Βαλτεσινίκο Αρκαδίας
Το Βαλτεσινίκο είναι ορεινό χωριό του Νομού Αρκαδίας. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο περίπου 1.150 μέτρων σε μία πλαγιά του βόρειου Μαινάλου και αποτελεί έναν από τους “πιο ορεινούς οικισμούς” ή πιο συγκεκριμένα υψηλότερα χτισμένους υψομετρικά, της Αρκαδίας και της Πελοποννήσου.
Έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός, ενώ παλαιότερα στο χωριό είχε αναπτυχθεί και η ξυλοτεχνία.
Βρίσκεται 20 χλμ. βορειοδυτικά της Βυτίνας και απέχει 6 χλμ. από τα Μαγούλιανα και 63 χλμ. από την Τρίπολη, προς το δρόμο του Πύργου. Παλιότερα είχε 800 περίπου κατοίκους, σήμερα όμως κρατά γύρω στους 300.
Ένα χιλιόμετρο μακριά από το χωριό εντοπίζεται η θέση Λενικά, όπου ανακαλύφθηκαν ερείπια αρχαίας πόλης, ναού και μυκηναϊκών τειχών.
Το 1939 έγιναν οι πρώτες ανασκαφές από τη Γαλλική Αρχαιολογική Εταιρεία, σύμφωνα με την οποία ο ναός είναι από τον 7ο αιώνα π.Χ. και ήταν αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη.
Το Βαλτεσίνικο ήταν γνωστό κατά τη Φραγκoκρατία ως Βάλτες. Στην κορυφή Παλαιόκαστρο βρίσκονται τα ερείπια μεσαιωνικού οχυρού.
Ο πληθυσμός του οικισμού είχε ήδη αρχίσει να αυξάνεται, λόγω των επιδρομών κυρίως Σλάβων στις πεδινότερες περιοχές.
Από τις αρχές του 15ου αιώνα και μετά εμφανίζονται Τούρκοι στην περιοχή, οι οποίοι ενίοτε παραχωρούν προνόμια στους ντόπιους.
Το 1770 το χωριό συμμετέχει στα Ορλωφικά, επανάσταση που καταπνίχτηκε με πολλά θύματα και αιχμαλώτους.
Το χωριό αποτελούσε το ορμητήριο του Θεόδωρου Kολοκοτρώνη κατά την Επανάσταση του 1821 και ειδικά μετά την έλευση του Iμπραήμ και τις σφοδρές συγκρούσεις με τον αιγυπτιακό στρατό.
O Iμπραήμ εξεστράτευσε πέντε φορές ενάντια στον Kολοκοτρώνη, ο οποίος τις απέκρουσε επιτυχώς.
Μέσα στο χωριό υπάρχουν 10 εκκλησίες, πολλές από αυτές είναι αριστουργήματα αρχιτεκτονικής.
Οι μεγαλύτερες και πιο αξιόλογες είναι αυτές των Αγίων Θεοδώρων στο κέντρο του χωριού και του Αϊ Γιώργη, αληθινό κομψοτέχνημα, με το χαρακτηριστικό οκταγωνικό της τρούλο, χτισμένη από Λαγκαδιανούς μαστόρους.
Το υπέροχο φυσικό περιβάλλον στο χωριό και την ευρύτερη περιοχή, με κυρίαρχα τα ατέλειωτα ελατοδάση και τις διαδοχικές κορυφογραμμές που χάνονται στον ορίζοντα, αλλά και την πλούσια βλάστηση μέσα στο χωριό, είναι σίγουρα αυτό που έλκει περισσότερο τον επισκέπτη.
Ο οικισμός είναι γραφικός, με πολλά πετρόκτιστα σπίτια αλλά και μια πλατεία με ταβέρνες και καφενεία, ενώ επίσης διαθέτει και αρκετούς παραδοσιακούς ξενώνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Στο χωριό υπάρχει επίσης ένα ενδιαφέρον λαογραφικό μουσείο με πολλά εκθέματα, που φιλοξενείται στο πετρόκτιστο κτήριο του Πολιτιστικού Κέντρου.
Γνωστή είναι και η παράδοση της ξυλογλυπτικής τέχνης, στην περιοχή, ιδιαίτερα για τη φιλοτέχνηση εκκλησιαστικών τέμπλων.
Ακόμη και σήμερα ντόπιοι τεχνίτες συνεχίζουν την τοπική αυτή παράδοση δουλεύοντας το ξύλο.
Η παράδοση όμως του Βαλτεσινίκου στην ξυλογλυπτική τέχνη είναι πολύ παλιότερη, από τα τέλη του 19ου ως τα μέσα του 20ου αιώνα.
Δείγματα αυτής της τέχνης μπορεί εύκολα να θαυμάσει ο επισκέπτης στα περίτεχνα τέμπλα των 2 μεγαλύτερων εκκλησιών του χωριού, του Αϊ Γιώργη και των Αγίων Θεοδώρων (που θεωρείται αριστούργημα αρχιτεκτονικής), φτιαγμένα από ξύλο καρυδιάς.
Σήμερα λειτουργεί το Δημοτικό Σχολείο , αγροτικό ιατρείο, πνευματικό κέντρο ταχυδρομικός σταθμός και Κ.Ε.Π.
Το καλοκαίρι, και ιδίως κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, ο πληθυσμός του Βαλτεσινίκου αυξάνεται κατά πολύ, με αποκορύφωμα τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου.
Τα τελευταία χρόνια έχει θεσμοθετηθεί από το Δήμο Κλείτορος σε συνεργασία με τον τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο “η Κοίμηση της Θεοτόκου» και γιορτάζεται στις 16 Αυγούστου το παραδοσιακό αλώνισμα
Πίσω από τη Μονή της Παναγίας, σε ένα πέτρινο αλώνι, συγκεντρώνονται δεμάτια σοδειάς και άλογα για το αλώνισμα, το οποίο διαρκεί σχεδόν ολόκληρη μέρα.
Από το Βαλτεσινίκο διέρχεται το τελευταίο τμήμα του “Μονοπατιού του Μαινάλου”, του πρώτου πιστοποιημένου μονοπατιού στην Ελλάδα από την ERA.
Διαβάστε ακόμα:
Μονοπάτι Μαινάλου: Από το Βαλτεσινίκο στα Λαγκάδια
Θέση στο χάρτη
