Κατηγορία: Μακεδονία

Η ορειβασία έχει συναισθηματική αξία για μένα. Η ιδέα του να βρίσκομαι πάνω στα βουνά και να εξερευνώ την άγνωστη και απόκοσμη ομορφιά των τοπίων τους είναι υπέροχη.

Η νύχτα παγωμένη και θεοσκότεινη, έτρεχε προσπαθώντας να προλάβει τον ήλιο. Ήθελε κι αυτή ν’ απαλλαγεί από το βαθύ σκοτάδι της, ν’ αλαφρώσει από την απρόσμενα για καλοκαίρι παγωνιά της.

Με μάτια βαριεστημένα χαζεύω την οθόνη του υπολογιστή. Μια ακόμη βροχερή, φθινοπωρινή νύχτα κυνηγώ μνήμες που παίζουν κρυφτό με το μυαλό μου.

Μπορεί μια ορειβατική εξόρμηση να εξελιχθεί σ’ ένα χρονοταξίδι στο Κέντρο της Γης; Χωρίς ρομαντισμό και φαντασιοπληξία σας λέω ξεκάθαρα, ναι μπορεί.

Το Παγγαίον όρος, το χρυσοφόρο βουνό των αρχαίων, τόπος λατρείας του Διονύσου, είναι ένα βουνό με έντονο ανάγλυφο, που συνδυάζει αρμονικά τα μεγαλόπρεπα αλπικά τοπία με τις κατάφυτες πλαγιές και τις επιβλητικές ρεματιές. Πολλές από τις ορειβατικές διαδρομές που υπάρχουν...

Έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή που οι λέξεις που έχουμε μάθει δεν είναι ικανές να εκφράσουν αυτά που θέλουμε.

Η ορειβασία είναι η ποίηση της ζωής και κάθε ανάβαση σ’ ένα βουνό είναι ένα ποίημα που σου γυρεύει να το ακούσεις.