Οι πρώτες στην ιστορία φωτογραφίες του Ολύμπου μέσα από τον φακό του Φρεντερίκ Μπουασονά

Ο Φρεντερίκ Μπουασονά

Ο Φρεντερίκ Μπουασονά (Γαλλικά: Fred Boissonnas, 1858-1946) ήταν Ελβετός φωτογράφος, ιδιαίτερα γνωστός για την φωτογραφική τεχνική του αλλά και την εκτεταμένη φωτογράφιση του ελληνικού χώρου επί τριάντα περίπου έτη, μαζί με τον συμπατριώτη και συνοδοιπόρο του Ντανιέλ Μπο-Μποβί (Daniel Baud-Bovy, 1870-1958), πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης.

Το έργο του, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον την Ελλάδα θεωρείται εν γένει «πρωτοποριακό αλλά και καθοριστικό για την εξέλιξη της ελληνικής φωτογραφίας κατά τον 20ό αιώνα».

Γόνος «φωτογραφικής δυναστείας», o νεαρός Μπουασονά φέρεται ως πολύπλευρο ταλέντο που συνδύαζε την ορειβασία, τη μουσική και τις καλές τέχνες.

Επηρεασμένος από τον Ούγγρο δάσκαλό του Κόλερ (Kohler), ανέπτυξε τη δική του τεχνική στη φωτογραφία, η οποία, μαζί με τη χρήση νέων υλικών, τού απέφερε πολλές διεθνείς διακρίσεις, μεταξύ άλλων το πρώτο βραβείο της παγκόσμιας έκθεσης του Παρισιού.

Το εργαστήριο που κληρονόμησε από τον πατέρα του το διαχειρίστηκε μαζί με τον χημικό αδελφό του Εντμόν-Βικτόρ (Edmond-Victor Boissonnas).

Η ορθοχρωματική πλάκα, δική τους επινόηση έδινε βελτιωμένο φωτογραφικό αποτέλεσμα.

Φωτογραφίζοντας το Mont Blanc, με τηλεφακό κατασκευασμένο στην Αγγλία, κατόρθωσε να διακρίνει το μπλε του ουρανού από το λευκό του χιονιού στη φωτογράφισή του, διαμορφώνοντας μια φωτογραφία που έκανε τον γύρο του κόσμου.

Ένθερμος φιλέλληνας, αεικίνητος περιηγητής, έμπειρος ταξιδευτής, λάτρης του αλπινισμού αλλά και του φυσικού τοπίου της χώρας μας, ο Μπουασονά πρωτοέρχεται στην Ελλάδα το 1903 και για τρεις δεκαετίες αργότερα, περιηγείται και φωτογραφίζει τον ελλαδικό χώρο, συμβάλλοντας καθοριστικά στην προώθηση της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό.

Ο Μύτικας από την Σκάλα

Ήταν Ιούλιος του 1913, όταν οι Μπουασονά και Μπο-Μποβί φθάνουν στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσουν και να φωτογραφίσουν τις πολεμικές επιχειρήσεις, προσκεκλημένοι της ελληνικής κυβέρνησης.

Για να αξιοποιήσουν τις οχτώ ημέρες που μεσολαβούσαν μεταξύ των δύο υποχρεωτικών εμβολιασμών τους για χολέρα, αποφάσισαν να εξερευνήσουν τον Όλυμπο, εκπληρώνοντας έτσι ένα παλιό τους όνειρο.

Στις 2 Αυγούστου 1913, οι Frederic Boissonnas και Daniel Baud-Bovy και ο Έλληνας οδηγός τους Χρήστος Κάκαλος έγραψαν ιστορία, κατακτώντας για πρώτη φορά την ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, τον Μύτικα (2.918 μ.).

Το Στεφάνι ή “Θρόνος του Δία”

Η πρώτη, ιστορική εκείνη ανάβαση στην ψηλότερη κορυφή του “βουνού των Θεών” έγινε επίσημα γνωστή μερικά χρόνια αργότερα, το 1919, με την έκδοση του βιβλίου “La Grece Immortelle”, όπου καταγράφεται το όλο εγχείρημα.

Στον Όλυμπο ανέβηκαν άλλες δύο φορές: το 1921 και το 1927. Ως αποτέλεσμα από όλες αυτές τις αναβάσεις, έχουμε σήμερα μια μοναδική παρακαταθήκη με περισσότερες από 300 λήψεις για την περιοχή του Ολύμπου.

Μαγεμένος από την μοναδική ομορφιά του μυθικού βουνού, ο Μπουασονά θα προσπαθήσει επίμονα να προχωρήσει το σχέδιο της δημιουργίας ενός Εθνικού Πάρκου (L’ Olympe, Parc National de la Grèce), μέσα και από την προβολή σε Ευρώπη και ΗΠΑ των φωτογραφιών που ο ίδιος τράβηξε στον Όλυμπο.

Το Στεφάνι και ο Μύτικας
Ο Χρήστος Κάκαλος

Καταυλισμός στη θέση Πριόνια
Στη θέση Πετρόστρουγκα

Από αριστερά: Boissonnas, Κάκαλος και Daniel Baud Bovy
Βοσκός με το κοπάδι του στην περιοχή του Ολύμπου
Ανεβαίνοντας στις ψηλές κορυφές του Ολύμπου
Τα μυτίκια κάτω από την ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου
Στο Στεφάνι

Πηγές
wikipedia.org
pemptousia.gr

Ίσως σας ενδιαφέρουν…