Κατηγορία: Διαδρομές

Πέρα από τους τέσσερις τοίχους των σπιτιών, πάνω από τις γκρίζες ταράτσες της ασχήμιας και της μελαγχολίας.

“Να μαστε πάλι εδώ ξανά στον ίδιο στεναγμό, αβέβαιοι πως ήρθαμε κανένας δε θυμάται”. Ή αλλιώς, τι σχέση μπορεί να έχει ο Σωκράτης Μάλαμας με την χειμερινή ορειβασία;

Φωτογραφική παρουσίαση μιας μαγευτικής χειμερινής διάσχισης της κορυφογραμμής της Μεγάλης Λούτσας, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.

Νιώθω ευγνώμων κάθε φορά που ανεβαίνω στα βουνά. Είναι μεγάλο προνόμιο στις μέρες μας να μπορείς ν΄ απολαμβάνεις τα οφέλη της επαφής με τη φύση.

Και να ‘μαι πάλι σε μέρη γνώριμα και οικεία, μα διαφορετικά κάθε φόρα που τα επισκέπτομαι.

Πεζοπορούμε σε ένα παλιό μονοπάτι στις βόρειες πλαγιές του Παρνασσού που ενώνει δύο από τα ομορφότερα χωριά του.

Πάρνηθα. Το ωραιότερο βουνό της Αττικής. Ένας Εθνικός Δρυμός δυο βήματα από την πόρτα τους σπιτιού μας. Ευλογία και κατάρα μαζί.

Μπορεί μια ημερήσια ορειβατική εξόρμηση να εξελιχθεί σ’ ένα χρονοταξίδι στο Κέντρο της Γης; Σ’ ένα άλμα στην αιωνιότητα των βουνών; Χωρίς ρομαντισμό και φαντασιοπληξία σας λέω ξεκάθαρα, ναι μπορεί.