Στο Αρτεμίσιο με τον επιβλητικό κώνο της κορυφής του

Το όρος Αρτεμίσιο βρίσκεται στα σύνορα των νομών Αργολίδος και Αρκαδίας και οι πιο συνηθισμένες διαδρομές για την κατάκτηση της κορυφής του (στα 1.771 μ.) ξεκινούν από το χωριό Καρυά.

Ο Παυσανίας αναφέρει το όρος Αρτεμίσιο ως πέρασμα, στο δρόμο που οδηγεί από την Αργολίδα στην Αρκαδία, από το Άργος στη Μαντίνεια.

Από το βουνό πηγάζει ο Ίναχος, ο ποταμός που θα συναντήσουμε οδηγώντας, μπαίνοντας στο Άργος. Στο Αρτεμίσιο υπήρχε επίσης ναός και άγαλμα της Αρτέμιδος.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω από την Καρυά ξεκινούν οι δύο βασικές διαδρομές για την κατάκτηση της κορυφής του Αρτεμισίου.

Η νότια (δύσκολη) διαδρομή περιλαμβάνει τη διάσχιση μονοπατιού με καλή σήμανση, όπου από τα χτένια θα μας οδηγήσει στην κορυφή.

Όπου υπάρχουν εκτεθειμένα περάσματα χρειάζεται μια στοιχειώδης προσοχή, ενώ αν η ανάβαση πραγματοποιηθεί τους χειμερινούς μήνες είναι πιθανή η χρήση σχοινιού σε κάποια σημεία.

Η βόρεια (εύκολη) διαδρομή είναι και η πιο συνηθισμένη. Φεύγοντας από την Καρυά, ακολουθούμε τον ανηφορικό ασφάλτινο δρόμο (που οδηγεί στη Νεστάνη).

Σε λίγο θα συναντήσουμε την εκκλησία της Παναγιάς της Καρυάς. Δίπλα στην εκκλησία υπάρχει πηγή απ’ όπου μπορούμε να προμηθευτούμε δροσερό νερό.

Ακολουθώντας το δρόμο σε λίγο συναντάμε σήμανση για είσοδο στο μονοπάτι.

Το μονοπάτι είναι ομαλά ανηφορικό και κινείται σε δασωμένη περιοχή του βουνού.

Όσο ανεβαίνουμε αποκαλύπτεται η θέα προς τον Αργολικό κόλπο, η οποία είναι εντυπωσιακή.

Συνεχίζοντας ομαλά ανηφορικά σε λίγο αντικρύζουμε τον εντυπωσιακό κώνο της κορυφής του Αρτεμισίου.

Προχωρώντας συναντάμε τη Νεραϊδόβρυση, την τελευταία πηγή μέχρι την κορυφή του βουνού.

Από εδώ και πέρα η βλάστηση αραιώνει και το βουνό φανερώνει τη βραχώδη φύση του.

Από εδώ και πέρα το μονοπάτι γίνεται πιο ανηφορικό, όμως η θέα προς τον Αργολικό κόλπο και την κορυφογραμμή του Κτενιά μας αποζημιώνει.

Βρισκόμαστε πια στη βάση του βραχώδους κώνου της κορυφής. Τραβερσάροντας στην τελευταία έντονη ανηφοριά ανάμεσα σε απότομα, αλλά όχι εκτεθειμένα, περάσματα αντικρύζουμε το κολωνάκι της κορυφής.

Και όπως πάντα (όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν) η θέα από την κορυφή είναι η καλύτερη ανταμοιβή.

Οι παραπάνω φωτογραφίες δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποδώσουν πλήρως το μεγαλείο της φύσης που αντικρύζουν τα μάτια μας, ούτε φυσικά τον πλούτο των συναισθημάτων που πλημμυρίζουν την ψυχή μας.

Η επιστροφή στην Καρυά γίνεται από τα ίδια. Λίγο προσοχή πρέπει να δείξουμε στις σάρες που συναντάμε κατά την κατάβαση του κώνου. Δεν είναι ώρα να υπερεκτιμήσουμε τις δυνατότητές μας.