Διάσχιση του φαραγγιού Στροπώνων-Χιλιαδούς στην Εύβοια
Εύβοια. Αγαπημένος ορειβατικός προορισμός. Αυτό το ποικιλόμορφο νησί του Αιγαίου εκπλήσσει ευχάριστα τους επίδοξους εξερευνητές του, μιας και διαθέτει ένα μοναδικό φυσικό πλούτο, με τεράστιες εναλλαγές τοπίων σε περιορισμένη έκταση. Μια μικρογραφία της Ελλάδας, όπως συνηθίζω να λέω.
Ένας τόπος με εντυπωσιακά, κακοτράχαλα βουνά, που στις πλαγιές τους φιλοξενούν μεγάλο αριθμό από την πλούσια χλωρίδα της Ελλάδας, εκτεταμένους κάμπους, ελαιώνες και αμπελώνες, πολυάριθμα σκιερά φαράγγια με τρεχούμενα νερά και μονοπάτια, πολλά απ’ αυτά αρχαία, που συνδέουν χωριά, τοποθεσίες και ανθρώπους μέχρι τις μέρες μας. Αλλά και παραλίες φημισμένες για τα καθάρια, γαλαζοπράσινα νερά τους.
Σήμερα θα περπατήσουμε σ’ ένα σκιερό φαράγγι με πολλά τρεχούμενα νερά που εκβάλλουν σε μια από τις δημοφιλέστερες παραλίες του νησιού.
Αναφέρομαι στο φαράγγι Στροπώνων – Χιλιαδού, ίσως το πιο δημοφιλές (από πλευράς επισκεψιμότητας) φαράγγι της Εύβοιας.
Το μονοπάτι που διασχίζει αυτό το βαθύσκιωτο φαράγγι έχει ως αφετηρία τον οικισμό των Στροπώνων στην Κεντρική Εύβοια και τερματισμό την φημισμένη βοτσαλωτή παραλιά της Χιλιαδούς.
Οι Στρώπωνες είναι ένα χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 330 μέτρων, ανάμεσα στους ορεινούς όγκους της Δίρφης και του Ξεροβουνίου.
Απέχει 48 χλμ. ανατολικά της Χαλκίδας και 13 χλμ. από την παραλία της Χιλιαδούς.
Με βάση την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του χωριού ανέρχεται στους 500 κατοίκους περίπου, ενώ μαζί με τους οικισμούς της Αγίας Ειρήνης, Λάμαρης και Παραλίας Χιλιαδούς, συγκροτούν την Τοπική Κοινότητα Στροπώνων, με συνολικό πληθυσμό 650 κατοίκων.
Η ετυμολογία της λέξης Στρόπωνες δύσκολη. Οι ντόπιοι εξαιτίας της φύσεως του εδάφους πιστεύουν πως ονομάστηκε από το “τρυπώνω μέσα σε μια περιοχή”, μιας και το μέρος ήταν απόκρυφο, σκοτεινό, στενωπό και δύσβατο κατάλληλο για να κρυφτεί κάποιος, όπως κρύφτηκαν οι πρώτοι βοσκοί που ήταν οικήτορές της στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, για να αποφύγουν της βαναυσότητες και την καταπίεση των Τούρκων.
Η εμπορική δραστηριότητα του χωριού επικεντρώνεται σε κρέατα, κάστανα και κηπευτικά: καλλιεργούνται κερασιές, καρυδιές, μηλιές, ενώ παράγονται και λαχανικά, φασόλια, ντομάτες, ρίγανη και κτηνοτροφικά προϊόντα.
Για πολλά χρόνια στο χωριό εξελίσσεται ένα ανησυχητικό φαινόμενο ολίσθησης. Συγκεκριμένα, σπίτια και δρόμοι του χωριού υφίστανται σοβαρές διαβρώσεις εξαιτίας των υπόγειων νερών που κατεβαίνουν ορμητικά από τη Δίρφη.
Το φαινόμενο αυτό είναι εντονότερο σε χρονιές έντονων χιονοπτώσεων. Ως προσωρινή λύση, οι δημοτικές αρχές επιχειρούν την εκτροπή των υδάτων της Δίρφης ώστε να μην περνούν μέσα από το χωριό.
Το καθολικό του χωριού είναι η Αγία Τριάδα, στην περιοχή του οποίου άκμαζε η βυζαντινή ομώνυμη μονή που καταστράφηκε από πειρατές κατά τον 14ο αιώνα.
Ο σημερινός ναός βρίσκεται πάνω στα θεμέλια του παλιού και διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1847.
Γύρω από τον οικισμό βρίσκονται δάση με έλατα, καστανιές και βελανιδιές, ενώ τη χαράδρα διασχίζει ο Στροπωνιάτης ποταμός, ο αρχαίος Διρφωσσός.
Το όνομα είναι προελληνικό και σημαίνει ποτάμι που πηγάζει από τη Δίρφη.
Αυτήν, λοιπόν, την χαράδρα θα διασχίσουμε σήμερα, ξεκινώντας από την πλατεία του χωριού και συγκεκριμένα κατηφορίζοντας στον πλακόστρωτο δρόμο αριστερά από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας.
Πίσω από την εκκλησία ακολουθούμε τον αριστερό δρόμο και με κατεύθυνση ΒΑ διασχίζουμε το χωριό για 15’ περίπου, έως ότου φτάσουμε σε μικρή τσιμεντένια γέφυρα.
Περνάμε τη γέφυρα και μετά από 100 μέτρα μπαίνουμε στην κοίτη του ποταμού.
Από το σημείο αυτό και μετά ακολουθούμε συνεχώς την κοίτη, μιας και δεν υπάρχει συγκεκριμένο μονοπάτι.
Το ποτάμι θα χρειαστεί να το περνάμε συνεχώς, από την μία όχθη στην άλλη, ψάχνοντας για βατά σημεία.
Μετά από πορεία 2-2,5 ωρών περίπου θα συναντήσουμε στην αριστερή όχθη κτήματα με κηπευτικά.
Στο σημείο αυτό βγαίνουμε από την κοίτη και αφού περάσουμε τη νέα τσιμεντένια γέφυρα, ακολουθούμε τον αγροτικό δρόμο (στην δεξιά κοίτη του ποταμού), ο οποίος μετά από πορεία 3 χιλιομέτρων περίπου οδηγεί στην παραλία της Χιλιαδούς.
Για να αποφύγουμε την συνεχή πορεία στον αγροτικό χωματόδρομο, μπορούμε, όταν συναντήσουμε τη διασταύρωση που οδηγεί προς Κούτρουλα – Μετόχι να αφήσουμε το δρόμο και να ξαναμπούμε στο ποτάμι.
Στην έξοδο του ποταμού θα συναντήσουμε κατασκηνώσεις παραθεριστών. Η πορεία από εδώ και πέρα είναι ομαλή και γίνεται κάτω από τη σκιά αιωνόβιων πλατανιών. Μετά από μισή ώρα πορεία θα βγούμε στην παραλία.
