Το Άγιο Όρος αποτελεί έναν ενιαίο φυσικό, πολιτιστικό και ιστορικό χώρο. Τα παρθένα και αρχέγονα τοπία του, η βιολογική του ποικιλότητα, συνιστούν σε συνδυασμό με το ιστορικό-θρησκευτικό του πρόσωπο, ένα σημαντικό οικοσύστημα και ένα υψηλής στάθμης φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον.
Με πυξίδα τις αναμνήσεις, την πίστη, την ανθρωπιά, τη σχέση μας με τους άλλους και με τον ίδιο μας τον εαυτό, συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας στα μονοπάτια του Αγίου Όρους, εκεί που ανταμώνει ο ουρανός και η θάλασσα.
Όποιος αναζητά την εσωτερική γαλήνη σε έναν τόπο όπου τα ανθρώπινα μέτρα καταργούνται.
Πόσες φορές δεν έχεις αισθανθεί την καθημερινότητα να σε πνίγει; Δεν θες να δεις και ν’ ακούσεις άνθρωπο.
Κι εκεί που λες ότι τα έχεις δει όλα, έρχεται εκείνη η χειμερινή ανάβαση στο Σπανακάκι να σε ισοπεδώσει.
Εκεί ο ορειβάτης μάζευε ήλιο και θάλασσα στην καρδιά του χειμώνα. Εκεί οι αισθήσεις και οι εικόνες έρχονταν και μου ζητούσαν να υπάρξουν, να εκφραστούν. Για να σωθούν.
Το βουνό. Αγαπημένος προορισμός, όνειρο και καταφύγιο για τις δύσκολες στιγμές.
Είμαστε αυτά που έχουμε διαβάσει, που έχουμε γράψει και έχουμε ακούσει. Αυτά που μας είπαν οι άλλοι για τον εαυτό μας και τον κόσμο και αυτά που μάθαμε μόνοι μας.
