Ο Αμανίτης ο μυγοκτόνος (τρελομανίταρο, ζουρλομανίταρο, μαγικό, fly agaric) είναι από τα πιο γνωστά, πιο όμορφα αλλά και από τα πιο επικίνδυνα μανιτάρια. Οφείλει την ονομασία του στην ιδιότητά του να θανατώνει τις μύγες όταν ρίξουμε κομμάτια του μέσα σε...
Το Βάλσαμο (επιστ. Υπερικόν το διάτρητον, Hypericum perforatum) είναι φυτό του γένους Υπερικόν. Ήταν γνωστό ως υπερικό στην Αρχαία Ελλάδα, ενώ στη νεότερη Ελλάδα είναι γνωστό ως βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο, ενώ στην αγγλική βιβλιογραφία αναφέρεται ως St. John’s wort.
Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Veratrum album (Ελλέβορος ο λευκός). Ανήκει στην οικογένεια των Λιλιϊδών. Στη χώρα μας το συναντούμε με τις ονομασίες βέρατρο το λευκό, ελλέβορος ο λευκός, λειρίδιο, στερόγιανι ή στερογιάννι.
Ο Πυξός, γνωστός ως πυξάρι ή τσαμσίρι είναι αειθαλής (λατ. Buxus sempervirens) καλλωπιστικός θάμνος ή μικρό δέντρο με μικρά κίτρινα άνθη και γυαλιστερά σκουροπράσινα στην άνω επιφάνεια δερματώδη ωοειδή φύλλα.
Ο κράταιγος (Crataegus), επίσης γνωστός ως Τρικουκιά, Μουρζιά, Μπουρμπουτζελιά, Ξανθή Τσαμπουρνιά και Ξαγκαθιά, είναι γένος της τάξης των ροδωδών που περιλαμβάνει περί τα 200 είδη. Είναι θάμνος-δέντρο με ύψος 5 με 15 μέτρα, κοινός κυρίως στο βόρειο ημισφαίριο. Τα διάφορα...
Η Ίρις (επιστημονική ονομασία Iris) είναι γένος αγγειόσπερμων μονοκοτυλήδονων φυτών, της τάξης των Λειριωδών (Liliales), της οικογένειας των Ιριδοειδών, που περιλαμβάνει περί τα 100 είδη πολυετών ποών στις εύκρατες χώρες.
Ο Κρόκος ο βελούχιος (λατ. Crocus veluchensis) έχει περιγραφεί το 1845 από τον William Herbert.
