήθως, η κορυφή του εξάρματος (το «κέρατο» δηλαδή) ενός παγετώνα ξεπερνάει σε ύψος τις απότομες κορυφογραμμές (arêtes) που αναπτύσσονται στα άκρα του.

Καθώς ο βράχος γύρω του διαβρώνεται, το ύψος της κορυφής αυξάνεται. Στο τέλος, ένα «παγετωνικό κέρατο» θα έχει σχεδόν κάθετες πλαγιές ολόγυρά του.

Στις Άλπεις, ως «κέρατο (horn)» αποκαλούνται οι πολύ εκτεθειμένες κορυφές, με απότομες πλαγιές που η κλίση τους φτάνεις τις 45°-60°.

Παραδείγματα πυραμιδοειδών κορυφών