Παγγαίον όρος, το χρυσοφόρο βουνό
Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή που οι λέξεις που έχουμε μάθει δεν είναι ικανές να εκφράσουν αυτά που θέλουμε.
Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή που οι λέξεις που έχουμε μάθει δεν είναι ικανές να εκφράσουν αυτά που θέλουμε.
Τι κι αν έχω περπατήσει εκατοντάδες χιλιόμετρα στις ελατοσκέπαστες πλαγιές του. Κάθε φορά που σημαίνει προσκλητήριο για μια εξόρμηση στο Μαίναλο, η συμμετοχή μου είναι αδιαπραγμάτευτη. Ακόμη κι αν βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού εν μέσω καύσωνα!
Η ορειβασία είναι η ποίηση της ζωής και κάθε ανάβαση σ’ ένα βουνό είναι ένα ποίημα που σου γυρεύει να το ακούσεις.
Όρος Σμόλικας. Ο Γέρος. Ο γίγαντας της Πίνδου. Το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ελλάδας. Απ’ όποια γωνιά κι αν αντικρίσεις αυτό το βουνό, σ’ οποίο μονοπάτι του κι αν περπατήσεις, το πρώτο συναίσθημα που θα πλημμυρίσει την ψυχή σου είναι...
Το βουνό. Αγαπημένος προορισμός, όνειρο και καταφύγιο για λίγους, αδιάφορο για τους πολλούς.
Πέρα από τους τέσσερις τοίχους των σπιτιών, πάνω από τις γκρίζες ταράτσες της ασχήμιας και της μελαγχολίας.
“Να μαστε πάλι εδώ ξανά στον ίδιο στεναγμό, αβέβαιοι πως ήρθαμε κανένας δε θυμάται”. Ή αλλιώς, τι σχέση μπορεί να έχει ο Σωκράτης Μάλαμας με την χειμερινή ορειβασία;
Φωτογραφική παρουσίαση μιας μαγευτικής χειμερινής διάσχισης της κορυφογραμμής της Μεγάλης Λούτσας, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.