Οι πρωτοπόροι της ορειβασίας: Luigi Amadeo, ο Δούκας του Abruzzi
Η κούρσα για την κατάκτηση της πρώτης κορυφής άνω των 8.000 μέτρων είχε ξεκινήσει για τα καλά.
Το 1909 ο Luigi Amedeo Giuseppe Maria Ferdinando Francesco di Savoia-Aosta (δοκιμάστε να πείτε ολόκληρο τ’ όνομά του όταν υποφέρετε από υποξία εξαιτίας του υψομέτρου) διοργάνωσε μια Ιταλική αποστολή στο K2.
Τ’ όνομά του ήταν κάτι από γλωσσοδέτης, αλλά ευτυχώς είχε κι ένα άλλο, ο Δούκας του Abruzzi.
Ήταν εγγονός του Βασιλιά Βίκτωρ Εμμανουήλ Β’ της Ιταλίας και ο πατέρας του υπήρξε για μικρό διάστημα Bασιλιάς της Ισπανίας προτού αναγκαστεί σε παραίτηση μετά από απεργία του στρατού.
Ανήκε στον Οίκο της Σαβοΐας και την περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στο Ιταλικό ναυτικό.
Παρά τη βασιλική του ανατροφή, ο Δούκας των Αβρουζίων ήταν ένας πετυχημένος ορειβάτης και εξερευνητής, αφού ανέβηκε με τον Albert Mummery στις Άλπεις, έκανε την πρώτη ανάβαση του όρους Saint Elias (5.489 μ.) στην Αλάσκα και ηγήθηκε μιας εκπληκτικά επιτυχημένης αποστολής στην οροσειρά Rwenzori (5.109 μ.) της Ουγκάντα το 1906, κατά τη διάρκεια της οποίας έκανε τις πρώτες αναβάσεις σε όλες τις κορυφές της.
Εκ των σημαντικότερων εξερευνητικών αποστολών του θεωρείται μία στον Αρκτικό Ωκεανό το 1900, στην οποία μία περίπολος με επικεφαλής τον Umberto Cagni, έφτασε σε βόρειο πλάτος 86ο 34′ 49”, το οποίο έως εκείνη την εποχή ήταν το μεγαλύτερο που είχε πατήσει άνθρωπος.
Η εξερεύνηση αυτή είχε ξεκινήσει από το 1894, με το πλοίο «Πολικό Αστέρι». Στις πολικές περιοχές έκανε εκτεταμένες παρατηρήσεις, συγκεντρώνοντας άφθονο επιστημονικό υλικό.
Στην εξερεύνηση της Αλάσκα επέμενε στο να έχει μαζί του σιδερένια κρεβάτια για τον ύπνο, τα οποία κουβαλούσαν πάνω στον παγετώνα Malaspina.
Στο ταξίδι, όμως, κατά μήκος του παγετώνα Baltoro μέχρι το K2 κατέφυγε να κοιμηθεί σε ένα στρώμα αέρα.
Παρ ‘όλα αυτά, η αποστολή του Abruzzi οργανώθηκε σε μεγάλη κλίμακα και έθεσε τις βάσεις για τις τεράστιες εθνικές αποστολές που έμοιαζαν με πολιορκία στα Ιμαλάια που επρόκειτο να ακολουθήσουν για μεγάλο μέρος του 20ου αιώνα.
Σε αντίθεση με τον Albert Mummery δεν έκανε το λάθος να αντιμετωπίσει το K2 σα να πρόκειται για μια πολύ μικρότερη κορυφή των Άλπεων.
Παρόλο που δεν πλησίασαν ποτέ στην κορυφή, εξερεύνησαν την ανατολική και δυτική πλευρά του βουνού, ανέβηκαν στα 6.300 μέτρα, στη διαδρομή «Abruzzi Spur», την κλασική διαδρομή ανάβασης στο K2 σήμερα από την ανατολική κόψη, που φέρει τώρα το όνομα του Δούκα, και έφτασαν στα 6.650 μέτρα στο «Savoia Saddle».
Στα αξιοσημείωτα εκείνης της αποστολής θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και το γεγονός ότι ο Δούκας και οι οδηγοί του έμειναν πάνω από 9 ημέρες σε υψόμετρο άνω των 6.400 μέτρων, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν.
Στην αποστολή συμμετείχε και ο διάσημος Ιταλός φωτογράφος και ορειβάτης Vittorio Sella, ο οποίος μας έχει αφήσει παρακαταθήκη μερικές από τις ωραιότερες φωτογραφίες βουνών που τραβήχτηκαν ποτέ.
Διαβάστε ακόμη:
Vittorio Sella: Ο πρωτοπόρος Ιταλός ορειβάτης και φωτογράφος
Την ίδια χρονιά επιχείρησε ν’ ανέβει στο κοντινό στο Κ2 όρος Chogolisa (7.668 μ.). Κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τα 7.498 μέτρα πριν τους σταματήσει η κακοκαιρία. Το υψόμετρο, όμως, μέχρι το οποίο έφτασαν αποτελούσε νέο παγκόσμιο ρεκόρ.
Το 1918, ο Δούκας μετέβη στην Ιταλική Σομαλιλάνδη, μια Ιταλική αποικία στο σημερινό Jowhar της Σομαλίας.
Το 1920, ίδρυσε το «Χωριό του Δούκα του Abruzzi» (Villaggio Duca degli Abruzzi ή Villabruzzi) 90 χιλιόμετρα περίπου βόρεια της πρωτεύουσας Μογκαντίσου.
Ήταν ένας αγροτικός οικισμός που πειραματιζόταν με νέες τεχνικές καλλιέργειας.
Ο Abruzzi συγκέντρωσε κεφάλαια για πολλά αναπτυξιακά έργα στην περιοχή, όπως δρόμους, φράγματα, σχολεία, νοσοκομεία, μια εκκλησία και ένα τζαμί.
Πέθανε στο χωριό αυτό στις 18 Μαρτίου 1933 σε ηλικία 60 ετών.
