Υπάρχει κάτι που με τραβάει στα παγωμένα τοπία. Όταν οι βουνοπλαγιές καλύπτονται με κείνο το μαγικό πέπλο του χιονιού, η ομορφιά τους απογειώνεται, δημιουργώντας ένα σκηνικό απόκοσμο και δραματικό.

Είσαι υπέρμαχος του «κουβαλάω τα πάντα» ώστε να’σαι έτοιμος ν’ αντιμετωπίσεις κάθε απρόοπτο που θα σου συμβεί στο χειμερινό βουνό; Ή μήπως κουβαλάς μόνο τα απολύτως απαραίτητα, ώστε να μειώσεις το βάρος του σακιδίου στο ελάχιστο δυνατό;

Βράδυ φθινοπώρου. Χαζεύω στον υπολογιστή φωτογραφίες από χειμερινές εξορμήσεις. Κλείνω τα μάτια κι ονειρεύομαι. Ταξιδεύω. Σκέφτομαι μέσα μου πόσο με χαλαρώνει αυτή η διαδικασία. Λειτουργεί σαν καταπραϋντικό απέναντι στο άγχος και στην πίεση της καθημερινότητας.