Ορειβατικά Τατουάζ

H λέξη tattoo (τατουάζ) προέρχεται από την πολυνησιακή λέξη «ta» που σημαίνει κάτι το εντυπωσιακό και την ταϊτινή λέξη «tatau», που σημαίνει «για να σηματοδοτήσει κάτι».

Τα τατουάζ συνυπάρχουν με τον άνθρωπο περίπου από το 6000 π.Χ. ως μορφή έκφρασης και για να σηματοδοτήσoυν την ένταξη του κατόχου τους σε ομάδες.

Το τατουάζ πρωτοεμφανίστηκε στην Ιαπωνία της Παλαιολιθικής εποχής, γύρω στην 8η χιλιετία π.Χ.

Πολλοί άλλοι πολιτισμοί το υιοθέτησαν αργότερα σε όλες τις ηπείρους, κυρίως όμως στην Ασία και την Ωκεανία.

Επίσης, παρουσιάζεται σε αιγυπτιακές μούμιες αλλά και σε ευρωπαϊκές φυλές, όπως οι Κέλτες, οι Γαλάτες και οι Γερμανοί.

Οι ναυτικοί του Κάπταιν Κουκ και των υπόλοιπων εξερευνητών της εποχής (18ος αιώνας), ήταν αυτοί που ήρθαν πρώτοι σε επαφή με τους Πολυνήσιους και άλλες φυλές του Ειρηνικού.

Εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από τη φιλοσοφία και την τέχνη των τατουάζ, ώστε τα υιοθέτησαν και επιστρέφοντας στην Ευρώπη, έφεραν μαζί τους τοπικούς τεχνίτες για να παρουσιάσουν – κυρίως στην Αγγλία – τις παραδοσιακές μεθόδους χτυπήματος σχεδίων στο ανθρώπινο σώμα.

Ο πρώτος άνθρωπος που ξέρουμε ότι είχε τατουάζ είναι ο «Otzi, ο άνθρωπος πάγος».

Το 1991 βρέθηκε η σορός ενός κατεψυγμένου σώματος στην κοιλάδα Otz των Άλπεων μεταξύ Αυστρίας και Ιταλίας.

Το δέρμα του φέρει 57 τατουάζ, απλές τελείες και γραμμές στη σπονδυλική στήλη, ένα σταυρό στο εσωτερικό του αριστερού γονάτου, έξι ευθείες γραμμές 15 εκ. πολύ πάνω από τα νεφρά και πολλές παράλληλες γραμμές στους αστραγάλους.

Υπολογίζεται ότι έζησε γύρω στο 3300 π.Χ. Παραμένει άγνωστο μέχρι σήμερα, τι συμβόλιζαν για τον κάτοχό τους.

Μέχρι και το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, το τατουάζ περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, έγινε συνώνυμο του στίγματος και «προνόμιο» περιθωριακών ομάδων, όπως οι ναυτικοί, οι κατάδικοι κλπ.

Η προκατάληψη σχετικά με τα τατού άρχισε να μειώνεται σταδιακά τα τελευταία τριάντα χρόνια σε βαθμό που στις μέρες μας αποτελεί μέρος της δυτικής κουλτούρας και κοινωνίας, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους όπως: μόδα, αισθητική, καλλωπισμός, ομαδοποίηση, περιθωριοποίηση, αναφορά σε αγαπημένα πρόσωπα, θαυμασμός σε κάποια άλλα, ερωτισμός αφού κυρίως οι γυναίκες το θεωρούν σέξι και οι άνδρες το εκλαμβάνουν ως σημάδι δύναμης.

Η ορειβασία και η αναρρίχηση είναι από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής, μια δοκιμασία του νου και του σώματος.

Ο ορειβάτης και ο αναρριχητής δεν εγκαταλείπει ποτέ και ψάχνει πάντα για νέα, ανεξερεύνητα μονοπάτια και βράχινες διαδρομές.

Ασφυκτιά μέσα στο αποστειρωμένο αστικό περιβάλλον της “κανονικότητας” που υποχρεώθηκε να ζήσει και κάθε μέρα, κάθε στιγμή αναζητά μια λυτρωτική διέξοδο, ένα άστρο λαμπρό που θα φωτίζει το δρόμο της επιστροφής στις ρίζες του.

Το τατουάζ έρχεται να του υπενθυμίζει εκείνα τα μικρά που δίνουν ανάσα στα όνειρά και τις φιλοδοξίες του.

Μια πυξίδα, ένα ζευγάρι μπότες και μια φιγούρα του βουνού των ονείρων του, που τον καλεί κι εκείνος δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στο κάλεσμά του.

Πολύπλοκοι κόμποι που εξασφαλίζουν ένα σωστό δέσιμο, καραμπίνερ και σετάκια που θα ανασχέσουν μια πιθανή πτώση και όμορφα βύσματα που ασφαλίζουν τον τρόπο ζωής που έχει επιλέξει.