Μια υπέροχη διάσχιση στο νότιο Ταΰγετο και το δάσος της Βασιλικής

Όρος Ταΰγετος. Ένα από τα εντυπωσιακότερα γλυπτά της φύσης. Το επιβλητικό αυτό βουνό είναι το ψηλότερο της Πελοποννήσου, στα σύνορα των νομών Λακωνίας και Μεσσηνίας.

Αρχίζει από το οροπέδιο της Μεγαλόπολης και καταλήγει στο ακρωτήριο Ταίναρο και έχει μήκος 110 χλμ. Το πλάτος του στο πιο πλατύ σημείο, περίπου στη μέση, είναι 29 χλμ.

“Από την κοιλάδα της Σπάρτης, όπου κάνει φιδίσιους ελιγμούς ο Ευρώτας, και που απλώνεται σα μια θάλασσα πρασινάδας, ο Ταΰγετος σηκώνεται ανεμπόδιστος, ίσιος, ώριμος και δυνατός με μια περήφανη ανάταση -ίσαμε το ύψος των χιονοσκεπασμένων κορυφών του. Καθώς εμφανίζεται έτσι, δε δίνει μόνο μια εντύπωση μεγαλείου, αλλά και μια βαθιά συγκίνηση. Δεν τον φαντάζεται κανείς άψυχο: παγερή αιωνιότητα ύλης. Καθώς υψώνεται θεόρατος και δυνατός, σκιάζοντας τη μεγάλη πεδιάδα, φαντάζει σα μια έμψυχη παρουσία, σα να είναι ο τιτανικός, φρουρός της -και δίνει πραγματικά το μάθημα εκείνο της ενέργειας και της δύναμης, που ένιωσε ο Μωρίς Μπαρρές, όταν τον είδε και με το οποίο εξήγησε το πολεμικό θαύμα της αρχαίας Σπάρτης”. Κώστας Ουράνης: Ο Ταΰγετος (απόσπασμα από το βιβλίο «Ελλάδα»)

Τον Ταΰγετο, όπως και κάθε βουνό, για να τον εκτιμήσεις και να γευτείς στο έπακρο τις ομορφιές του, δεν αρκεί να τον παρατηρείς από μακριά με τα μάτια.

Πρέπει να τον αγγίξεις, να τον χαϊδέψεις. Πρέπει να τον περπατήσεις. Μόνο τότε θα νιώσεις την ενέργεια που εκπέμπει αυτό το ιδιαίτερο βουνό.

Σήμερα θα αγνοήσουμε τις ψηλές κι επιβλητικές κορυφές του “Αρσενικού βουνού” και θα περπατήσουμε στα “χαμηλά”.

Θα γνωρίσουμε την “θηλυκή” του πλευρά. Το μενού περιλαμβάνει μια υπέροχη διάσχιση που έχει ως αφετηρία το καταφύγιο στη θέση “Βαρβάρα” και διατρέχοντας το δάσος της Βασιλικής, καταλήγει στο χωριουδάκι της Σπαρτιάς.

Η πορεία ξεκινά από το καταφύγιο του Ταϋγέτου στη θέση «Βαρβάρα» στα 1.560 μέτρα υψόμετρο. Το μονοπάτι για την Σπαρτιά ξεκινά στα δεξιά του καταφυγίου με κατεύθυνση Ν.

Στην αρχή κατηφορίζουμε σε δασωμένη πλαγιά. Η σήμανση πυκνή, με διάφορα μεταλλικά ταμπελάκια στα δέντρα (Ε4, 32, Πράσινα).

Μετά από 5’ βγαίνουμε στον δασικό δρόμο που ανηφορίζει από την πηγή Μαγγανιάρη στο καταφύγιο σε υψόμετρο 1.475 μέτρων.

Λίγο πιο κάτω, αφήνουμε τον δασικό δρόμο στα δεξιά μας και κατηφορίζουμε σε μονοπάτι που διασχίζει ένα δάσος από μαυρόπευκα (σήμανση Ε4).

Μετά από 1,1 χλμ. πορείας, στα 1.410 μ. υψόμετρο, φτάνουμε σε ένα υπέροχο μπαλκόνι (στ’ αριστερά μας) με εκπληκτική θέα προς την κορυφή του Προφήτη Ηλία στα ΒΔ και την Μάνη στα Ν.

Εκατό μέτρα πιο πέρα, στα 1.390 μ. υψόμετρο, φτάνουμε στην πηγή «Σωτηρίτσα», η οποία απέχει από το καταφύγιο 20’. Στα 1.350 μ. υψόμετρο και 1,77 χλμ. πορείας περνάμε από ρεματιά.

Στα 1.330 μ. υψόμετρο και 2,02 χλμ. πορείας βγαίνουμε σε πλατώ με υπέροχη θέα προς ΝΑ στο Λακωνικό κόλπο.

Στα 1.290 μ. υψόμετρο και 2,23 χλμ. πορείας (στα 50’ από το καταφύγιο), πέφτουμε στην κοίτη του άνω ρου του ρέματος Ρασίνας, που ξεκινάει από τις νότιες πλαγιές του Προφήτη Ηλία.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να κατεβούμε μια μεταλλική σκάλα, καλής στατικότητας, αλλά θέλει προσοχή.

Μετά από 1 ώρα και 15’, φτάνουμε στη θέση «Πενταυλοί» στα 1.215 μ. υψόμετρο και 3,07 χλμ. πορείας, με το χαρακτηριστικό «ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ», ένα μισογκρεμισμένο κτίσμα, πιθανώς χώρος που χρησιμοποιείται από τσοπάνηδες ή κυνηγούς.

Το σημείο αυτό είναι και το χαμηλότερο της διαδρομής (μέχρι στιγμής). Λίγο πιο πέρα, μάλιστα, υπάρχει και πηγή (πάνω στο μονοπάτι).

Από εδώ κι ύστερα θα ακολουθήσει μια ανηφορική πορεία μέχρι το διάσελο του “Σωρού της Γριάς” στα 1.550 μ. υψόμετρο.

Στα 4,7 χλμ., 1 ώρα και 50’ πορείας, 1.324 μ. υψόμετρο, συναντάμε διασταύρωση με μονοπάτι που κατηφορίζει προς την πηγή «Του Φώτη το νερό» με κατεύθυνση Α-ΝΑ.

Λίγο πιο πέρα ξεκινάει η απότομη ανάβαση. Κινούμαστε με κατεύθυνση Ν μέσα σε δασωμένη ρεματιά.

Στις 2,5 ώρες και 5,58 χλμ. πορείας βγαίνουμε στο διάσελο του “Σωρού της Γριάς” στα 1.550 μ. υψόμετρο. Από εδώ έχουμε υπέροχη θέα του Προφήτη Ηλία στα Β.

Από εδώ ακολουθούμε το κατηφορικό μονοπάτι και μετά από 10’ φτάνουμε στο εκκλησάκι του Αγ. Δημητρίου στα 1.480 μ. υψόμετρο και 6,3 χλμ. πορείας.

Στη συνέχεια, ακολουθούμε τον δασικό δρόμο που περνάει μπροστά από το εκκλησάκι.

 

Βρισκόμαστε στην καρδιά του υψηλής οικολογικής και αισθητικής αξίας δάσους της Βασιλικής. Το δάσος της Βασιλικής εκτείνεται σε έκταση 11.000 δασικών στρεμμάτων με έλατα και πεύκα.

Πήρε τ’ όνομά του από το παμπάλαιο πέρασμα που συνέδεε τη Μεσσηνία με τη Λακωνία, τη “Βασιλική Οδό”.

Μετά από 40-45’ πορείας πάνω στον δασικό δρόμο (και αφού αγνοήσουμε έναν χωματόδρομο που φεύγει στα δεξιά μας), μπαίνουμε στο μονοπάτι που ανηφορίζει προς το εκκλησάκι του Αγιαννάκη. Βρισκόμαστε στα 1.372 μ. υψόμετρο και έχουμε διανύσει 9,57 χλμ.

Μετά από μια σύντομη ανάβαση φτάνουμε στο λιθόχτιστο εκκλησάκι του Αγιαννάκη στα 1.440 μ. υψόμετρο (10 χλμ. και 4,5 ώρες από το καταφύγιο).

Από εδώ κι ύστερα η πορεία μας θα είναι μόνο κατηφορική, τραβερσάροντας τις βόρειες πλαγιές των κορυφών Χιονίστρα (1.605 μ.) και Αννίνα (1.654 μ.).

Μάλιστα, στα 11,8 χλμ. και 1.215 μ. υψόμετρο θα περάσουμε μια εντυπωσιακή σάρα. Πραγματικά, εκεί η βόρεια πλευρά της Αννίνας έχει κυριολεκτικά κατακρημνιστεί.

Στη συνέχεια θα περάσουμε δίπλα από εντυπωσιακούς κάθετους βράχους και ένα εντυπωσιακό μπαλκόνι με επιβλητική θέα προς τον Προφήτη Ηλία στα Β-ΒΔ.

Αυτό το σημείο θέας είναι, ίσως, από τα ομορφότερα των ελληνικών βουνών και αξίζει τον κόπο μια ολιγόλεπτη στάση.

Από εδώ κι ύστερα η διαδρομή είναι σχετικά αδιάφορη. Μετά από 13,8 χλμ. το μονοπάτι καταλήγει στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία, χτισμένο στα 960 μ. υψόμετρο πάνω από τον μικρό οικισμό της Σπαρτιάς.

Τέλος, ακολουθούμε τον χωματόδρομο και στη συνέχεια τον ασφαλτόδρομο, μέχρι να καταλήξουμε μετά από 7 ώρες και 16 χλμ. στην Σπαρτιά (αφού πρώτα περάσουμε από την πηγή Σωτήρος).

Το περπάτημα στα χαραγμένα ανά τους αιώνες μονοπάτια του ορεινού όγκου του Ταΰγετου είναι ένα προσκύνημα στο μεγαλείο της φύσης και το μόνο που χρειάζεστε είναι τα πόδια σας και η θέληση.