Ορειβατικός εξοπλισμός στο Everest – Το χθες και το σήμερα

Πολλά έχουν αλλάξει από τότε που ο άνθρωπος πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στις παγωμένες πλαγιές του Everest πίσω στη μακρινή δεκαετία του 1920, όταν οι ορειβάτες φορούσαν μπότες από γούνα ταράνδρου και σκουριασμένα κραμπόν.

Στην παρακάτω συλλογή φωτογραφιών έχετε την ευκαιρία να διαπιστώσετε την εξέλιξη του ορειβατικού εξοπλισμού, συγκρίνοντας τον “πρωτόγονο” εξοπλισμό που κουβαλούσαν οι πρωτοπόροι ορειβάτες και εξερευνητές του μακρινού παρελθόντος, με εκείνον που χρησιμοποίησαν οι ορειβάτες που συμμετείχαν στην αποστολή του National Geographic στο Everest το 2012.

ΑΛΤΙΜΕΤΡΑ: 1924 vs 2012

Ο πρωτοπόρος ορειβάτης George Mallory χάθηκε στις απόκρημνες πλαγιές του βουνού το 1924, και μόλις το 1999 ανακαλύφθηκε η σορός του, μαζί με το σπασμένο αλτίμετρό του.

Οι ιστορικοί του Everest ήλπιζαν ότι η συσκευή θα εμφάνιζε το υψόμετρο που έφτασε ο Mallory, δίνοντας λύση σ’ ένα μυστήριο που ταλανίζει την ορειβατική κοινότητα εδώ και δεκαετίες. Μάταια όμως. Το μυστήριο παραμένει.

Κατασκευασμένο να αντέχει σε σκληρές συνθήκες, το GeoXH 6000 είναι ένα φορητό GPS σχεδιασμένο για υψηλής ακρίβειας πλοήγηση. Φέρει λειτουργικό σύστημα Windows και μια κάμερα για φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας.

ΜΠΟΤΕΣ: 1963 vs 2012

Οι μπότες από δέρμα ταράνδρου του παρελθόντος εξακολουθούν να γοητεύουν με την εμφάνισή τους, αλλά η ορειβασία πλέον έχει γίνει ένα σπορ υψηλής τεχνολογίας.

Μια από τις πολλές προκλήσεις που είχαν ν’ αντιμετωπίσουν οι παλιοί ορειβάτες ήταν το δέσιμο των κορδονιών αυτών των θεόβαρων μποτών -που συν τοις άλλοις δεν στέγνωναν με τίποτα- φορώντας χοντρά γάντια στα χέρια.

Ο σύγχρονος σχεδιασμός των ορειβατικών μποτών μεγάλου υψομέτρου περιλαμβάνει μόνωση πολυουρεθάνης, αποσπώμενες επενδύσεις για γρήγορο στέγνωμα, μια επένδυση αλουμινίου ανάκλασης θερμότητας για επιπλέον ζεστασιά κι ένα ανθεκτικό φερμουάρ μπροστά.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ: 1963 vs 2012

Τα άνορακ αποτελούν μια μακρινή ανάμνηση για τους ορειβάτες του σήμερα, που φορούν ελαφριές, πολύπλοκα σχεδιασμένες, ολόσωμες φόρμες, που παρέχουν τη μέγιστη προστασία από ακραία καιρικά φαινόμενα.

ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΞΥΓΟΝΟΥ: 1953 vs 2012

Στην Βρετανική αποστολή του 1953, ένα 16κιλο σύστημα οξυγόνου κλειστού κυκλώματος πρόσθετε πολύ βάρος στον εξοπλισμό των ορειβατών.

59 χρόνια αργότερα, η ομάδα του National Geographic ανέβηκε στην ίδια κορυφή κουβαλώντας το πιο ελαφρύ σύστημα οξυγόνου, μια λεπτή φιάλη αλουμινίου βάρους από 2,5 έως 3,5 κιλά, ανάλογα με την χωρητικότητά τους (3 ή 4 λίτρων).

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ: 1921 vs 2012

ο Alexander Kellas, ένας πρωτοπόρος εξερευνητής των Ιμαλαΐων, χρησιμοποίησε αυτήν την θηριώδη φωτογραφική μηχανή το 1921, σε μια αποστολή στο Everest που έμελλε να του στοιχίσει τη ζωή.

Η φωτογραφική μηχανή Canon 5D Mark II, με πολλές ψηφιακές λειτουργίες συμπεριλαμβανομένης της εγγραφής video, ήταν μια από τις πολλές φωτογραφικές μηχανές που χρησιμοποιήθηκαν στην αποστολή του National Geographic το 2012.

ΣΑΚΙΔΙΑ: 1963 vs 2012

Τα παλιά ορειβατικά σακίδια ήταν βαριά, άβολα και έφεραν αλουμινένια πλαίσια στο πίσω μέρος, στο σημείο που εφάπτεται με την πλάτη.

Τα σύγχρονα σακίδια είναι άνετα, ελαφριά, ανθεκτικά κι έχουν τέτοια σχεδίαση που επιτρέπει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και περισσότερο αποθηκευτικό χώρο.

ΠΙΟΛΕ: 1963 vs 2012

Η διαφορά μεταξύ του πιολέ που χρησιμοποιήθηκε στην αποστολή του 1963 και του Black Diamond που χρησιμοποιήθηκε στην αποστολή του 2012 μπορεί να συνοψιστεί σε μια λέξη: σχεδίαση

Το σημερινό πιολέ είναι κατασκευασμένο από ελαφρύ κράμα αλουμινίου, με εργονομική κεφαλή από ανοξείδωτο χάλυβα, μια αιχμηρή μύτη και μια μεγάλη τρύπα για καραμπίνερ. Το παλιό πιολέ, με την ξύλινη λαβή και την χαλύβδινη κεφαλή, ζύγιζε περισσότερο.

ΥΠΝΟΣΑΚΟΙ: 1963 vs 2012

Ο πουπουλένιος υπνόσακος -μια περιζήτητη καινοτομία της δεκαετίας του 1960- έχει υποστεί βελτιώσεις για την καλύτερη φιλοξενία των ορειβατών, όπως οι αδιάβροχοι, πουπουλένιοι υπνόσακοι που φιλοξένησαν τους ορειβάτες της αποστολής του 2012.

ΚΡΑΜΠΟΝ: 1963 vs 2012

Τα κραμπόν με την πάλαι ποτέ “προϊστορική” κοψιά τους, έχουν πλέον αποκτήσει μια φινέτσα “επιστημονικής φαντασίας”. Τα βαριά vintage χαλύβδινα μοντέλα του 1963, έπρεπε να δεθούν φορώντας γάντια στα παγωμένα τους χέρια.

Τα σημερινά κραμπόν, κατασκευασμένα από ανοξείδωτο ατσάλι, δεν θα σκουριάσουν ούτε θα στομώσουν από χιόνι, ενώ εφαρμόζουν στις μπότες με πολύ απλές κινήσεις. Τίποτα πιο αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση του παγωμένου πεδίου στο Everest.

ΣΧΟΙΝΙΑ: 1963 vs 2012

Τα σχοινιά έχουν εξελιχθεί κατά πολύ σε σχέση με τα βαριά καννάβινα (ναυτικά) σχοινιά του 1963. Σήμερα, τα αναρριχητικά σχοινιά είναι φτιαγμένα από δυναμικά (ελαστικά), ανθεκτικά νήματα γνωστά για την αντοχή τους, την ευχρηστία και το μικρό βάρος τους.

ΣΚΑΛΕΣ: 1963 vs 2012

Στην Αμερικανική αποστολή του 1963 με αρχηγό τον Norman Dyhrenfurth, χρησιμοποιήθηκαν κορμοί δέντρων (!!!) για τα περάσματα στις κρεβάς.

Το 2012, η ορειβατική ομάδα του National Geographic χρησιμοποίησε ελαφριές σκάλες αλυμινίου, οι οποίες ήταν εύκολα μεταφερόμενες και προσέφεραν ασφαλέστερη διέλευση.

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ: 1956 vs 2012

Ένας μέλος της αποστολής του 1956 υπό την ηγεσία του Fritz Müller κάνει υπολογισμούς με το χέρι, ενώ ο Travis Corthouts το 2012, ελέγχει τον καιρό από τον φορητό υπολογιστή του στην Κατασκήνωση Βάσης.

ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ: 1953 vs 2012

Ποιο εσωτερικό σκηνής ταιριάζειστο στυλ σας; Ένα μπουλούκι που προσπαθεί να ζεσταθεί το 1953 ακούγοντας στο ραδιόφωνο στη σκέψη της Βασίλισσας Ελισσάβετ ή στη σκηνή τηλεπικοινωνιών του 2012, που περιλαμβάνει wi-fi, με μια μεγάλη γκάμα από ανέσεις.

ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΟ ΝΕΠΑΛ: 1956 vs 2012

Το 1953, ο Edmund Hillary και ο Tenzing Norgay έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που έφτασαν στην κορυφή του Everest.

Λίγο αργότερα, ο Hillary έφτιαξε το ίδρυμα Himalayan Trust για την κατασκευή σχολείων και νοσοκομείων.

Το 1966, οι μαθητές μάθαιναν γραφή χρησιμοποιώντας μικρά ξύλινα ραβδιά (κάτι σαν μολύβια) και γράφοντας σε πλάκες στρωμένες με κόκκινη άμμο. Σήμερα γράφουν σε τετράδια με στυλό.

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ: 1924 vs 2012

Μπορεί ο εξοπλισμός και οι τεχνικές αναρρίχησης να έχουν αλλάξει ριζικά τον τελευταίο αιώνα στις ορειβατικές αποστολές στο Everest, αλλά η πλατεί Durbar της πρωτεύουσας του Νεπάλ, Κατμαντού- κομβικό σημείο για τους τουρίστες- διατηρεί την ιστορική της γεύση και την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική της αναλλοίωτη, που περιλαμβάνι -εκτός των άλλων- και ένα βασικό ανάκτορο του 11ου αιώνα.

Πηγή
nationalgeographic.com

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...