Κατακτώντας το Everest μ’ ένα καπέλο και μια πίπα

Φωτογραφίες που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα αποκαλύπτουν την απόλυτη γενναιότητα της πρώτης προσπάθειας του George Mallory ν’ ανέβει στο ψηλότερο βουνό του κόσμου το 1921.

Οι πρόσφατα ψηφιοποιημένες εικόνες αποτελούν μέρος μιας συλλογής με πρωταγωνιστές τον βετεράνο του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου George Mallory και την σκληροτράχηλη ομάδα του που έγραψαν ιστορία το 1921, λαμβάνοντας μέρος στην πρώτη Βρετανική αναγνωριστική αποστολή στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου.

Στην πρώτη εικόνα διακρίνεται ένας ανέμελος εξερευνητής να κάθεται συλλογισμένος σ’ έναν βράχο, φορώντας με το καπέλο του και ρουφώντας στωικά την πίπα του, με τους επιβλητικούς ορεινούς όγκους να κυριαρχούν στο φόντο.

Ο Mallory, ο οποίος θα επέστρεφε στο Everest άλλες δύο φορές, και ο συνορειβάτης του Guy Bullock, έφτασαν μέχρι τα 7.000 μέτρα, μέσω του North Col στη βόρεια κορυφογραμμή του Everest, προτού οι ιλιγγιώδεις άνεμοι τους αναγκάσουν να γυρίσουν πίσω.

Με βάση τα σημερινά δεδομένα, η ομάδα του 1921, με επικεφαλής τον Charles Howard-Bury, ήταν εξαιρετικά απροετοίμαστη για μια τέτοια αποστολή.

Δεν είχαν εξοπλισμό οξυγόνου και τα επίπεδα φυσικής κατάστασης στην ομάδα, οι περισσότεροι των οποίων ήταν γύρω στα πενήντα, ήταν φτωχά και ο εξοπλισμός τους υποτυπώδης.

Τρεις αχθοφόροι σκαρφαλώνουν μια εκτεθειμένη κορυφογραμμή. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, τα μέλη της αποστολής ήταν κάκιστα προετοιμασμένη. Οι αχθοφόροι φαίνονται να είναι δεμένοι με ένα σχοινί γύρω από τη μέση τους και ο αναρριχητικός εξοπλισμός τους είναι υποτυπώδης.

Τον Ιούνιο του 1921, ο Mallory έγραψε στη Ruth, τη σύζυγό του, ένα γράμμα στο οποίο ανέφερε ότι επρόκειτο να «κινηθούν σε αχαρτογράφητα μέρη».

Όταν τελικά εμφανίστηκε μπροστά του το βουνό σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια, έγραψε: «Το πρόβλημα των μεγάλων κορυφογραμμών και των παγετώνων του άρχισε να διαμορφώνεται και να στοιχειώνει το μυαλό».

Παρά το γεγονός ότι αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω, ο Mallory δεν το έβαλε κάτω και θα επέστρεφε στο βουνό το 1922 σε μια δεύτερη προσπάθεια να κατακτήσει την ψηλότερη κορυφή του κόσμου.

Ο George Mallory σκαρφαλώνει σαν αράχνη.

Η αποστολή του 1922 θεωρείται η πρώτη οργανωμένη προσπάθεια ανάβασης στο ψηλότερο βουνό του κόσμου και ήταν η πρώτη που χρησιμοποίησε φιάλες οξυγόνου που θα βοηθήσε τους ορειβάτες καθώς θα πλησίαζαν στην κορυφή των 8.848 μέτρων.

Όμως, η αποστολή κατέληξε σε τραγωδία όταν, στην τρίτη προσπάθειά τους να φτάσουν στην κορυφή, η ομάδα χτυπήθηκε από χιονοστιβάδα και επτά άνδρες πέθαναν.

Τρία μέλη της ομάδας κατεβαίνουν από το Karpo Riwo, στην κεφαλή της κοιλάδας Kama. Διακρίνεται το βαθύ χιόνι και οι δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπισαν οι ορειβάτες.
Ο Mallory είχε άλλη μια αποτυχημένη απόπειρα το 1922, πριν επιστρέψει το 1924 αφού πρώτα συγκέντρωσε τα απαιτούμενα κεφάλαια. Πέθανε μαζί με τον σχοινοσύντροφό του Andrew ‘Sandy’ Irvine μερικές δεκάτες μέτρα κάτω από από την κορυφή.

Μέσα στη τραγωδία, υπήρχε και μια νότα επιτυχίας, καθώς κατά τη διάρκεια αυτής της αποστολής είχαμε τους πρώτους ορειβάτες που ανέβηκαν πάνω από τα 7.900 μέτρα, τους πρώτους που χρησιμοποίησαν φιάλες οξυγόνου, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μελλοντικές προσπάθειες και τους πρώτους ορειβάτες που τράβηξαν φωτογραφίες υψηλής ποιότητας κοντά στην κορυφή.

Τα μέλη της αποστολής στο Everest του 1921. Πάνω δεξιά ο George Mallory

Ο Mallory συμμετείχε σε τρεις αποστολές στο Everest. Η πρώτη, το 1921, ήταν μια αναγνωριστική αποστολή που θα προσπαθούσε να βρει μια βατή διαδρομή από τη βόρεια πλευρά του βουνού. Εκείνη την εποχή, το Νεπάλ είχε απαγορεύσει την είσοδο Δυτικών στη νότια πλευρά του βουνού.

Μια εικόνα που δείχνει τη θέα από την κατασκήνωση στα 6.860 μέτρα. Κοιτώντας δυτικά, διακρίνονται το Everest, το North Col και η North Peak.
Εκτός από συναρπαστικές λήψεις από τα χιονισμένα βουνά, οι ορειβάτες πήραν επίσης φωτογραφίες από τους Θιβετιανούς μοναχούς και τον ηγούμενο του μοναστηριού Shekar Chote.

Όταν ανακαλύφθηκε μια διαδρομή, ο Mallory επέστρεψε τον επόμενο χρόνο με μια ομάδα με επικεφαλής τον Charles Bruceκαι τον Edward Lisle Strutt, μαζί με περισσότερους από 100 Θιβετιανούς και Νεπαλέζους αχθοφόρους.

Αφού έστησαν μια κατασκήνωση βάσης, η ομάδα έκανε τρεις προσπάθειες για την κορυφή.

Η πρώτη, που πραγματοποιήθηκε χωρίς χρήση οξυγόνου, έφτασε στο παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου 8.225 μέτρων.

Η δεύτερη, με χρήση οξυγόνου, έφτασε τα 8.325 μέτρα πριν ο Bruce αντιμετωπίσει πρόβλημα με τη μάσκα οξυγόνου του.

Οι γιατροί της αποστολής συμβούλεψαν να μην γίνει μια τρίτη προσπάθεια επειδή πολλά μέλη της ομάδας ήταν εξαντλημένα ή άρρωστα. Δεν εισακούστηκαν, η ομάδα προχώρησε με την γνωστή τραγική κατάληξη της απώλειας επτά αχθοφόρων από πτώση χιονοστιβάδας.

George Mallory, o ατρόμητος εξερευνητής του Everest

Μετά την τραγωδία, ο Mallory έκανε μια περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ και, χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που είχε αποκτήσει η ομάδα του, συγκέντρωσε κεφάλαια για μια ακόμη αποστολή το 1924, η οποία έφτασε σε απόσταση 100 μέτρων (υψομετρικών) από την κορυφή.

Ο Mallory και ο σχοινοσύντροφός τους Andrew ‘Sandy’ Irvine πέθαναν κατά τη διάρκεια της αποστολής του 1924. Το 1999 βρέθηκε η σωρός του Mallory, ενώ του Irvine ακόμη αγνοείται.

Κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορεί να έφτασαν στην κορυφή πριν πεθάνουν. Ο Edmund Hillary και ο Sherpa Tenzing Norgay είναι οι πρώτοι ορειβάτες που αποδεδειγμένα έφτασαν στην κορυφή του Everest το 1953.

Διαβάστε ακόμα:
«Because it’s there» – Η θρυλική ιστορία του George Mallory
Ποιος ήταν ο Andrew Irvine;

Πηγή
dailymail.co.uk

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...