Ανάβαση στο Mont Blanc – Οι δυο “ευκολότερες” διαδρομές (Μέρος Β)

του Charlie Boscoe, Οκτώβριος 2013
ukclimbing.com

 Η διαδρομή Trois Monts

Παρόλο που αντικειμενικά η “Trois Monts” θεωρείται πιο επικίνδυνη διαδρομή σε σχέση με την “Gouter”, υπάρχουν μια σειρά από στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της.

Το κύριο πλεονέκτημα είναι ότι το καταφύγιο Cosmiques (3.613 μ.) βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το τελεφερίκ Aiguille du Midi, ενώ για να πας στο καταφύγιο Gouter απαιτείται μια σκληρή 5ωρη ανάβαση.

Αυτό σημαίνει ότι μέσω της “Trois Monts” δεν χρειάζεται να καταβάλλετε ιδιαίτερη προσπάθεια την ημέρα πριν την ανάβαση στην κορυφή.

Το καταφύγιο Cosmiques έχει διαθέσιμο χώρο ακόμα και την τελευταία στιγμή, οπότε από υλικοτεχνική άποψη τα πράγματα είναι απλούστερα.

Από την άλλη μεριά, βέβαια, οι αναβάσεις στο Mont Blanc du Tacul και στο Mont Maudit ενέχουν πολλούς κινδύνους, κυρίως από πτώσεις σεράκς και κατά καιρούς συμβαίνουν διάφορα ατυχήματα, ακόμη και θανατηφόρα.

Από το Aiguille du Midi κατεβαίνουμε την περίφημη χιονισμένη κορυφογραμμή Midi E, αναστροφή Δ και σε 40′ φτάνουμε στο καταφύγιο Cosmiques, έχοντας περάσει κάτω από τη Ν πλευρά του Midi.

Ξεκινάμε πολύ νωρίς την επόμενη μέρα και αφού διασχίσουμε το οροπέδιο Col du Midi ανεβαίνουμε τη ΒΔ πλευρά του Mont Blanc du Tacul (4.248 μ.).

Η διαδρομή ποικίλει από χρόνο σε χρόνο, συχνά κι από μήνα σε μήνα, αλλά η πορεία συνήθως πηγαίνει από την κάτω αριστερή προς την πάνω δεξιά πλευρά του, φτάνοντας στον ΒΔ ώμο του Mont Blanc du Tacul σε περίπου 2-3 ώρες από το καταφύγιο.

Προς το τέλος της σεζόν, μπορεί να υπάρχουν κάποια δύσκολα περάσματα σε κρεβας κάτω από τον ώμο, αλλά σ’ αυτά έχουν τοποθετηθεί σκάλα από τους τοπικούς οδηγούς βουνού!

Από τον ώμο συνεχίζουμε προς τη Β πλευρά του Mont Maudit (4.465 μ.), κατεβαίνοντας λιγάκι πριν ξεκινήσει η ανάβαση κάτω από μερικές σεράκς στο αριστερό τμήμα της Β πλευράς.

Η γραμμή που ακολουθούμε ποικίλει ανάλογα με τις συνθήκες, αλλά συνήθως είναι πάλι κάτω αριστερά προς πάνω δεξιά.

Ακριβώς κάτω από το Col du Mont Maudit (4.345 μ.) βρίσκεται το πιο επικίνδυνο κομμάτι της διαδρομής, ένα πέρασμα μήκους 40 μ. περίπου και κλίσης 45 μοιρών.

Αφού διασχίσουμε το πέρασμα αυτό κατευθυνόμαστε Ν προς το Col de la Brevna. Μέχρι τώρα θα πρέπει να έχει χαράξει και εσείς θα βρίσκεστε ανάμεσα σε ένα επιβλητικό πεδίο. Μέχρι τώρα: 5-6 ώρες από το καταφύγιο Cosmiques.

Η ανάβαση από το Col de la Brenva (4.333 μ.) στην κορυφή του Mont Blanc είναι μεγαλύτερη απ’ ότι δείχνει και όχι τόσο απολαυστική όσο από την κόψη Bosses.

Όμως το τοπίο είναι εντυπωσιακό και η διαδρομή απλά “δεν υπάρχει” (με καλό καιρό πάντα).

Θα περάσετε από τα αριστερά του βράχινου περάσματος Mur de la Cote κι έπειτα ανεβαίνετε τη φαινομενικά ατέλειωτη παγωμένη πλαγιά.

Γενικά, το πεδίο έχει χαμηλές κλίσεις (περίπου 20-30 μοίρες) και η διαδρομή είναι ευθεία. Η κορυφή εμφανίζεται ξαφνικά 7-8 ώρες από το καταφύγιο Cosmiques.

Η κατάβαση

Θυμηθείτε το παλιό ορειβατικό ρητό ότι “στην κορυφή είστε μόνο στα μισά του δρόμου της ασφάλειας”.

Η επιστροφή μπορεί να γίνει από τα ίδια και στις δυο διαδρομές και σε καμία δεν είναι πιο δύσκολο να κατέβεις από το ν’ ανέβεις.

Στο επικίνδυνο πέρασμα στην Trois Monts μπορεί να γίνει ραπέλ (2Χ20 μ.), ενώ στην Gouter δεν απαιτείται ραπέλ.

Η κατάβαση στο Aiguille du Midi από την Trois Monts διαρκεί περίπου 4-5 ώρες, ενώ η κατάβαση στο Nid d’ Aigle από την Gouter περίπου το ίδιο.

Ίσως η καλύτερη επιλογή είναι να ανέβεις από τη μια και να κατέβεις από την άλλη διαδρομή.

Τι προσόντα χρειάζονται;

Λοιπόν, τα καλά νέα είναι ότι η ανάβαση στο Mont Blanc μέσω αυτών των διαδρομών δεν είναι καθόλου τεχνική, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείτε ιδιαίτερα. Ωστόσο θα χρειαστείτε τα ακόλουθα πράγματα:

• Πολύ καλή γνώση των βασικών δεξιοτήτων στη χρήση crampons. Η γνώση αυτή μπορεί να αποκτηθεί οπουδήποτε υπάρχει χιόνι, αλλά όπου κι αν είστε θα πρέπει να εξασκείστε σε κίνηση (ανάβαση, κατάβαση, τραβερσάρισμα) σε χιονισμένες πλαγιές με μέση κλίση 30 μοιρών. Με την εξάσκηση αυτή θα αποκτήσετε μεγάλη εμπιστοσύνη στα πόδια σας, θα σας επιτρέψει να καταναλώσετε λιγότερη ενέργεια και θα κάνει τις κινήσεις σας πιο ασφαλείς.
• Εμπειρία στη χρήση πιολέ. Παρόλο που το Mont Blanc δεν είναι τεχνικό βουνό, απαιτεί τη χρήση πιολέ, οπότε οι βασικές γνώσεις στη χρήση του είναι ζωτικής σημασίας. Αν και τις περισσότερες φορές το πιολέ θα το έχετε ως διακοσμητικό στοιχείο, υπάρχουν κάποιες απότομες παγωμένες πλαγιές όπου θα διευκολύνει την κίνησή σας.
• Γνώση σε κίνηση σε παγετώνες. Επειδή οι παγετώνες είναι δυσεύρετοι, ως εκ τούτου η κίνηση σε παγετώνα (με τις ύπουλες κρεβάς) μπορεί να φαντάζει τρομακτική. Η δυνατότητα να ακολουθήσετε μια ασφαλή διαδρομή απαιτεί χρόνο και εμπειρία, βέβαια μπορείτε να δώσετε στον εαυτό σας ένα προβάδισμα με την ανάγνωση βιβλίων σχετικά με πορείες σε παγετώνες, καθώς και βλέποντας το πεδίο κατά τη διάσχισή του. Βέβαια, όπως συμβαίνει σ’ όλες τις περιπτώσεις απόκτησης δεξιοτήτων, ο καταλληλότερος τρόπος είναι η παρακολούθηση μιας σχολής χειμερινού βουνού, όπου έμπειροι εκπαιδευτές θα σας διδάξουν όλα εκείνα που χρειάζονται για την κίνηση σε τέτοια πεδία. Όσο πιο πολλά γνωρίζετε τόσο πιο ασφαλείς θα είστε, τόσο πιο σίγουροι θα νιώθετε και τόσο περισσότερες πιθανότητες θα έχετε να κάνετε την κορυφή και φυσικά να απολαύσετε τη διαδρομή. Ένα τελευταίο πράγμα: όταν είστε σε υγρό παγετώνα, δεθείτε. Μερικοί πιστεύουν ότι όταν κινείσαι σε πολυπερπατημένα μονοπάτια δεν υπάρχουν κρεβάς, αλλά έχοντας ο ίδιος πέσει σε κρεβάς δυο φορές σε πολυσύχναστο μονοπάτι, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι αυτό είναι ανοησία!

Τι εξοπλισμός χρειάζεται;

• Σακίδιο. 30 με 40 λίτρα, τίποτα φανταχτερό ή βαρύ, άλλωστε θα πρέπει να το κουβαλάτε!
• Πιολέ. Όχι υποχρεωτικά τεχνικό. Ένα απλό πιολέ είναι αρκετό.
• Crampons
• Μποντριέ
• Κράνος. Μερικοί δεν μπαίνουν καν στον κόπο να το κουβαλήσουν, αλλά με την τραβέρσα στο Grand Couloir και το scrambling κάτω από το καταφύγιο Gouter, δεν είναι και τόσο άσχημη ιδέα να το φοράτε!
• Γυαλιά ηλίου
• Φακός κεφαλής
• Σχοινί. 30 μ. είναι αρκετά για την Gouter και για την ανάβαση της Trois Monts. Αν κατεβείτε από την Trois Monts, ένα σχοινί 40 μ. θα σας επιτρέψει να κατεβείτε το επικίνδυνο πέρασμα με δυο ραπέλ.
• Εξοπλισμός ανάσυρσης από κρεβάς, που περιλαμβάνει έναν συνδυασμό από παγόβιδες, ιμάντες, καραμπίνερ, κορδονέτα και πολύσπαστα. Αν δεν γνωρίζετε τι ακριβώς χρειάζεστε, τότε κατά πάσα πιθανότητα χρειάζεστε περισσότερη εξάσκηση!
• Αναρριχητικός εξοπλισμός. Για την προσέγγιση του καταφυγίου Gouter, κάποια προστασία στα βράχια ίσως είναι χρήσιμη. Μισή ντουζίνα καρυδάκια συν μερικά σετάκια. Οι περισσότεροι ορειβάτες θα ανέβουν χωρίς τη χρήση τους, αλλά αυτό εξαρτάται από το ορειβατικό τους επίπεδο.
• Αντηλιακό υψηλού δείκτη προστασίας.
• Νερό. 1-2 λίτρα, ανάλογα με τις δικές σας ανάγκες. Λάβετε υπόψη ότι σε μεγάλα υψόμετρα πρέπει να λαμβάνουμε μεγαλύτερες ποσότητες νερού απ’ ότι συνήθως.
• Φαγητό. Καθώς το υψόμετρο αυξάνει, η όρεξη τείνει να μειώνεται. Μια καλή προμήθεια από διάφορα σνακς δεν είναι άσχημη ιδέα. Διαλέξτε τα τρόφιμα που ξέρετε ότι μπορείτε να φάτε ακόμη κι αν δεν αισθάνεστε καλά. Φάτε άφθονα πριν ξεκινήσετε.
• Πυξίδα και χάρτης, καθώς και την ικανότητα να τα χρησιμοποιήσετε!

Από ρουχισμό;

Ο ρουχισμός είναι μια προσωπική υπόθεση, αλλά να έχετε κατά νου ότι οι θερμοκρασιακές διαφορές κυμαίνονται πάνω από τους 20 βαθμούς Κελσίου, από το Nid d’ Aigle μέχρι την κορυφή.

Σίγουρα θα χρειαστείτε ένα αδιάβροχο, αντιανεμικό τζάκετ, fleece, σκούφο και γάντια, και φυσικά ένα καλό ζευγάρι μπότες χειμερινής ορειβασίας, κατά προτίμηση άκαμπτες.

Φυσική κατάσταση και εγκλιματισμός

Με απλά λόγια: όσο καλύτερη φυσική κατάσταση έχετε κι όσο καλύτερο εγκλιματισμό έχετε κάνει, τόσο το καλύτερο.

Θα κινείστε γρήγορα, άρα με μεγαλύτερη ασφάλεια, μειώνοντας τον κίνδυνο να πέσετε σε κακές καιρικές συνθήκες ή να σας πιάσει η νύχτα στο βουνό.

Όσο ανεβαίνετε σε φυσική κατάσταση, θα είστε σε θέση να ανταποκριθείτε σε πολυήμερες αναβάσεις.

Η εξάσκηση στο γυμναστήριο ή η ενασχόληση με άλλα σπορ μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί μια μια πολύωρη ανάβαση σε ένα ψηλό και απαιτητικό βουνό.

Ο εγκλιματισμός συχνά υποτιμάται ή και παρερμηνεύεται. Το καλύτερο πρόγραμμα εγκλιματισμού περιλαμβάνει αναβάσεις σε διαδοχικές κορυφές αυξανόμενου υψομέτρου, συμπεριλαμβανομένης μιας κορυφής άνω των 4.000 μ.

Ιδανικό σενάριο είναι η ανάβαση σε μια κορυφή 3.000 μ. περίπου, μιας 3.500 μ. και στο τέλος μιας 4.000 μ.

Αυτό συνεπάγεται αναπόφευκτα διαμονή σε ορεινά καταφύγια, τα οποία θα παράσχουν περαιτέρω εγκλιματισμό χωρίς να αναιρέσετε το παλιό (και σωστό) ρητό: “ανέβα ψηλά, κοιμήσου χαμηλά”.

Συνολικά, το Mont Blanc είναι ένας ιδεώδης ορειβατικός στόχος, εφικτός για τους περισσότερους γυμνασμένους και αποφασισμένους ορειβάτες.

Οι ορειβατικές και αναρριχητικές ικανότητες που πιθανόν έχετε, θα κάνουν την ανάβασή σας πιο άνετη και ευχάριστη.

Πολλές από τις δεξιότητες που απαιτούνται μπορείτε να τις μάθετε κατά τις ημέρες του εγκλιματισμού.

Εάν έχετε την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με την ικανότητά σας να ανταποκριθείτε στις συνθήκες του μεγάλου υψομέτρου, μη διστάσετε να προσλάβετε έναν οδηγό βουνού.

Το επίπεδο ασφάλειας και οι πιθανότητες επιτυχίας θα εκτοξευτούν, και μπορείτε πάντα να επιστρέψετε στο μέλλον και μόνοι σας, πλέον, να προσπαθήσετε να ανεβείτε στο βουνό.

Το πιο σημαντικό, μη φοβηθείτε να γυρίσετε πίσω! Το Mont Blanc θα είναι εκεί για πάντα και θα μας περιμένει να το ανεβούμε όταν οι καιρικές συνθήκες και οι ορειβατικές μας ικανότητες το επιτρέψουν. Καλή τύχη!

Σχετικά με τον Charlie Boscoe

Ο Charlie Boscoe είναι ένας ορειβάτης και σκιέρ που έχει τη βάση του στο Chamonix. Το δημοφηλές του blog σχετικά με τις ορειβατικές συνθήκες στο Chamonix είναι: chamconditions.blogspot.co.uk

Ο ίδιος και ο συνεργάτης του Sharon Wray διοργανώνουν αποστολές στα Ιμαλάια, τις Άνδεις και στα Όρη του Άτλαντα, και προσφέρουν κατά παραγγελία σχεδιασμό αποστολής.

Χάρτης της περιοχής

How to climb Mont Blanc [Infographic]

Πηγές
ukclimbing.com
wikipedia.org