Η βιογραφία του Walter Bonatti
Ο Walter Bonatti (Μπέργκαμο, 22 Ιουνίου 1930 – Ρώμη, 13 Σεπτεμβρίου 2011) ήταν Ιταλός ορειβάτης και συγγραφέας, σημαντική μορφή της Ορειβασίας και γνωστός για το αλπικό στιλ που χρησιμοποιούσε.
Η πρώτη μεγάλη ανάβασή του πραγματοποιήθηκε στην ηλικία των 18 ετών και ήταν η βόρεια όψη των Grandes Jorasses (Γκραντ Γιοράς), στο ορεινό συγκρότημα του Mont Blanc. Σε ηλικία 19 ετών αποφάσισε να γίνει οδηγός βουνού.
Αλπινισμός
Οι αναβάσεις του Walter Bonatti σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή του αλπινισμού, καθώς διάλεγε συχνά να σκαρφαλώνει με απαγορευτικές συνθήκες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν:
- Η βόρεια όψη των Grandes Jorasses το 1949.
- Πρώτη ανάβαση της ανατολικής όψης του Grand Capucin το 1951.
- Χειμερινές αναβάσεις στις βόρειες όψεις του Tre Cime di Lavaredo στους Δολομίτες το 1953.
- Τέσσερα χρόνια αργότερα η διάσημη μοναχική ανάβαση στο Petit Dru, (Πιλιέ Bonatti) που κράτησε 6 ημέρες και 5 νύκτες. Η συγκεκριμένη ανάβαση φέρεται ότι άλλαξε το πρόσωπο του αλπινισμού.
- Βόρειο Rondoy – Παταγονία το 1961.
- Πρώτη χειμερινή ανάβαση στις Grandes Jorasses το 1963.
- Πρώτη μοναχική ανάβαση στη βόρεια όψη του Matterhorn το 1965.
- Πρώτη ανάβαση του Ghasherbrum IV το 1958 μαζί με τον Carlo Mauri, κατά τη διάρκεια της ιστορικής αποστολής, της οποίας ηγείτο ο Riccardo Cassin.
Η αποστολή στο Κ2
Ιδιαίτερη επίδραση στη ζωή του Bonatti είχε η αποστολή του Κ2. Όντας 24 ετών, ο νεότερος της ομάδας, επιλέχθηκε για την Ιταλική Αποστολή στο Κ2 το 1954.
Ο Bonatti δεν ανήκε στους ορειβάτες κορυφής, αλλά τους βοήθησε να μεταφέρουν το οξυγόνο σε υψόμετρο 8.100 μέτρων.
Εκείνος και ο σύντροφός του Amir Mehdi υποχρεώθηκαν να περάσουν τη νύχτα τους χωρίς κατάλυμα και χωρίς εξοπλισμό για μπιβουάκ.
Ο Bonatti ισχυριζόταν εξ αρχής ότι οι ορειβάτες κορυφής, Achille Compagnoni και Lino Lacedelli, δεν θέλησαν να τον βοηθήσουν και τον άφησαν να πεθάνει.
Αν και τα υπόλοιπα μέλη της αποστολής το αρνήθηκαν αυτό, θυσιάζοντας την υπόληψη του Bonatti στον βωμό της πολιτικής που αναζητούσε την εξύψωση του ηθικού των Ιταλών μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ιστορία του Bonatti και ο ρόλος του στην πρώτη αυτή ανάβαση επιβεβαιώθηκε μετά από 30 χρόνια.
Ορειβατική ηθική
Ο γνωστός ορειβάτης Doug Scott αποκάλεσε τον Bonatti «πιθανώς τον καλύτερο αλπινιστή που υπήρξε ποτέ».
Ο Bonatti έγινε γνωστός για την ορειβατική του ηθική και την απαξίωση της σύγχρονης τεχνολογίας της εποχής του.
Χρησιμοποιούσε παραδοσιακές μεθόδους και θεωρούσε το τρυπάνισμα και τις βίδες ανήθικες μεθόδους.
Η άποψή του για τον σύγχρονο εξοπλισμό ήταν πως μείωνε τα επιτεύγματα των ορειβατών:
«Το “αδύνατο” χάνει διαρκώς έδαφος, και τα μεγάλα επιτεύγματα έγιναν λιγότερο μεγάλα».
Συγγραφέας
Ο Bonatti είναι συγγραφέας αρκετών βιβλίων για την αναρρίχηση και την ορειβασία, τα οποία μεταφράστηκαν σε αρκετές γλώσσες.
Εργάστηκε επίσης ως φωτορεπόρτερ και στην περίοδο 1965 – 1979 εργάστηκε ως δημοσιογράφος των περιοδικών Epoca και Bild der Zeit.
Διακρίσεις
Του απονεμήθηκε το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής, γιατί έσωσε τη ζωή δύο άλλων ορειβατών στις Άλπεις. Εκλέχθηκε τιμητικό μέλος της UIAA το 1995.
Το 2009 ο Bonatti έγινε ο πρώτος ορειβάτης που έλαβε το Χρυσό Πιολέ για τα επιτεύγματα μιας ολόκληρης ζωής.
Εργογραφία
- Le Mie Montagne (Τα βουνά μου), 1961
- I Giorni Grandi (Οι μεγάλες μέρες), 1971
- Magia del Monte Bianco (Η μαγεία του Μον Μπλαν), 1984
- Processo al K2 (Δοκιμασία στο K2), 1985
- La Mia Patagonia (Η Παταγονία μου), 1986
- Un Modo di Essere (Τρόπος ζωής), 1989
- K2-Storia di un Caso (K2 – Η ιστορία μιας δικαστικής διαμάχης), 1995
- Montagne di Una Vita (Βουνά μιας ζωής), 1995
- In terre lontane, (Σε μέρη μακρινά), 1997
- The Mountains of my Life, (Τα βουνά της ζωής μου), 2001
- K2. La verità 1954-2004, (Κ2 Η αλήθεια), 2005
- K2. Lies and Treachery, (Κ2 Ψέμματα και προδοσία), 2009
