Ο Lino Lacedelli και το τίμημα της κατάκτησης της κορυφής

Ο Lino Lacedelli (Λίνο Λατσεντέλλι) ήταν Ιταλός ορειβάτης, ο πρώτος άνθρωπος μαζί με τον Achille Compagnoni που κατέκτησε την κορυφή του Κ2 στις 31 Ιουλίου 1954.

Έμεινε, επίσης, γνωστός στην ιστορία της ορειβασίας για την εγκατάλειψη των συντρόφων του, του Πακιστανού Amir Mehdi και του Ιταλού Walter Bonatti, σε άσχημη κατάσταση, προκειμένου να προσεγγίσει πρώτος την κορυφή.

Ο Lino Lacedelli το 1954
Πρώιμος βίος

Ο Lacedelli γεννήθηκε στην Cortina d’Ampezzo της επαρχίας Belluno στις 4 Δεκεμβρίου του 1925.

Ξεκίνησε νωρίς την ορειβατική του καριέρα, ακολουθώντας έναν ντόπιο οδηγό βουνού σε μια γειτονική κορυφή.

Σύντομα υπό την καθοδήγηση του Luigi ‘Bibi’ Ghedina έγινε ένας από τους καλύτερους αναρριχητές της εποχής του στους Δολομίτες.

Το 1946 έγινε αποδεκτός στη διάσημη λέσχη Cortina Squirrels. Ο Lacedelli έγινε γνωστός για τις ταχύτατες αναβάσεις του σε δύσκολες διαδρομές, στις οποίες περιλαμβάνονται:

  • Η Constantini-Apollonio South Face Direct (500 m V+ A2) στο Pilastro di Rozes (επανάληψη με τον Ghedina)
  • Η πρώτη ανάβαση στη Νοτιοδυτική Όψη της Cima Scotoni (με τον Guido Lorenzi)
  • Πρώτη 24ωρη ανάβαση του Solda Route στη Νοτιοδυτική Όψη του Marmolada di Penia (με τον Lorenzi)
  • Τέταρτη ανάβαση του Διέδρου Gabriel-Livanos στην Cima su Alto με τον Beniamino Franceschi

Το 1951, έτυχε διεθνούς αναγνώρισης με την δεύτερη ανάβαση της Bonatti-Ghigo στην ανατολική όψη του Grand Capucin στην ευρύτερη περιοχή του ορεινού όγκου του Mont Blanc, μαζί με τον Luigi ‘Bibi’ Ghedina σε 18 ώρες, μερικές εβδομάδες μετά την τετραήμερη πρώτη ανάβαση.

Με τέτοια επιτεύγματα, έγινε η προφανής επιλογή για την Ιταλική αποστολή του 1954 στο Κ2, με αρχηγό τον Ardito Desio.

Το Κ2

Με τον μεγαλύτερο σε ηλικία και εμπειρότερο Achille Compagnoni, ο Lacedelli επιλέχθηκε για την ομάδα κορυφής.

Η ανάβαση στην κορυφή έγινε από την Κόψη Abruzzi στις 31 Ιουλίου 1954. Η επόμενη αποστολή που κατάφερε να προσεγγίσει την κορυφή του Κ2 πραγματοποιήθηκε το 1977.

Τα μέλη της Ιταλικής αποστολής στο Κ2 το 1954
Μετά το Κ2

Ο Lacedelli, ιδιοκτήτης του καταστήματος ορειβατικών ειδών «K2 Sports» στην Cortina, πεζοπόρησε έως την Κατασκήνωση Βάσης του K2 το 2004.

Το 2005, τιμήθηκε με την υψηλότερη Ιταλική τιμή, Ιππότης του Μεγαλόσταυρου. Πέθανε σε ηλικία 83 ετών στις 20 Νοεμβρίου 2009 στην Cortina d’Ampezzo, στο σπίτι που έζησε όλη τη ζωή του.

Η διαμάχη για το Κ2

Οι Ιταλοί γιορτάζουν με υπερηφάνεια την πρώτη ανάβαση του Κ2 ως μια από τις χρυσές σελίδες στην ιστορία της ορειβασίας.

Ωστόσο, ορισμένες πτυχές της αποστολής καλύφθηκαν από σύννεφα διαμάχης. Παρόλο που ο Lino Lacedelli και Achille Compagnoni θεωρούνταν εθνικοί ήρωες, ο εξαγριωμένος Bonatti κατηγόρησε τον Lacedelli και τον Compagnoni ότι εγκατέλειψαν εκείνον και τον Amir Mehdi σε ένα εκτεθειμένο μπιβουάκ, ακριβώς κάτω από την τελευταία κατασκήνωση.

Το 1954, ο Bonatti ήταν ένας φιλόδοξος 24χρονος ορειβάτης, μέλος της αποστολής. Μαζί με τον ντόπιο Πακιστανό αχθοφόρο και ορειβάτη Amir Mehdi, μετέφεραν φιάλες οξυγόνου στην τελευταία Κατασκήνωση 9, προκειμένου να βοηθήσουν τους Lacedelli και Compagnoni να φτάσουν στην κορυφή από εκεί.

Ο Lino Lacedelli στην κορυφή του Κ2 στις 31 Ιουλίου 1954

Όμως, η Κατασκήνωση 9 είχε στηθεί ψηλότερα από ό,τι ανέμεναν οι Bonatti και Mehdi με συνέπεια να τους προλάβει η νύχτα, πριν φτάσουν εκεί.

Κατάφεραν κι επέζησαν από ένα αδιανόητο εκτεθειμένο μπιβουάκ στα 8.100 μέτρα, αλλά ο Mehdi έχασε τα δάχτυλα των ποδιών του από κρυοπαγήματα.

Πίσω στην πατρίδα, η ομάδα κορυφής όχι μόνο αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες, αλλά ο Compagnoni αντεπιτέθηκε, κατηγορώντας τον Bonatti ότι προσπάθησε να σαμποτάρει την προσπάθειά τους και να κλέψει την κορυφή για τον εαυτό του.

Ο Bonatti, που έκανε την πρώτη ανάβαση του Gasherbrum IV το 1958, εξοστρακίστηκε από την ορειβατική κοινότητα και το 1965 παράτησε την ορειβασία.

Το 1995, ο Bonatti δημοσίευσε το «The Mountains of My Life», μια αυτοβιογραφία με ιστορίες για την αποστολή του 1954.

Εκεί κατέθεσε αποδείξεις για την αθωότητά του, δημοσιεύοντας μεταξύ των άλλων φωτογραφία των Lacedelli και Compagnoni να φορούν μάσκες οξυγόνου στην κορυφή.

Ο Achille Compagnoni (αριστερά) και ο Lino Lacedelli (δεξιά)
Ο Lacedelli μιλά

Πενήντα χρόνια μετά την αποστολή του 1954 στο K2, γηραλέος πλέον ο Lino Lacedelli, που έμεινε σιωπηλός όλα αυτά τα χρόνια, δεν μπορούσε να πάρει μαζί του στον τάφο την αλήθεια.

Στο βιβλίο του που δημοσιεύτηκε το 2004 «K2: The Price of Conquest», αποκάλυψε τα γεγονότα εκείνης της μοιραίας νύχτας.

Εκείνη τη νύχτα, λοιπόν, πριν από την πρώτη ανάβαση του Κ2, οι Bonatti και Mehdi χρειάστηκε να υπομείνουν μια χιονοθύελλα που σάρωσε το εκτεθειμένο μπιβουάκ τους ψηλά στο Κ2, ενώ οι σύντροφοί τους Compagnoni και Lacedelli πέρασαν τη νύχτα στη σκηνή σε κοντινή απόσταση.

Από αριστερά, οι ορειβάτες Erich Abram, Lino Lacedelli και Achille Compagnoni κατά τη διάρκεια της ανάβασης στο Κ2, 21 Ιουλίου 1954

Όπως είχε συμφωνηθεί, οι Bonatti και Mehdi μετέφεραν τις φιάλες οξυγόνου στην Κατασκήνωση 9, η οποία όμως κατ’ επιλογή του Lacedelli τοποθετήθηκε σε διαφορετική, υψηλότερη θέση από ό,τι ανέμεναν και αδυνατώντας να βρουν τη σκηνή, εξαναγκάστηκαν σε μπιβουάκ στα 8.100 μέτρα.

Από τότε μαινόταν η διαμάχη: γιατί η Κατασκήνωση 9 μετακινήθηκε υψηλότερα; Μήπως το οξυγόνο πραγματικά εξαντλήθηκε αρκετές ώρες κάτω από την κορυφή, όπως ισχυρίστηκε ο Lacedelli, και αν ναι, πότε ακριβώς ξεκίνησαν οι δύο ορειβάτες την προσπάθεια κορυφής;

Δεδομένου ότι μπορούσαν να επικοινωνούν προφορικά, γιατί οι Compagnoni και Lacedelli δεν τους βοήθησαν να φτάσουν στην ασφάλεια της σκηνής;

Δέκα χρόνια μετά την ανάβαση, οι καταγγελίες έγιναν δημόσια. Ο δημοσιογράφος Nino Giglio δημοσίευσε άρθρα βασισμένα σε συνεντεύξεις με τον Compagnoni και τον αξιωματικό-σύνδεσμο της αποστολής, τον Πακιστανό συνταγματάρχη Ata-Ullah.

Προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι ο Bonatti είχε προσπαθήσει να υπερκεράσει τους Lacedelli και Compagnoni στο δρόμο για την κορυφή, ότι χρησιμοποίησε το οξυγόνο κατά τη διάρκεια του μπιβουάκ και ότι είχε εγκαταλείψει τον Mehdi, όντας έτσι υπεύθυνος για τα κρυοπαγήματά του και τον επακόλουθο ακρωτηριασμό του.

Αυτές οι κατηγορίες ώθησαν τον Bonatti να γράψει έναν οργισμένο λίβελλο εναντίον του Giglio και της εφημερίδας του (οι αποζημιώσεις δόθηκαν σε ένα ορφανοτροφείο).

Ήταν εύκολο να αποδειχθεί ότι οι Bonatti και Mehdi δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το οξυγόνο: δεν είχε τις μάσκες, παρά μόνο τις φιάλες.

Ωστόσο, μία πτυχή της υπόθεσης αποδείχθηκε ιδιαίτερα ενοχλητική για τον Bonatti. Ο δικηγόρος του εντόπισε τον Amir Mehdi, και τον παρουσίασε στο δικαστήριο για την υπόθεση.

Όταν ρωτήθηκε ο Mehdi για το μπιβουάκ, υποστήριξε τον ισχυρισμό του Compagnoni, ότι δηλαδή ο Bonatti είχε βλέψεις για την κορυφή και ότι είχε υποσχεθεί στον Mehdi πως θα περνούσαν τη νύχτα στη σκηνή της Κατασκήνωσης 9 και θα συνέχιζαν προς την κορυφή, ανεξάρτητα από τις αντιρρήσεις του Compagnoni.

Ο Bonatti ήθελε να προσπαθήσει να κατακτήσει την κορυφή Κ2 χωρίς τη χρήση του συμπληρωματικού οξυγόνου.

Βέβαια, ο Mehdi κατέθεσε, επίσης, πως οι ισχυρισμοί ότι τον εγκατέλειψε ο Bonatti ή ότι χρησιμοποίησε οξυγόνο της ομάδας κορυφής ήταν κατασκευασμένες.

Αν είχαν χρησιμοποιήσει το οξυγόνο κατά τη διάρκεια του μπιβουάκ, ο Mehdi θα είχε σώσει τα δάχτυλα των ποδιών του.

Πηγή
wikipedia.org

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...