Κατηγορία: Ήπειρος

Χωρίς την ορειβασία η ζωή θα ήταν λάθος. Χωρίς την εξερεύνηση τόπων απομονωμένων και απρόσιτων, η ζωή θα ήταν εξαιρετικά βαρετή.

Η ορειβασία έχει συναισθηματική αξία για μένα. Η ιδέα του να βρίσκομαι πάνω στα βουνά και να εξερευνώ την άγνωστη και απόκοσμη ομορφιά των τοπίων τους είναι υπέροχη.

Η νύχτα παγωμένη και θεοσκότεινη, έτρεχε προσπαθώντας να προλάβει τον ήλιο. Ήθελε κι αυτή ν’ απαλλαγεί από το βαθύ σκοτάδι της, ν’ αλαφρώσει από την απρόσμενα για καλοκαίρι παγωνιά της.

Όρος Σμόλικας. Ο Γέρος. Ο γίγαντας της Πίνδου. Το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας. Απ’ όποια γωνιά κι αν αντικρίσεις αυτό το βουνό, σ’ οποίο μονοπάτι του κι αν περπατήσεις, το πρώτο συναίσθημα που θα πλημμυρίσει την ψυχή σου είναι...

Το Πάπιγκο, με την ξεχωριστή ομορφιά του, έχει ένα χαρακτηριστικό που είναι αδύνατο να περάσει απαρατήρητο, καθώς ουσιαστικά «σημαδεύει» την περιοχή, ειδικά το Μικρό Πάπιγκο.

Κοντά στους Καλαρρύτες, επάνω από το φαράγγι του Καλαρρύτικου ποταμού, στην είσοδο της σπηλιάς του κατακόρυφου βράχου είναι κτισμένο ένα από τα πιο εντυπωσιακά μοναστήρια της Ηπείρου.

Πολλές φορές σε συζητήσεις με ανθρώπους που γνωρίζω για πρώτη φορά, η πιο συνηθισμένη ερώτηση που μου απευθύνουν είναι αν ανεβαίνω στα βουνά τον χειμώνα. Και γω τους απαντώ μ’ ένα αβίαστο και εμφατικό ΝΑΙ!

Και να ‘μαι πάλι σε μέρη άγνωστα, αλλά ταυτόχρονα τόσο οικεία. Περιτριγυρισμένος από βουνά που ήρθα να εξερευνήσω, και που ήδη τα έχω ερωτευθεί.