Η τεχνητή λίμνη Κατάφυτου στα ορεινά του νομού Δράμας
Μια μικρή τεχνητή λίμνη κοντά στα σύνορα με την Βουλγαρία που μέσα σε λίγα χρόνια έχει γίνει ένα πλούσιο ενδιαίτημα για την πανίδα της περιοχής αλλά και μια όαση αναψυχής για τους περιπατητές.
Μια μικρή τεχνητή λίμνη κοντά στα σύνορα με την Βουλγαρία που μέσα σε λίγα χρόνια έχει γίνει ένα πλούσιο ενδιαίτημα για την πανίδα της περιοχής αλλά και μια όαση αναψυχής για τους περιπατητές.
Τα βουνά έχουν τον δικό τους μοναδικό τρόπο να σε μαγεύουν, ο οποίος δεν έχει σχέση μόνο με τον όγκο και το ύψος τους ή με την βιοποικιλότητά τους, αλλά και με το ιστορικό πέπλο που τα περιβάλλει. Πόσο, μάλλον,...
Ξεκίνησε πάλι το ταξίδι της σκέψης με προορισμό το σύνορο όπου η πραγματικότητα συναντιέται (και ενίοτε συγκρούεται) με το ιδεατό, το όνειρο.
Χωρίς την ορειβασία η ζωή θα ήταν λάθος. Χωρίς την εξερεύνηση τόπων απομονωμένων και απρόσιτων, η ζωή θα ήταν εξαιρετικά βαρετή.
Η ορειβασία έχει συναισθηματική αξία για μένα. Η ιδέα του να βρίσκομαι πάνω στα βουνά και να εξερευνώ την άγνωστη και απόκοσμη ομορφιά των τοπίων τους είναι υπέροχη.
Η νύχτα παγωμένη και θεοσκότεινη, έτρεχε προσπαθώντας να προλάβει τον ήλιο. Ήθελε κι αυτή ν’ απαλλαγεί από το βαθύ σκοτάδι της, ν’ αλαφρώσει από την απρόσμενα για καλοκαίρι παγωνιά της.
Με μάτια βαριεστημένα χαζεύω την οθόνη του υπολογιστή. Μια ακόμη βροχερή, φθινοπωρινή νύχτα κυνηγώ μνήμες που παίζουν κρυφτό με το μυαλό μου.
Μπορεί μια ορειβατική εξόρμηση να εξελιχθεί σ’ ένα χρονοταξίδι στο Κέντρο της Γης; Χωρίς ρομαντισμό και φαντασιοπληξία σας λέω ξεκάθαρα, ναι μπορεί.