Η κόψη του Φλαμπουρίου στην Πάρνηθα

Χειμερινό προφίλ της κόψης Φλαμπουρίου

Πάρνηθα. Το ωραιότερο βουνό της Αττικής. Ένας Εθνικός Δρυμός δυο βήματα από την πόρτα τους σπιτιού μας. Ευλογία και κατάρα μαζί.

Ευλογία για μας, τους κατοίκους της πρωτεύουσας, που έχουμε τον θησαυρό δίπλα μας. Και τι θησαυρός!

Γεμάτος από χαράδρες, μικρά οροπέδια, ελατοσκέπαστες κορυφές, πηγές, σπήλαια, ρέματα ορμητικά, πεζοπορικά μονοπάτια, αναρρηχιτικά πεδία και ό,τι άλλο βάζει ο νους.

Κατάρα, όμως, για το ευαίσθητο οικοσύστημα του βουνού, με την πλούσια πανίδα και χλωρίδα, που ακριβώς λόγω της γεωγραφικής του θέσης (στα όρια του πολεοδομικού συγκροτήματος της πρωτεύουσας), πολλοί κίνδυνοι ελλοχεύουν την ύπαρξή του.

Η χαράδρα της Χούνης

Στο βουνό υπάρχει πληθώρα πεζοπορικών διαδρομών για κάθε γούστο και βαθμό δυσκολίας. Ανάμεσά τους, υπάρχει και μια διαδρομή που πάντα με γοητεύει.

Και δεν είναι άλλη από την περιβόητη «Κόψη Φλαμπουρίου» ή «Rock n’ Roll», όπως την έχω ονομάσει.

Κοιτώντας στα ανατολικά (μεγαλό κομμάτι αυτού του υπέροχου πευκοδάσους έγινε στάχτη στην πυρκαγιά του 2021)

Η Κόψη Φλαμπουρίου βρίσκεται στη νότια πλευρά του βουνού, αυτήν δηλαδή που κοιτάζει προς το λεκανοπέδιο, κι είναι ορατή με το μάτι από μακριά.

Δυστυχώς, κάποια κομμάτια της κόψης παραδόθηκαν στις φλόγες της καταστροφικής πυρκαγιάς του 2021 που κατέκαψε σημαντικό κομμάτι της βορειοανατολικής πλευράς της Πάρνηθας.

Η σημερινή κατάσταση (2022) στο σημείο όπου διασταυρώνεται το μονοπάτι από Φλαμπουράκι προς Φλαμπούρι με εκείνο που ανηφορίζει από Θρακομακεδόνες

Πριν την πυρκαγιά του 2021

Η σημερινή κατάσταση στο ίδιο σημείο (2022)

Η είσοδος στο μονοπάτι της κόψης είναι στη συμβολή των οδών Βεροίας και Ημαθίας στους Θρακομακεδόνες, σε χαρακτηριστική δεξιόστροφη φουρκέτα του δρόμου στα 530 μέτρα υψόμετρο. Κάποτε υπήρχε και ξύλινη τάμπελα σε στύλο της ΔΕΗ.

Η είσοδος στο μονοπάτι της κόψης

Το μονοπάτι, αρκετά απότομο στην αρχή, είναι πολύ καλά σημαδεμένο με μπλε μπογιά στα βράχια.

Χειμερινή ανάβαση της κόψης με φόντο το Λεκανοπέδιο

Υπάρχουν και δυο-τρία αναρριχητικά περάσματα, αρκετά απαιτητικά, τα οποία μπορούμε να τα παρακάμψουμε από τα δεξιά ακολουθώντας την κόκκινη σήμανση στα βράχια.

Αναρριχητικό πέρασμα

Το πεδίο είναι κακοτράχαλο και βραχώδες και δε λείπουν οι στιγμές που θα χρησιμοποιήσουμε τα χέρια μας για σκαρφάλωμα.

Αλπικές εικόνες λίγα λεπτά μακριά από το κέντρο της Αθήνας

Η χαράδρα της Χούνης

Κι άλλο πέρασμα

Περιττό, βέβαια, να αναφέρω ότι η θέα από την κόψη προς κάθε γωνιά του λεκανοπεδίου είναι ανεμπόδιστη μέχρι τους υπόλοιπους ορεινούς όγκους που το περικλύουν (Πεντέλη, Υμηττό, Αιγάλεω) και τον Σαρωνικό.

Το ανάπτυγμα της κόψης Φλαμπουρίου. Στο βάθος ο Υμηττός.

Θέα στα ανατολικά. Κάτω μας οι Θρακομακεδόνες (δεξιά) και η Πέτρα της Βαρυμπόμπης (αριστερά), ένα από τα παλαιότερα αναρριχητικά πεδία της χώρας μας.

Μετά τα 850 μέτρα υψόμετρο η κλίση μαλακώνει και χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα προσεγγίζουμε την κορυφή Φλαμπουράκι με την γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει αγέρωχη στα 1.074 μέτρα υψόμετρο.

Scrambling στην κόψη Φλαμπουρίου

Πλησιάζοντας στην κορυφή Φλαμπουράκι

Από το Φλαμπουράκι ακολουθούμε το χιλιοπερπατημένο μονοπάτι προς το «Φλαμπούρι», ένα από τα δύο καταφύγια του βουνού, που είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.158 μέτρων περίπου, ολοκληρώνοντας έτσι μια σύντομη, αλλά ευχάριστη και διασκεδαστική ανάβαση μήκους 2,6 χιλιομέτρων, με αρκετό scrambling.

Κορυφή Φλαμπουράκι (1.074 μ.)

Μια ακόμη άποψη του αναπτύγματος της κόψης

Η κορυφή Φλαμπουράκι μετά την επέλαση του χιονιά

Διασταύρωση μονοπατιών στη διαδρομή για το καταφύγιο Φλαμπούρι (στο σημείο αυτό σταμάτησε η μεγάλη πυρκαγιά του 2021 που κατέκαψε το υπέροχο δάσος στη βορειοανατολική πλευρά της Πάρνηθας)

Το καταφύγιο Φλαμπούρι

Διαβάστε ακόμη:

[Κάντε κλικ στην εικόνα]

Η Πάρνηθα, πληγωμένη αλλά πάντα θελκτική, θα μας χαρίσει απλόχερα όλες τις ομορφιές της, όποτε κι αν την επισκεφτούμε. Το μόνο που χρειάζεται από εμάς είναι σεβασμός.

Ίσως σας ενδιαφέρουν…