Lionel Terray, “Κατακτητές του Άχρηστου”

“Κατακτητές του Άχρηστου”, τι φράση κι αυτή. Σ’ αυτές τις τρεις λέξεις κρύβεται όλη η ομορφιά και ασημαντότητα της ορειβασίας.

Αυτός είναι και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του Lionel Terray, μιας ζωής που ήταν γεμάτη από μεγάλες επιτυχίες και πρωτιές στο χώρο της ορειβασίας.

Ο Lionel Terray (Λιονέλ Τερέ) ήταν πρωτοπόρος ορειβάτης, που γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου 1921 στην πόλη Grenoble της νοτιοανατολικής Γαλλίας.

Είναι γνωστός για μεγάλο αριθμό πρώτων αναβάσεων, με γνωστότερες εκείνη του Makalu στα Ιμαλάια (με τον Jean Couzy στις 15 Μαΐου 1955) και του Fitz Roy στην Παταγονία, στις Άνδεις (με τον Guido Magnone το 1952).

Γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας, ο Terray φέρεται πως ξεκίνησε την αναρρίχηση στην ηλικία των 5 ετών, σκαρφαλώνοντας βράχια στο πάρκο των γονιών του.

Σε ηλικία περίπου 11 ετών, ξεκίνησε εύκολες αναβάσεις σε βράχια κοντά στην Grenoble, με συμμαθητές της ηλικίας του.

Μια ασθένεια του πατέρα του, τού επέτρεψε να γνωρίσει το Chamonix σε ηλικία 12 ετών.

Αναρριχήσεις με τον εξάδελφό του στην Aiguille d’Argentière (3.898 μ.) και στην Grands Charmoz (3.445 μ.) τον έβαλαν για τα καλά στον κόσμο της αναρρίχησης.

O Terray ασχολήθηκε επίσης σε νεαρή ηλικία με το σκι, όπου διακρίθηκε σε εθνικό επίπεδο.

Θυμάμαι πολύ καλά, μια μέρα όταν ήμουν μικρό παιδί, επτά ή οκτώ, η μητέρα μου μού είπε: “Θα χαρώ πολύ να ασχοληθείς με οποιοδήποτε άθλημα εκτός από τη μοτοσικλέτα και την αναρρίχηση”. Όταν τη ρώτησα το νόημα αυτής της τελευταίας λέξης, πρόσθεσε: “Είναι ένα ηλίθιο άθλημα που συνίσταται στο να σέρνεσαι πάνω στα βράχια με τα χέρια, τα πόδια και τα δόντια σου!”

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έγινε γνωστός ως ένας από τους καλύτερους οδηγούς βουνού και αναρριχητές στο Chamonix.

Διακρίθηκε για τις γρήγορες αναβάσεις του σε μερικές από τις πιο διαβόητες ορθοπλαγιές των γαλλικών, ιταλικών και ελβετικών Άλπεων:

Το Walker Spur των Grandes Jorasses, τη νότια όψη του Aiguille Noire de Peuterey, τη βορειοανατολική όψη του Piz Badile και την επιβλητική βόρεια όψη του Eiger.

Μαζί με τον σχοινοσύντροφό του, τον Louis Lachenal, του οποίου την τεχνική φαίνεται ότι εκτιμούσε ιδιαίτερα, έσπασαν πολλά από τα προηγούμενα ρεκόρ ταχύτερης ανάβασης.

Ορειβατική καριέρα

Ο Terray ήταν μέλος της απόστολής του Maurice Herzog (Μορίς Ερζόγκ) το 1950 στην Annapurna, την υψηλότερη και πρώτη κορυφή 8.000 μ. που είχε κατακτηθεί (αν και ορειβάτες όπως ο George Mallory, ο Andrew Irvine, κ.ά είχαν προσεγγίσει μεγαλύτερο υψόμετρο στο Everest κατά τη δεκαετία του 1920).

Ο Terray δεν πάτησε στην κορυφή της Annapurna, αλλά μαζί με τον Σέρπα Adjiba βοήθησε τους Maurice Herzog και Louis Lachenal που επιχείρησαν την κορυφή, να κατέβουν από το βουνό.

Τόσο ο Herzog, όσο και ο Lachenal είχαν υποστεί κρυοπαγήματα, που τους κόστισαν ακρωτηριασμό στα κάτω άκρα.

Παρά τα συγκεκριμένα γεγονότα, η γαλλική αποστολή επέστρεψε στο Παρίσι θριαμβευτικά και το βιβλίο του Herzog «Annapurna» έγινε μπεστ σέλερ.

Διαβάστε ακόμα:
Maurice Herzog, ο πρώτος άνθρωπος που σκαρφάλωσε σε κορυφή άνω των 8.000 μέτρων

Ο Terray συμμετείχε επίσης στη μεγάλη προσπάθεια διάσωσης τεσσάρων ορειβατών που παγιδεύτηκαν στη βόρεια όψη του Eiger το 1957.

Αυτή η αποστολή είναι το κεντρικό θέμα του διάσημου βιβλίου του Jack Olsen «The Climb Up To Hell» («Αναρρίχηση στην Κόλαση»), στο οποίο αναφέρονται οι δεξιότητες και το θάρρος του Terray.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο Terray έκανε αρκετές πρώτες αναβάσεις στο Περού, ανάμεσά τους η υψηλότερη κορυφή των κεντρικών Άνδεων το Huantsán (6.395 μ.).

Επίσης έκανε πρώτες αναβάσεις σε χαμηλότερες αλλά δυσκολότερες κορυφές όπως η Willka Wiqi (5.893 μ.), η Taulliraju (5.830 μ.) και η Chacraraju (6.108 μ.), πιθανώς η δυσκολότερη κορυφή στις Περουβιανές Άνδεις.

Μία από τις καλύτερες αναβάσεις του Terray έγινε στο όρος Jannu στο Νεπάλ, το 1962.

Σκαρφάλωσε, επίσης, το Nilgiris κοντά στην Annapurna, και οδήγησε την επιτυχημένη πρώτη ανάβαση το 1964 του όρους Huntington (3.731 μ.), στην Αλάσκα, από τη βορειοδυτική κόψη.

Αξιοσημείωτες Αναβάσεις

• 1942-1943: Mont Blanc, με σχοινοσύντροφο τον Gaston Rebuffat (Γκαστόν Ρεμπουφά).
• 1944-1945: Παίρνει μέρος στον πόλεμο των Άλπεων ενάντια στη Ναζιστική Γερμανία.
• 1946: Grandes Jorasses, Walker Spur, νέα παραλλαγή με τον Louis Lachenal.
• 1947: Eiger, βόρεια όψη με τον Louis Lachenal (η δεύτερη ανάβαση στην ιστορία).
• 1950: Αποστολή στην Annapurna με τους φίλους του Louis Lachenal και Gaston Rebuffat. Δύο μέλη της αποστολής κατακτούν την κορυφή. Ο Τερέ επιχειρεί επιτυχημένα διάσωση με τον Σέρπα Adjiba, για να βοηθήσει τους Lachenal, Rebuffat και Herzog, που έχουν υποστεί κρυοπαγήματα.
• 1952: Fitz Roy, πρώτη ανάβαση με τον Guido Magnone (2-2-1952). Nevado Huantsan (6.359 μ.), (Cordillera Blanca, Περού) και Aconcagua (6.960 μ.).
• 1954: Πριν την αποστολή του Makalu, πραγματοποιεί πρώτη ανάβαση του Chomo Lonzo (7.790 μ.) του Νεπάλ.
• 1955: Γαλλική αποστολή στο Makalu (8.490 μ.), 5η υψηλότερη κορυφή στον κόσμο με τον Jean Couzy και πρώτη ανάβαση στις 15-5-1955.
• 1956: Cordillera Blanca: Chacraraju (6.108 μ.), πρώτη ανάβαση της ΒΑ όψης εξαιρετικής δυσκολίας. Στην ίδια αποστολή σκαρφάλωσε το Taulliraju (5.830) μ.) από τη βόρεια όψη.
• 1957: Αποστολή διάσωσης εγκλωβισμένων ορειβατών στη βόρεια όψη του Eiger.
• 1959: Γαλλική Αποστολή στο Jannu (7.710 μ.) του Νεπάλ, με την προσπάθεια να σταματά 300 μέτρα πριν την κορυφή.
• 1962: Νέα αποστολή στο Jannu και πραγματοποίηση της πρώτης ανάβασης (29-4-1962).
• 1964: Ανάβαση στο όρος Huntington (3.731 μ.), στην Αλάσκα, από τη βορειοδυτική κόψη.

Θάνατος

Ο Terray πέθανε κατά τη διάρκεια μιας εύκολης σχετικά αναρρίχησης στο Vercors, νότια της Grenoble στις 19 Σεπτεμβρίου 1965, αρκετά χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου του, «Conquistadors of the Useless» («Κατακτητές του Άχρηστου»).

Ο τάφος του βρίσκεται στο Chamonix της Γαλλία. Το όνομά του δόθηκε σε μια πλατεία ΝΔ της πόλης.