Erhard Loretan, ο καλλιτέχνης των κορυφών

Στις 28 Απριλίου 2011, ο Ελβετός αλπινιστής και οδηγός βουνού Erhard Loretan πέθανε σε ορειβατικό ατύχημα ενώ ανέβαινε στο Grünhorn στις Βερνικές Άλπεις, κατά τραγική ειρωνεία, την ημέρα των 52ων γενεθλίων του.
Ο Loretan ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ορειβάτες της σύγχρονης εποχής, ο τρίτος άνθρωπος που ανέβηκε και στις δεκατέσσερις κορυφές με υψόμετρο άνω των 8.000 μέτρων και ο δεύτερος που το έκανε χωρίς συμπληρωματικό οξυγόνο.
Ο Erhard Loretan πέθανε το απόγευμα μιας μέρας παρόμοιας με πολλές άλλες του. Ανέβαινε μαζί την 38χρονη σύντροφό του Xenia Minder, την κορυφογραμμή του Grünhorn (4.043 μ.) στις Βερνικές Άλπεις της Ελβετίας, όταν συνέβη το κακό.
Σε μια συγκινητική αφήγηση του ατυχήματος που δημοσιεύτηκε στην ελβετική εφημερίδα Le Temps, η Minder αποκάλυψε ότι ήταν αυτή που γλίστρησε και παρέσυρε μαζί της τον Loretan, σε μια βουτιά θανάτου 200 μέτρων.
Η ίδια γλίτωσε και μεταφέρθηκε σε σοβαρή κατάσταση με ελικόπτερο στο νοσοκομείο.

Ο Loretan είχε κλείσει τα 52 του έτη εκείνη την ημέρα και το ζευγέρι περνούσε μαζί τα γενέθλιά του πάνω στα βουνά, που αγαπούσαν και οι δυο.
Η αγάπη του Loretan για τα βουνά και τον αλπινισμό φαινόταν να είναι γραμμένη στο DNA του.
Γεννημένος το 1959 στο Bulle, ξεκίνησε την αναρρίχηση σε ηλικία 11 ετών. Τέσσερα χρόνια αργότερα έφτασε στην κορυφή του Doldenhorn (3.645 μ.) μέσω της ανατολικής όψης.
Το 1981 πιστοποιήθηκε ως Οδηγός Βουνού και αυτό έμελλε να γίνει το επάγγελμά του.
Μετά από μια έντονη δραστηριότητα στις Άλπεις και τις Άνδεις – όπου μεταξύ άλλων άνοιξε τρεις νέες διαδρομές σε τρία διαφορετικά βουνά – ο Loretan αφιερώθηκε στην ανάβαση των δεκατεσσάρων οκτάρων κορυφών.
Μέσα σε 13 χρόνια, κατάφερε να ολοκληρώσει τον φιλόδοξο αυτό ορειβατικό άθλο, ξεκινώντας με το Nanga Parbat το 1982 και τελειώνοντας με το Kangchenjunga το 1995.
Έτσι, έγινε ο τρίτος άνθρωπος στον κόσμο που ολοκλήρωσε το περιβόητο Grand Slam, μετά τον Reinhold Messner και τον Jerzy Kukuczka, και συνάμα ο δεύτερος που το κατάφερε χωρίς συμπληρωματικό οξυγόνο.

Ο Erhard Loretan υπήρξε ένας από τους κορυφαίους ορειβάτες όλων των εποχών, όχι μόνο λόγω των επιτευγμάτων του, αλλά και λόγω του αλπικού στυλ που είχε υιοθετήσει στις αναβάσεις του.
Ο αλπινισμός του διακρίθηκε για την αγνότητα, την ταχύτητα και για το ελαφρύ στυλ του.
Ένα στυλ που έχει γίνει το σήμα κατατεθέν των σπουδαιότερων ορειβατών του σήμερα και γι’ αυτό το λόγο ο Loretan μπορεί να θεωρηθεί και ως πρωτοπόρος του αλπικού στυλ αναρρίχησης.
Αρκεί μόνο ν’ αναφέρουμε την απίστευτη ανάβασή του στο Everest από τη βόρεια πλευρά του Θιβέτ.

Στις 30 Αυγούστου 1986, μαζί με τον φίλο του Ελβετό ορειβάτη Jean Troillet έφτασαν στην προωθημένη κατασκήνωση βάσης της βόρειας πλευράς του Everest.
Από εκεί αναρριχήθηκαν στο Hornbein couloir στη Βόρεια Όψη του Everest μέχρι την κορυφή του βουνού και επέστρεψαν στη βάση τους μέσα σε μόλις 43 ώρες!!!
Σε λιγότερο από δύο ημέρες, χωρίς Sherpa, χωρίς σχοινιά, χωρίς φυάλες οξυγόνου και στα τελευταία 1.000 μέτρα δεν κουβάλησαν ούτε τα σακίδιά τους. Κι όλα αυτά εν έτει 1986!!!

Τρία χρόνια πριν απ’ αυτό το ρεκόρ ανάβασης στο Everest, ο Loretan είχε πραγματοποιήσει ένα απίστευτο κατόρθωμα -ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα- ανεβαίνοντας τρεις οκτάρες κορυφές, το Gasherbrum II, Gasherbrum I και Broad Peak σε μόλις 17 μέρες!!!
Ένα χρόνο αργότερα, το 1984, ανέβηκε στο Manaslu την άνοιξη και μετά στην Annapurna μαζί με τον Norbert Joost.
Η πρώτη ανάβαση της East Ridge ήταν ένα τεράστιο επίτευγμα, μια απόλυτη ορειβατική παράσταση!!!

Σα να μην έφτανε αυτό, τον Δεκέμβριο του 1985 πραγματοποίησε την πρώτη χειμερινή ανάβαση της Ανατολικής Όψης του Dhaulagiri.
Αυτό από μόνο του θα έφτανε, ακόμη και σήμερα, να τον κάνει πρώτη είδηση παγκοσμίως.
Αλλά επρόκειτο να ακολουθήσουν κι άλλα, όπως η πρώτη ανάβαση στη Νοτιοδυτική Όψη του Cho Oyu το 1990 και, λίγες μέρες αργότερα, μια ακόμη πρώτη ανάβαση στη Νότια Όψη του Shisha Pangma.
Αυτές οι αναβάσεις στα Ιμαλάια πραγματοποιήθηκαν παράλληλα με τις δραστηριότητές του στις Άλπεις, οι οποίες περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, τις 13 Βόρειες Όψεις σε 13 ημέρες στις Βερνικές Άλπεις το 1989 και, τον χειμώνα του 1986, το «αυτοκρατορικό στέμμα» στις Άλπεις του Βαλαί (38 κορυφές σε 19 ημέρες).
Η ζωή του Loretan ως αλπινιστή και ως ανθρώπου περιβαλλόταν όχι μόνο από μεγάλες επιτυχίες αλλά και από τραγικά γεγονότα.

Σημαδεύτηκε βαθιά από τον τραγικό θάνατο του μικρού του παιδιού, για τον οποίο ανέλαβε την ευθύνη.
Συγκεκριμένα, το 2003 καταδικάστηκε για την ανθρωποκτονία του επτά μηνών γιου του, αφού τον ταρακούνησε για σύντομο χρονικό διάστημα για να σταματήσει να κλαίει.
Το γεγονός συνέβη στα τέλη του 2001. Του επιβλήθηκε ποινή 4 μηνών με αναστολή. Εκείνη την εποχή το Σύνδρομο Κλονισμένου Μωρού (μια σοβαρή εγκεφαλική βλάβη που προκαλείται από το πολύ δυνατό κούνημα ενός μωρού) ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστο.
Αποφάσισε να αποκαλύψει το όνομά του στον Τύπο με την ελπίδα ότι άλλοι γονείς θα μπορούσαν να αποφύγουν μια παρόμοια τραγωδία.

Από τη ζωή του δεν έλειψαν, επίσης, και τα ορειβατικά δράματα, όπως η απώλεια του σχοινοσυντρόφου του Pierre-Alain Steiner στο Cho Oyu το 1985.
Η ζωή του Loretan σημαδεύτηκε σίγουρα από μεγάλη αγάπη αλλά επίσης και από μεγάλο πόνο. Ήταν μια γεμάτη ζωή, με πολλές και δυνατές εμπειρίες και βαθιές συγκινήσεις.

Η ορειβατική ιστορία του Erhard Loretan
- 1980 Πολυάριθμες πρώτες αναβάσεις στις Άνδεις
- 1982 Πρώτη οκτάρα, Nanga Parbat (8.125 μ.) μέσω του Diamir Face.
- 1983 Ανάβαση στο Gasherbrum II (8.035 μ.), Gasherbrum I (8.068 μ.) και Broad Peak (8.091 μ.) μέσα σε 17 ημέρες, από τις 16 έως τις 30 Ιουνίου.
- 1984 Manaslu (8.163 μ.) την άνοιξη και πρώτη ανάβαση του East Ridge της Annapurna (8.091 μ.) το φθινόπωρο.
- 1985 Δύο προσπάθειες ανάβαση στο K2 (8.611 μ.) μέσω του South Face, στη συνέχεια ανάβαση μέσω του Abruzzi Spur τον Ιούλιο. Πρώτη χειμερινή ανάβαση του East Face του Dhaulagiri (8.167 μ.) τον Δεκέμβριο.
- 1986 Το χειμώνα, ο Loretan ολοκλήρωσε το «αυτοκρατορικό στέμμα» των Άλπεων του Βαλαί: 38 κορυφές -30 από τις οποίες υψηλότερες από 4.000 μέτρα- σε 19 ημέρες. Τον Αύγουστο ανέβηκε στο North Face του Everest μέσω του Hornbein couloir μαζί με τον Troillet. Ήταν η πρώτη ανάβαση αλπικού στυλ αυτής της διαδρομής, φτάνοντας στην κορυφή στις 30 Αυγούστου. Τον Οκτώβριο πραγματοποίησε μια δραματική απόπειρα ν’ ανέβει το Southwest Face του Cho Oyu, κατά την οποία πέθανε ο Pierre-Alain Steiner.
- 1988 Ο Erhard Loretan, μαζί με τον Voytek Kurtyka, έφτασαν στην κορυφή του Nameless Tower μέσω του East Face (6.257 μ., Trango Towers), Πακιστάν.
- 1989 Τον Ιανουάριο μαζί με τον André Georges ανέβηκε σε 13 Βόρειες Όψεις μέσα σε 13 ημέρες στις Βερνικές Άλπεις. Αποτυχημένη προσπάθεια ανάβασης του West Face του K2.
- 1990 Η πρώτη ανάβαση στο Southwest Face του Cho Oyu (8.201 μ.) ακολούθησε, λίγες μέρες αργότερα, μια άλλη πρώτη ανάβαση, αυτή τη φορά του South Face του Shisha Pangma (8.046 μ.) στο Θιβέτ.
- 1991 Προσπάθεια στο West Face του Makalu και ανάβαση μέσω του δυτικού πιλιέ (8.463 μ.).
- 1992 Νέα απόπειρα στο West Face του K2.
- 1993 Αποτυχημένη προσπάθεια στο Kangchenjunga (8.586 m.), Νεπάλ.
- 1994 Ανάβαση στο Lhotse (8.516 m.). Την 1η Δεκεμβρίου, ο Loretan ανέβηκε στο Όρος Epperly (4.780 μ.) στην Ανταρκτική: η πρώτη σόλο ανάβαση του βουνού.
- 1995 Επιτυχημένη ανάβαση στο Kangchenjunga (8.586 μ.) τον Οκτώβριο. Ο Erhard Loretan γίνεται ο τρίτος άνθρωπος στον κόσμο που έχει ανέβει και στις 14 κορυφές άνω των 8.000 μέτρων, μετά τον Reinhold Messner (1986), και τον Jerzy Kukuczka (1987). Τον Δεκέμβριο ο Loretan σκαρφάλωσε σε μια παρθένα ανώνυμη κορυφή 4.600 μέτρων στην Ανταρκτική.
- 1996 Πολυάριθμες σόλο αναβάσεις σε εξάρες κορυφές στο Θιβέτ.
- 1997 Αποτυχημένη προσπάθεια διάσχισης της Mazeno Ridge στο Nanga Parbat.
- 1998 Τον Μάιο, ανέβηκε στο Cotopaxi (5.897 μ.) και στο Chimborazo (6.310 μ.) στο Εκουαδόρ.