Οίτη, το βουνό των νερών και των λουλουδιών
Η Οίτη είναι ένα από τα ωραιότερα βουνά της Ελλάδας, με απέραντα ελατοδάση και εκτεταμένα αλπικά οροπέδια.
Η Οίτη, παλαιότερα γνωστή ως Καταβόθρα, είναι το πέμπτο ψηλότερο βουνό της Στερεάς Ελλάδας και καταλαμβάνει τμήμα των νομών Φθιώτιδας και Φωκίδας.
Συνδέεται στα νότια με την Γκιώνα, δυτικά με τα Βαρδούσια και ανατολικά με το Καλλίδρομο ενώ το όριό της στα βόρεια είναι η κοιλάδα του Σπερχειού.
Στις πλαγιές της σχηματίζονται πολλά υδάτινα ρεύματα. Από την Οίτη πηγάζουν ο Μόρνος και ο Γοργοπόταμος.
Η ψηλότερη κορυφή της, ο Πύργος, έχει υψόμετρο 2.151 μέτρα. Άλλες κορυφές της Οίτης είναι το Γρεβενό (2.114 μ.), ορατό από τη Λαμία και την κοιλάδα του Σπερχειού, το Σέμπι (2.091 μ.), η Αλύκαινα ή Αλουμπόραχη (2.052 μ.) κ.α.
Το 1/2 περίπου της έκτασης του βουνού χαρακτηρίστηκε Εθνικός Δρυμός, από το 1966, με σκοπό τη διατήρηση της βιοποικιλότητάς του και τη διαφύλαξη των ιδιαίτερων γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών.
Την άνοιξη όλο το βουνό είναι ένας ολάνθιστος κήπος, αλλά και οι υπόλοιπες εποχές είναι εξίσου ενδιαφέρουσες καθώς η περιοχή λόγω της μεγάλης της υψομετρικής διαφοράς προσφέρει μεγάλες εναλλαγές τοπίου.
Το μεγαλύτερο τμήμα του δρυμού καλύπτεται από ελατοδάση κεφαλληνιακής ελάτης που διακόπτονται από μικρά ή μεγάλα διάκενα με λιβαδική βλάστηση.
Λόγω των πετρωμάτων της, είναι βουνό πλούσιο σε νερά. Από τα οροπέδιά της πηγάζουν τρία ποτάμια.
Στα ανατολικά ο Ασωπός και ο Γοργοπόταμος, που καταλήγουν στον Σπερχειό αφού περάσουν μέσα από απόκρημνα φαράγγια. O Ιναχος (Βίστριζα) στα δυτικά, σε πιο ήρεμο τοπίο, καταλήγει και αυτός στον Σπερχειό.
Στα νότια, η Οίτη βοηθάει να ξεδιψάει η Αθήνα, μια που με διάφορα ρέματα ενισχύει τα νερά του Μόρνου.
Τα νερά της, κατεβαίνουν τις περισσότερες φορές απότομα, μέσα από τα απόκρημνα και πανέμορφα φαράγγια σχηματίζοντας καταρράκτες.
Η σημαντική πανίδα της Οίτης χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ενός μικρού αριθμού αγριόγιδων, που δυστυχώς κυνηγιούνται ανηλεώς από λαθροθήρες και από μεγαλύτερους αριθμούς διαφόρων θηλαστικών και πλήθος πουλιών.
Η πρώτη μου πεζοπορική επαφή με το βουνό ήταν μια υπέροχη φθινοπωρινή διάσχιση του Μονοπατιού των Σιδηροδρομικών, την οποία μπορείτε να δείτε ΕΔΩ .
Ανάβαση στον Πύργο (2.151 μ.)
Σήμερα θα περπατήσουμε στην καρδιά του βουνού και θα σκαρφαλώσουμε στην ψηλότερη κορυφή του, τον Πύργο.
Σημείωση: Το φωτογραφικό υλικό που παραθέτω είναι από διαφορετικές εξορμήσεις στην περιοχή.
Αφετηρία της διαδρομής, το διάσελο της Πάθαινας, από το οποίο διέρχεται ο επαρχιακός δρόμος που ενώνει τα χωριά Καστανιά και Νεοχώρι.
Από το διάσελο της Πάθενας (υψόμετρο αφετηρίας 1.450 μέτρα) ακολουθούμε το μονοπάτι σε ανατολική πορεία.
Στα 1.560 μέτρα υψόμετρο βγαίνουμε σε ένα εντυπωσιακά αλπικό λιβάδι με καθηλωτική θέα προς τις χιονισμένες πλαγιές των γιγάντων της Ρούμελης Βαρδούσια και Γκιώνα.
Είναι το Νεοχωρίτικο λιβάδι «Ζηρέλι» κοντά στην κορυφή Αετός (1.698 μ.), την οποία αφήνουμε σταδιακά στ’ αριστέρα μας.
Στη συνέχεια, ακολουθούμε πορεία νότια-νοτιοανατολικά, διασχίζουμε δασικό δρόμο και τραβερσάρουμε τη βόρεια πλαγιά της κορυφής Τούρλας (1.779 μ.), ώσπου βγαίνουμε ξανά στον δασικό δρόμο.
Ακολουθώντας πότε τον δασικό δρόμο και πότε ασαφή γιδόστρατα φτάνουμε στην πηγή «Τσοπάναλη», στα 1.730 μέτρα υψόμετρο.
Διασχίζοντας μικρές χαραδρώσεις και οροπέδια κρυμμένα ανάμεσα σε ψηλές πλαγιές, θα φτάσουμε στο ψηλότερο σημείο του βουνού, την κορυφή Πύργος, με υψόμετρο 2.151 μέτρα.
Θα επιστρέψουμε από τα ίδια μέχρι την πηγή «Τσοπάναλη». Από εκεί ακολουθώντας ασαφές μονοπάτι θα βγούμε σε πλάτωμα κοντά στο ξωκλήσι των Αγίων Αποστόλων.
Πιο κάτω, θα εντοπίσουμε το κλασικό μονοπάτι που οδηγεί στον οικισμό του Νεοχωρίου.
Διασχίζουμε ένα μικρό ρέμα και στη συνέχεια τραβερσάρουμε τις βόρειες και δυτικές πλαγιές της κορυφής Ζαμπιοτσούμαρο (1.772 μ.).
Μετά από 1,5 χιλιόμετρο πορείας θα καταλήξουμε στον επαρχιακό δρόμο πάνω από τον οικισμό.
Το Νεοχώρι Υπάτης
Το Νεοχώρι (ή Νεχώρι, όπως το αποκαλούν οι κάτοικοί του) είναι το χωριό με το μεγαλύτερο υψόμετρο στο Νομό Φθιώτιδας, με την πλατεία του χωριού να βρίσκεται σε υψόμετρο 1.200 μέτρων και τα τελευταία σπίτια του να φτάνουν μέχρι και τα 1.400 μέτρα.
Έχει πληθυσμό 197 κατοίκους και διοικητικά ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Υπάτης του διευρυμένου Δήμου Λαμιέων, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης.
Περισσότερα για τον οικισμό μπορείτε να διαβάστε ΕΔΩ .
Η πορεία αυτή ήταν ένα μικρό μόνο ερέθισμα για περαιτέρω εξερευνητικές αποδράσεις στα «σωθικά» του βουνού, εκεί που κρατά καλά κρυμμένες τις μαγευτικές ομορφιές του.