Ανάσες δροσιάς στους καταρράκτες του Σκρα
Με το θερμόμετρο τις τελευταίες μέρες να έχει χτυπήσει “κόκκινο” και την ατμόσφαιρα στα αστικά κέντρα της χώρας να έχει καταντήσει αφόρητη, σκέφτηκα να σας χαρίσω μερικές ανάσες δροσιάς.
Αμέσως το μυαλό μου πήγε σε μια καλοκαιρινή μου εξόρμηση στους καταρράκτες του Σκρα και τη σμαραγδένια λίμνη του, μια ονειρική γωνιά του Πάικου, κρυμμένη ωσάν ανεκτίμητος θησαυρός μέσα σε ένα πυκνό δάσος φυλλοβόλων, το οποίο διασχίζει το ρέμα Κοτζά-Ντερέ.
Οι καταρράκτες του Σκρα βρίσκονται μεταξύ των χωριών Σκρα και Κούπα του νομού Κιλκίς.
Για να φτάσετε εκεί θα πάρετε την Εθνική Οδό Αθηνών-Θεσσαλονίκης. Μετά τα διόδια των Μαλγάρων θα πάρετε το δρόμο για τους Ευζώνους.
Μόλις περάσετε το χωριό Εύζωνοι και λίγο πριν φτάσετε στο τελωνείο των συνόρων με την FYROM, θα πάρετε την έξοδο για τα χωριά Ειδομένη, Πλαγιά και Φανό.
Περνάτε τον Αξιό ποταμό, αφήνετε την Ειδομένη στα δεξιά σας, περνάτε διαδοχικά τα χωριά Πλαγιά και Φανός.
Πριν το χωριό Φανός έχετε πανοραμική θέα της Γευγελής της FYROM.
Φτάνουμε στο χωριό Σκρα. Δεν μπαίνουμε στο χωριό αλλά ακολουθούμε το δρόμο προς Αρχάγγελο.
Λίγο μετά το Σκρα στρίβουμε αριστερά για το χωριό Κούπα.
Μετά από 3 χλμ. φτάνουμε σε πλάτωμα όπου μπορούμε να σταθμεύσουμε το αυτοκίνητό μας. Από εδώ ξεκινάει η πεζοπορική μας διαδρομή.
Εναλλακτικά μπορούμε να φτάσουμε στο Σκρα όταν από το δρόμο των Ευζώνων βγούμε στην έξοδο για Πολύκαστρο και Αξιούπολη.
Από την κεντρική πλατεία της Αξιούπολης θα πάρουμε το δρόμο για Φανό.
Ένα κατηφορικό πετρόχτιστο μονοπάτι σύντομα θα μας οδηγήσει στο ρέμα Κοτζά-Ντερέ.
Από εδώ κι ύστερα το τοπίο μεταβάλλεται δραματικά. Σωστή ζούγκλα από πλατάνια, σκλήθρα, κισσούς και άλλα αναρριχώμενα φυτά.
Λίγο πιο πέρα το μονοπάτι διακλαδώνεται στα αριστερά μας. Ακολουθώντας το αριστερό μονοπάτι σε 2′ αντικρύζουμε ένα εκπληκτικό θέαμα.
Αλλεπάλληλοι καταρράκτες πέφτουν με ορμή από μια μικρή πλαγιά στα δεξιά μας και σε συνδυασμό με την οργιάζουσα βλάστηση συνθέτουν ένα εξωτικό σκηνικό.
Επιστρέφουμε στο κεντρικό μονοπάτι και μετά από 5′ ανηφορικής πορείας θα μας οδηγήσει στο… όνειρο. Η σμαραγδένια λίμνη είναι μπροστά μας.
Εδώ τα λόγια περιττεύουν. Μόνο τα μάτια μπορούν να συλλάβουν την απαράμμιλη ομορφιά των νερών της.
Αυτό το μυθικό γαλαζοπράσινο χρώμα των νερών της μικρής λιμνούλας οφείλεται, όπως έμαθα, στους απολιθωμένους μικροοργανισμούς που βρίσκονται στον πυθμένα της.
Υπάρχει και ένα σχοινί με κόμπους κρεμασμένο σε ένα δέντρο για όσους τολμηρούς θελήσουν να απολαύσουν μια βουτιά στα κρυστάλλινα και πεντακάθαρα νερά της.
Ένας μικρός καταρράκτης φροντίζει για την ανανέωση των νερών της.
Εγώ δεν τόλμησα να βουτήξω στα παγωμένα νερά της. Υποσχέθηκα όμως στον εαυτό μου ότι θα το κάνω την επόμενη φορά που θα την επισκεφτώ (ελπίζω μόνο να είναι καλοκαίρι για να μη φανώ επίορκος!!!).
Αντ’ αυτού έμεινα για πολύ ώρα να την χαζεύω, συλλογιζόμενος ότι μόνον η φύση θα μπορούσε να χωρέσει τόση ομορφιά σε έναν τόσο μικρό χώρο.
Η περιήγηση στους καταρράκτες του Σκρα τελειώνει λίγο παραπάνω.
Μεγάλοι καταρράκτες πέφτουν από ύψος 5 μέτρων, με φόντο μια μικρή σπηλιά με λεπτούς σταλακτίτες που κρέμονται από την οροφή του βράχου.
Φεύγοντας μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε το ηρωικό Σκρα και το μνημείο της περιβόητης Μάχης του Σκρα, μιας από τις σημαντικότερες νικηφόρες μάχες του ελληνικού στρατού στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Για το τέλος άφησα μια παράκλησή μου σε όσους επισκέπτονται την περιοχή και επιδίδονται σε υπαίθρια πικ-νικ και κατασκηνώσεις δίπλα στο ποτάμι. Σεβασμός στη φύση!
Όταν φεύγουμε από τέτοια μέρη το μόνο πράγμα που αφήνουμε πίσω μας είναι τα ίχνη μας και τίποτα άλλο!!!