Ανάβαση στον Τσάρκο του Παρνασσού: Περπατώντας στον βραχόκοσμο της Μάννα
Πίσω από την πολύχρωµη βιτρίνα του δηµοφιλέστερου χιονοδροµικού κέντρου της χώρας και αψηφώντας τον συνωστισµό της κοσμικής Αράχοβας, ανακαλύπτουµε τον Παρνασσό της άγριας φύσης, των εντυπωσιακών βράχινων σχηματισμών και των ανεµοδαρµένων κορυφών.
Γνωρίσαμε τις ανατολικές πλαγιές του Παρνασσού, του θρυλικού βουνού του Απόλλωνα ανεβαίνοντας στα Μαύρα Λιθάρια (δείτε ΕΔΩ τη σχετική ανάρτηση).
Βιώσαμε την ευλογία να περπατάς σε μέρη που δεν έχουν ακόμα βιαστεί από την τουριστική υπερεκμετάλλευση, όπως οι δυτικές πλαγιές του βουνού (διαβάστε ΕΔΩ περισσότερα).
Προσκυνήσαμε το ιερό μεγαλείο της παρνασσικής γης, διασχίζοντας το άγριο αλπικό ανάγλυφο των ψηλών κορυφών στην καρδιά του βουνού (δείτε ΕΔΩ το σχετικό υλικό).
Ήρθε, λοιπόν, κι η ώρα να γνωρίσουμε την άγρια ομορφιά της νότιας πλευράς του βουνού, που φιλοξενεί τον επιβλητικό βραχόκοσμο της θέσης Μάννα.
Μόλις πέντε χιλιόμετρα πριν την Αράχοβα, υπάρχει μια τοποθεσία που ονομάζεται Ζεμενό. Πρόκειται για έναν μικρό οικισμό χτισμένο σε υψόμετρο 750 μέτρων πλευρικά του δρόμου που συνδέει την Λιβαδειά με την Αράχοβα.
Βρίσκεται πάνω στο στενό πέρασμα που συνδέει τη Βοιωτία με τους Δελφούς και την Φωκίδα, από το οποίο διερχόταν στην αρχαιότητα η Σχιστή οδός (που συνέδεε την Χαιρώνεια και τον κάμπο του Κηφισού με την ιερή πόλη των Δελφών).
Από το γνωστό στην ορειβατική πιάτσα “Χάνι του Ζεμενού” ξεκινά η περιπέτειά μας στις νότιες πλαγιές του Παρνασσού, εκεί που ο άνθρωπος αναμετριέται με επιβλητικές πλαγιές, απότομες χαράδρες και αγέρωχες κορυφές και ξάφνου αντιλαμβάνεται πόσο μικρός κι ασήμαντος φαντάζει μπροστά σ’ αυτά τα θαυμαστά δημιουργήματα της φύσης.
Το φωτογραφικό υλικό που ακολουθεί προέρχεται από δυο διαφορετικές αναβάσεις την ίδια εποχή του χρονού, με διαφορετικές όμως καιρικές συνθήκες.
Γι’ αυτό μην παραξενευτείτε αν σε μια φωτογραφία βλέπετε ένα τοπίο ομιχλώδες και στην αμέσως επόμενη την απόλυτη διαύγεια.
Μετά από πορεία 1,2 χιλιομέτρων στους χωματόδρομους του Ζεμενού, μπαίνουμε σε μονοπάτι με κατεύθυνση βόρεια που ελίσσεται κατά μήκος του ρέματος Παπαδόλακκας.
Στα 4,5 χιλιόμετρα πορείας και σε υψόμετρο 1.530 μέτρων βγαίνουμε σε δασικό δρόμο. Ο δρόμος αυτός ξεκινάει από την Αράχοβα και καταλήγει στην περιοχή του Ακρινού Νερού.
Βρισκόμαστε στη Βρύση Μάννα ή Νερομάννα, απ’ όπου ξεκινάει η πορεία μας στο άγριο, αλπικό ανάγλυφο της περιβόητης Μάννα.
Κάπου κοντά στα 1.800 μέτρα υψόμετρο συναντάμε το δεύτερο (και δυσκολότερο) εκτεθειμένο πέρασμα.
Η τοποθέτηση (τα τελευταία χρόνια) ενός σταθερού συρματόσχοινου έχει βοηθήσει τα μέγιστα στην ασφαλή διέλευση αυτού του σημείου.
Μετά από πορεία 8 περίπου χιλιομέτρων πατήσαμε στην κορυφή του Τσάρκου στα 2.416 μέτρα υψόμετρο.
Πρόκειται για μια διαδρομή με μεγάλο ανάπτυγμα και υψομετική διαφορά. Γι’ αυτό συνιστώ σε όσους θελήσουν να την πραγματοποιήσουν, να διαλέξουν μια εποχή του χρόνου με μεγάλη διάρκεια ημέρας.
Η διαδρομή που έχω ανεβάσει στο Wikiloc είναι μια διάσχιση διάρκειας 9 ωρών που ξεκινάει από το “Χάνι Ζεμενού”, περνάει από τις κορυφές Τσάρκο και Γεροντόβραχο και καταλήγει στο parking του χιονοδρομικού κέντρου στα Κελάρια.
