Η παγωμένη ομορφιά της Ανταρκτικής

Οι περισσότερες φωτογραφίες της Ανταρκτικής που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είναι τραβηγμένες στα παραθαλάσσια τμήματα της παγωμένης ηπείρου, εκεί όπου τεράστια κομμάτια πάγου έρχονται σε επαφή με τη θάλασσα.

Βέβαια, αυτές οι εικόνες -όσο εντυπωσιακές κι αν είναι- δεν είναι αντιπροσωπευτικές του μεγαλείου αυτής της περιοχής.

Η Ανταρκτική είναι η πιο κρύα, υπερυψωμένη και ξηρή από τις επτά ηπείρους της γης. Έχει το μέγεθος των Η.Π.Α. μαζί με το Μεξικό, με τη συντριπτική πλειοψηφία της ενδοχώρας να καλύπτεται από παχιά στρώματα πάγου.

Η Ανταρκτική, σε αντίθεση με τις άλλες ηπείρους, προστατεύεται από μια διεθνή συνθήκη που περιορίζει τις έρευνες για υδρογονάνθρακες, τις εδαφικές αξιώσεις και τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, και δίνει έμφαση στην επιστημονική έρευνα.

Ο φωτογράφος Alasdair Turner, που για τρεις μήνες το χρόνο ζει και εργάζεται σε ένα από τα πιο ψυχρά και ανεμοδαρμένα μέρη του κόσμου, μάς παρουσιάζει μια διαφορετική ματιά της Ανταρκτικής, αυτή της ενδοχώρας της.

Την περιγράφει ως μια παγωμένη, άγονη και ως επί το πλείστον επίπεδη περιοχή. Το έδαφος καλύπτεται από ένα τεράστιο στρώμα πάγου που φτάνει σε ύψος μέχρι και τα 3.500 μέτρα. Ολόκληρες οροσειρές είναι θαμμένες κάτω από τον πάγο, και μόνο σε ορισμένες περιοχές προεξέχουν οι ψηλότερες κορυφές των βουνών αυτών.

Όπως δηλώνει εμφατικά: “Είναι από εκείνα τα μέρη που σπάνια δέχεται επισκέψεις από ανθρώπους που θέλω να φωτογραφίσω. Η σπάνια ομορφιά τους αιχμαλωτίζει όποιον είναι αρκετά τυχερός να τις επισκεφτεί”.

Κάθε φωτογραφία είναι μια πρόκληση, ένας μικρός άθλος. Ο φωτογραφικός εξοπλισμός δεν είναι σχεδιασμένος να λειτουργεί σε τόσο χαμηλές θερμοκρασίες. Τα δάκτυλα πονάνε, το κλείστρο της μηχανής παγώνει, οι μπαταρίες αδειάζουν γρήγορα κι ο πάγος καλύπτει τον φακό.

Αυτός, όμως, δεν πτοείται. Κάθε μέρα κουβαλά μαζί τη φωτογραφική του μηχανή για να συλλάβει την ανεκλάλητη ομορφιά της αυθεντικής Ανταρκτικής.